TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 173
Previous part

Chapter: 20 
Verse: 1    ᾽Εὰν δὲ ἐξέλϑῃς εἰς πόλεμον ἐπὶ τοὺς ἐχϑρούς σου καὶ ἴδῃς ἵππον καὶ ἀναβάτην καὶ λαὸν πλείονά σου, οὐ ϕοβηϑήσῃ ἀπ' αὐτῶν, ὅτι κύριος ὁ ϑεός σου μετὰ σοῦ ὁ ἀναβιβάσας σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου.
Verse: 2    καὶ ἔσται ὅταν ἐγγίσῃς τῷ πολέμῳ, καὶ προσεγγίσας ὁ ἱερεὺς λαλήσει τῷ λαῷ
Verse: 3    καὶ ἐρεῖ πρὸς αὐτούς ῎Ακουε, Ισραηλ· ὑμεῖς προσπορεύεσϑε σήμερον εἰς πόλεμον ἐπὶ τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν, μὴ ἐκλυέσϑω ἡ καρδία ὑμῶν, μὴ ϕοβεῖσϑε μηδὲ ϑραύεσϑε μηδὲ ἐκκλίνητε ἀπὸ προσώπου αὐτῶν,
Verse: 4    ὅτι κύριος ὁ ϑεὸς ὑμῶν ὁ προπορευόμενος μεϑ' ὑμῶν συνεκπολεμῆσαι ὑμῖν τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν διασῶσαι ὑμᾶς.
Verse: 5    καὶ λαλήσουσιν οἱ γραμματεῖς πρὸς τὸν λαὸν λέγοντες Τίς ὁ ἄνϑρωπος ὁ οἰκοδομήσας οἰκίαν καινὴν καὶ οὐκ ἐνεκαίνισεν αὐτήν; πορευέσϑω καὶ ἀποστραϕήτω εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποϑάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνϑρωπος ἕτερος ἐγκαινιεῖ αὐτήν.
Verse: 6    καὶ τίς ὁ ἄνϑρωπος, ὅστις ἐϕύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ οὐκ εὐϕράνϑη ἐξ αὐτοῦ; πορευέσϑω καὶ ἀποστραϕήτω εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποϑάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνϑρωπος ἕτερος εὐϕρανϑήσεται ἐξ αὐτοῦ.
Verse: 7    καὶ τίς ὁ ἄνϑρωπος, ὅστις μεμνήστευται γυναῖκα καὶ οὐκ ἔλαβεν αὐτήν; πορευέσϑω καὶ ἀποστραϕήτω εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποϑάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνϑρωπος ἕτερος λήμψεται αὐτήν.
Verse: 8    καὶ προσϑήσουσιν οἱ γραμματεῖς λαλῆσαι πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἐροῦσιν Τίς ὁ ἄνϑρωπος ὁ ϕοβούμενος καὶ δειλὸς τῇ καρδίᾳ; πορευέσϑω καὶ ἀποστραϕήτω εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ἵνα μὴ δειλιάνῃ τὴν καρδίαν τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ ὥσπερ ἡ αὐτοῦ.
Verse: 9    καὶ ἔσται ὅταν παύσωνται οἱ γραμματεῖς λαλοῦντες πρὸς τὸν λαόν, καὶ καταστήσουσιν ἄρχοντας τῆς στρατιᾶς προηγουμένους τοῦ λαοῦ.
Verse: 10    ᾽Εὰν δὲ προσέλϑῃς πρὸς πόλιν ἐκπολεμῆσαι αὐτήν, καὶ ἐκκαλέσῃ αὐτοὺς μετ' εἰρήνης·
Verse: 11    ἐὰν μὲν εἰρηνικὰ ἀποκριϑῶσίν σοι καὶ ἀνοίξωσίν σοι, ἔσται πᾶς ὁ λαὸς οἱ εὑρεϑέντες ἐν αὐτῇ ἔσονταί σοι ϕορολόγητοι καὶ ὑπήκοοί σου·
Verse: 12    ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσωσίν σοι καὶ ποιήσωσιν πρὸς σὲ πόλεμον, περικαϑιεῖς αὐτήν,
Verse: 13    καὶ παραδώσει αὐτὴν κύριος ὁ ϑεός σου εἰς τὰς χεῖράς σου, καὶ πατάξεις πᾶν ἀρσενικὸν αὐτῆς ἐν ϕόνῳ μαχαίρας,
Verse: 14    πλὴν τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀποσκευῆς καὶ πάντα τὰ κτήνη καὶ πάντα, ὅσα ἂν ὑπάρχῃ ἐν τῇ πόλει, καὶ πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν προνομεύσεις σεαυτῷ καὶ ϕάγῃ πᾶσαν τὴν προνομὴν τῶν ἐχϑρῶν σου, ὧν κύριος ὁ ϑεός σου δίδωσίν σοι.
Verse: 15    οὕτως ποιήσεις πάσας τὰς πόλεις τὰς μακρὰν οὔσας ἀπὸ σοῦ σϕόδρα, αἳ οὐχὶ ἐκ τῶν πόλεων τῶν ἐϑνῶν τούτων,
Verse: 16    ἰδοὺ δὲ ἀπὸ τῶν πόλεων τῶν ἐϑνῶν τούτων, ὧν κύριος ὁ ϑεός σου δίδωσίν σοι κληρονομεῖν τὴν γῆν αὐτῶν, οὐ ζωγρήσετε ἀπ' αὐτῶν πᾶν ἐμπνέον,
Verse: 17    ἀλλ' ἢ ἀναϑέματι ἀναϑεματιεῖτε αὐτούς, τὸν Χετταῖον καὶ Αμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Ευαῖον καὶ Ιεβουσαῖον καὶ Γεργεσαῖον, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος ὁ ϑεός σου,
Verse: 18    ἵνα μὴ διδάξωσιν ὑμᾶς ποιεῖν πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῶν, ὅσα ἐποίησαν τοῖς ϑεοῖς αὐτῶν, καὶ ἁμαρτήσεσϑε ἐναντίον κυρίου τοῦ ϑεοῦ ὑμῶν.
Verse: 19    ᾽Εὰν δὲ περικαϑίσῃς περὶ πόλιν ἡμέρας πλείους ἐκπολεμῆσαι αὐτὴν εἰς κατάλημψιν αὐτῆς, οὐχὶ ἐξολεϑρεύσεις τὰ δένδρα αὐτῆς ἐπιβαλεῖν ἐπ' αὐτὰ σίδηρον, ἀλλ' ἢ ἀπ' αὐτοῦ ϕάγῃ, αὐτὸ δὲ οὐκ ἐκκόψεις. μὴ ἄνϑρωπος τὸ ξύλον τὸ ἐν τῷ ἀγρῷ εἰσελϑεῖν ἀπὸ προσώπου σου εἰς τὸν χάρακα;
Verse: 20    ἀλλὰ ξύλον, ὃ ἐπίστασαι ὅτι οὐ καρπόβρωτόν ἐστιν, τοῦτο ἐξολεϑρεύσεις καὶ ἐκκόψεις καὶ οἰκοδομήσεις χαράκωσιν ἐπὶ τὴν πόλιν, ἥτις ποιεῖ πρὸς σὲ τὸν πόλεμον, ἕως ἂν παραδοϑῇ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.