Page of ms. K: _ Page of ms. L: 424R ამას მეკარემან განუღის, და ცხოართა ჴმისა მისისაჲ ისმინიან, და თუისთა ცხოართა უწესნ სახელით და განიყვანნის იგინი.
და ოდეს ყოველნი თუისნი მისნი განიყვანნის, წინაშე მათსა ვიდოდის, და ცხოარნი იგი შეუდგენ მას, რამეთუ იციან ჴმაჲ მისი.
ხოლო უცხოსა არა შეუდგენ, არამედ ივლტოდიან მისგან, რამეთუ არა იციან ჴმაჲ უცხოი.
ამას იგავსა ეტყოდა მათ იესუ, ხოლო მათ ვერ გულისხმა-ყვეს, რასა-იგი ეტყოდა მათ.
ხოლო იესუ მერმეცა ჰრქუა მათ: ამენ, ამენ გეტყუი თქუენ, რამეთუ მე ვარ კარი ცხოართაჲ.
ყოველნი, რომელნი მოვიდეს პირველ ჩემსა, მპარავნი იყვნეს და ავაზაკნი, არამედ არა ისმინეს მათი ცხოართა.
მე ვარ კარი: ჩემ მიერ თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს: შევიდეს, გამოვიდეს [და] საძ\ოარი Page of ms. L: 424V პოოს.
ხოლო მპარავი არა მოვიდეს ცუდად, [არამედ რაჲთა] იპაროს, დაკლას და წარწყმიდოს. ხოლო მე მოვედ, რაჲთა ცხორებაჲ აქუნდეს და უმეტესი აქუნდეს.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 155R მე ვარ მწყემსი კეთილი: მწყემსმან კეთილმან დადვის სული თჳსი ცხოვართა თჳსთა ზედა,
ხოლო სასყიდლით-დადგინებული რომელი არა არნ მწყემსი, რომლისანი არა არიან ცხოვარნი, იხილის რაჲ მგელი მომავალი, დაუტევნის ცხოვარნი იგი და ივლტინ, და მგელმან მან განა\ბნინის Page of ms. P: 155V იგინი.
რამეთუ სასყიდლით-დადგინებული არნ და არაჲ სჭირნ ცხოვართაჲ მათ.
მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნი ჩემნი იგი, და მიციან ჩემთა მათ.
ვითარცა მიცის მე მამამან და მეცა ვიცი მამაჲ და თავსა ჩემსა დავსდებ ცხოვართა ჩემთათჳს.
და სხუანიცა ცხოვარნი მიდგან, რომელნი არა არიან ამის ეზოჲსაგანნი, იგინიცა ჯერ-არიან მოყვანებად ჩემდა, და ჴმისა ჩემისაჲ ისმინონ და იყვნენ ერთ სამწყსო და ერთ მწყემს.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 438V ამისთუის უყუარ მე მამასა, რამეთუ დავსდებ სულსა ჩემსა, რაჲთა კუალად მოვიღო იგი.
არავინ მიიღოს იგი ჩემგან, არამედ მე დავსდებ თავით ჩემით. ჴელ-მეწიფების დადებად მისა და ჴელ-მეწიფების Page of ms. L: 439R კუალად მოღებად მისა. ესე მცნებაჲ მომიღებიეს მამისაგან ჩემისა.
განწვალებაჲ იყო ჰურიათა შორის სიტყუისა ამისთუის.
იტყოდეს მავალნი მათგანნი: ეშმაკეულ არს და სცთების. რაჲსა ისმენთ მისსა?
და სხუანი იტყოდეს: ესე სიტყუანი არა არიან ეშმაკეულისანი. ნუუკუე ეშმაკსა ჴელ-ეწიფების ბრმისა თუალთა ახილვაჲ?
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 284R და იყო მაშინ სატფურებაჲ იერუსალჱმსა და ზამთარი იყო.
და იქცეოდა იესუ ტაძარსა მას შინა, და სტოასა სოლომონისსა.
გარე მოადგეს მას ჰურიანი იგი და ეტყოდეს: ვიდრემდის სულთა ჩუენთა წარგუჴდი? უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, გჳთხარ ჩუენ განცხადებულად. Page of ms. P: 284V
მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: გითხარ თქუენ და არა გრწამს; საქმეთა რომელთა მე ვიქმ სახელითა მამისა ჩემისაჲთა, ესენი წამებენ ჩემთჳს.
არამედ თქუენ არა გრწამს, რამეთუ არა ხართ თქუენ ცხოვართა ჩემთაგანნი.
ცხოვართა ჩემთა ჴმისა ჩემისაჲ ისმინონ, და მე ვიცნნე იგინი; და მომდევდენ მე.
და მე ცხორებაჲ საუკუნოჲ მოვსცე მათ, და არა წარვწყმიდნე იგინი, და არავინ მიმტაცნეს იგინი ჴელთაგან ჩემთა.
მამაჲ ჩემი, რომელმან მომცნა იგინი, უფროჲს ყოველთასა არს, და არავის ჴელ-ეწიფების მიტაცებად მათა ჴელთაგან მამისა ჩემისათა.
მე და მამაჲ ჩემი ერთ ვართ.
აქუნდა ქვები ჰურიათა მათ, რაჲთამცა ქვაჲ დაჰკრიბეს მას.
მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: მრავალი საქმე კეთილი გიჩუენე მამისა ჩემისაგან: რომლისა საქმისა მათგანისათჳს ქვასა დამკრებთ მე?
მიუგეს ჰურიათა და ჰრქუეს მას: კეთილისა საქმისათჳს ქვასა არა დაგკრებთ, არამედ გმობისათჳს, რამეთუ კაცი ხარ და გიყოფიეს თავი თჳსი ღმერთ.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არა წერილ არს შჯულსა, ვითარმედ: მე ვთქუ: ღმერთნი სამე ხართ?
უკუეთუ იგინი თქუნა ღმრთად, რომელთა მიმართ იყო სიტყუაჲ, და ვერ ჴელ-ეწიფების დაჴსნად წერილისა.,
და რომელი-იგი მამამან წმიდა ყო და მოავლინა სოფლად, თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ გმობს, რამეთუ ვთქუ, ვითარმედ ძჱ ღმრთისაჲ ვარი მე,
უკუეთუ არა ვიქმ საქმესა მამისა ჩემისასა, [ნუ გრწამნ ჩემი].
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 524V უკუეთუ ვიქმ, დაღათუ ჩემი არა გრწამს, საქმეთაჲ გრწმენინ, რაჲთა სცნათ და უწყოდით, რამეთუ ჩემ თანა არს მამაჲ, და მე მის თანა.
ეძიებდეს მას კუალად შეპყრობად, [და] განვიდა ჴელთაგან მათთა.
და წიაღჴდა მიერ იორდანესა, ადგილსა მას, სადა ნათელ-სცემდა იოვანე პირველად, დაადგრა მუნ.
Page of ms. L: 525R და მრავალნი მოვიდოდეს მისა და იტყოდეს, ვითარმედ: იოვანე სასწაული არაი ქმნაო; ხოლო ყოველი, რომელი თქუა იოვანე ამისთუის, ჭეშმარიტ არს.
და მრავალთა ჰრწმენა მისი მუნ.
