და თქუენცა, რომელნი-ესე მკუდარ იყვენით ბრალითა და ცოდვითა თქუენითა,
რომელთა შინა ოდესმე ხჳდოდეთ მსგავსად ჟამთა მათ ამის სოფლისათა, მთავრისა მისებრ ჴელმწიფებისა აერისა, სულისა, რომელ-იგი აწ იქმს ნაშობთა მათ შორის ურჩებისათა,
რომელთა შინა და ჩუენცა ყოველნი ვიქცეოდეთ ოდესმე გულის თქუმათა შინა ჴორცთა ჩუენთასა, ვჰყოფდით ნებასა ჴორცთა და გონებათასა და ვიყვენით ბუნებით შვილნი რისხვისანი, ვითარცა-იგი სხუანი.
ხოლო ღმერთმან, რამეთუ მდიდარ არს წყალობითა, მრავლითა სიყუარულითა მისითა, რომლითა-იგი შემიყუარნა ჩუენ,
და რამეთუ ვიყვენით ჩუენ მკუდარ შეცოდებითა, ქრისტეს თანა განგუაცხოველნა, ქრისტჱს თანა, _ მადლითა ხართ თქუენ გამოჴსნილ,_
და თანა აღმადგინნა და თანა დამსხნა ზეცათა შინა ქრისტე იესუჲს მიერ,
რაჲთა აჩუენოს ჟამთა მათ მომავალთა გარდამატებული იგი სიმდიდრე მადლისა მისისაჲ სიტკბოებით ჩუენ ზედა ქრისტე იესუჲს მიერ.
რამეთუ მადლითა ხართ გამოჴსნილ სარწმუნოებისა მიერ, და ესე არა თქუენგან, არამედ ღმრთისა ნიჭი არს:
არა საქმეთაგან, რაჲთა არავინ იქადოს.
რამეთუ მისნი შექმნულნი ვართ და დაბადებულნი ქრისტე იესუჲს მიერ საქმეთათჳს კეთილთა, რომელთათჳს წინაჲსწარ განჰმზადა ღმერთმან, რაჲთა მათ შინა ვიდოდით.
ამისთჳს მოიჴსენეთ, რამეთუ თქუენ, ოდესმე წარმართნი ეგე ჴორცითა, რომელთა გერქუა წინადაუცუეთელ მის გამო, რომელსა-იგი ერქუა წინადაცუეთილება ჴორცითა მით ჴელით ქმნულითა,
რამეთუ იყვენით მას ჟამსა შინა თჳნიერად ქრისტესა, უცხოქმნულნი მოქალაქობისა მისგან ისრაჱლისა და უცხო რჩულთა მათგან აღთქუმათაჲსა, სასოებაჲ არა გაქუნდა და უღმრთო იყვენით სოფელსა შინა.
ხოლო აწ ქრისტე იესუჲს მიერ თქუენ, რომელნი-ეგე, ოდესმე იყვენით შოვს, იქმნენით მახლობელ სისხლითა ქრისტესითა.
რამეთუ იგი თავადი არს მშჳდობაჲ ჩუენი, რომელმან შექმნა ორივე ერთად და შუაკედელი ზღუდისაჲ მის დაჰჴსნა,
მტერობაჲ იგი ჴორცითა მისითა, შჯული იგი მცნებათაჲ მათ ბრძანებითა განაქარვა, რაჲთა ორივე იგი დაჰბადოს მას შინა ერთად ახლად კაცად ყოფად მშჳდობისა
და დააგნეს ორნივე იგი ერთითა მით ჴორცითა ღმერთსა ჯუარისა მიერ, მოკლა მტერობაჲ იგი მას შინა,
და მოვიდა და გახარა მშჳდობაჲ თქუენ, შორიელთა, და მახლობელთა.
რამეთუ მის მიერ მაქუს ჩუენ მიახლებაჲ იგი ურთიერთას ერთითა სულითა მამისა მიმართ.
ამიერითგან არღარა ხართ უცხო და მწირ, არამედ თანამოქალაქე1 წმიდათა და სახლეულ ღმრთისა.
აღშენებულ საფუძველსა ზედა მოციქულთასა და წინაჲსწარმეტყუელთასა, რომლისა თავ საკიდურთა მისთა არს ქრისტე იესუ,
რომელსა ყოველი შენებული და შენაწევრებული ორძის ტაძრად წმიდად უფლისა მიერ,
რომელსა ზედა თქუენცა თანააღშენებულ ხართ სამკჳდრებელად ღმრთისა სულითა.
