TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 430
Chapter: 3
Verse: 1
Καὶ
βασιλεὺς
Δαρεῖος
ἐποίησεν
δοχὴν
μεγάλην
πᾶσιν
τοῖς
ὑπ
'
αὐτὸν
καὶ
πᾶσιν
τοῖς
οἰκογενέσιν
αὐτοῦ
καὶ
πᾶσιν
τοῖς
μεγιστᾶσιν
τῆς
Μηδίας
καὶ
τῆς
Περσίδος
Verse: 2
καὶ
πᾶσιν
τοῖς
σατράπαις
καὶ
στρατηγοῖς
καὶ
τοπάρχαις
τοῖς
ὑπ
'
αὐτὸν
ἀπὸ
τῆς
᾽Ινδικῆς
μέχρι
τῆς
Αἰϑιοπίας
ἐν
ταῖς
ἑκατὸν
εἴκοσι
ἑπτὰ
σατραπείαις
.
Verse: 3
καὶ
ἐϕάγοσαν
καὶ
ἐπίοσαν
καὶ
ἐμπλησϑέντες
ἀνέλυσαν
,
ὁ
δὲ
Δαρεῖος
ὁ
βασιλεὺς
ἀνέλυσεν
εἰς
τὸν
κοιτῶνα
καὶ
ἐκοιμήϑη
καὶ
ἔξυπνος
ἐγένετο
.
Verse: 4
τότε
οἱ
τρεῖς
νεανίσκοι
οἱ
σωματοϕύλακες
οἱ
ϕυλύσσοντες
τὸ
σῶμα
τοῦ
βασιλέως
εἶπαν
ἕτερος
πρὸς
τὸν
ἕτερον
Verse: 5
Εἴπωμεν
ἕκαστος
ἡμῶν
ἕνα
λόγον
,
ὃς
ὑπερισχύσει
·
καὶ
οὗ
ἂν
ϕανῇ
τὸ
ῥῆμα
αὐτοῦ
σοϕώτερον
τοῦ
ἑτέρου
,
δώσει
αὐτῷ
Δαρεῖος
ὁ
βασιλεὺς
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
ἐπινίκια
μεγάλα
Verse: 6
καὶ
πορϕύραν
περιβαλέσϑαι
καὶ
ἐν
χρυσώμασιν
πίνειν
καὶ
ἐπὶ
χρυσῷ
καϑεύδειν
καὶ
ἅρμα
χρυσοχάλινον
καὶ
κίδαριν
βυσσίνην
καὶ
μανιάκην
περὶ
τὸν
τράχηλον
,
Verse: 7
καὶ
δεύτερος
καϑιεῖται
Δαρείου
διὰ
τὴν
σοϕίαν
αὐτοῦ
καὶ
συγγενὴς
Δαρείου
κληϑήσεται
.
Verse: 8
καὶ
τότε
γράψαντες
ἕκαστος
τὸν
ἑαυτοῦ
λόγον
ἐσϕραγίσαντο
καὶ
ἔϑηκαν
ὑπὸ
τὸ
προσκεϕάλαιον
Δαρείου
τοῦ
βασιλέως
καὶ
εἶπαν
Verse: 9
῞Οταν
ἐγερϑῇ
ὁ
βασιλεύς
,
δώσουσιν
αὐτῷ
τὸ
γράμμα
,
καὶ
ὃν
ἂν
κρίνῃ
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
οἱ
τρεῖς
μεγιστᾶνες
τῆς
Περσίδος
ὅτι
ὁ
λόγος
αὐτοῦ
σοϕώτερος
,
αὐτῷ
δοϑήσεται
τὸ
νῖκος
καϑὼς
γέγραπται
.
Verse: 10
ὁ
εἷς
ἔγραψεν
῾Υπερισχύει
ὁ
οἶνος
.
Verse: 11
ὁ
ἕτερος
ἔγραψεν
῾Υπερισχύει
ὁ
βασιλεύς
.
Verse: 12
ὁ
τρίτος
ἔγραψεν
῾Υπερισχύουσιν
αἱ
γυναῖκες
,
ὑπὲρ
δὲ
πάντα
νικᾷ
ἡ
ἀλήϑεια
.
Verse: 13
καὶ
ὅτε
ἐξηγέρϑη
ὁ
βασιλεύς
,
λαβόντες
τὸ
γράμμα
ἔδωκαν
αὐτῷ
,
καὶ
ἀνέγνω
.
Verse: 14
καὶ
ἐξαποστείλας
ἐκάλεσεν
πάντας
τοὺς
μεγιστᾶνας
τῆς
Περσίδος
καὶ
τῆς
Μηδίας
καὶ
σατράπας
καὶ
στρατηγοὺς
καὶ
τοπάρχας
καὶ
ὑπάτους
καὶ
ἐκάϑισεν
ἐν
τῷ
χρηματιστηρίῳ
,
καὶ
ἀνεγνώσϑη
τὸ
γράμμα
ἐνώπιον
αὐτῶν
.
Verse: 15
καὶ
εἶπεν
Καλέσατε
τοὺς
νεανίσκους
,
καὶ
αὐτοὶ
δηλώσουσιν
τοὺς
λόγους
αὐτῶν
·
καὶ
ἐκλήϑησαν
καὶ
εἰσήλϑοσαν
.
Verse: 16
καὶ
εἶπαν
αὐτοῖς
᾽Απαγγείλατε
ἡμῖν
περὶ
τῶν
γεγραμμένων
.
Verse: 17
Καὶ
ἤρξατο
ὁ
πρῶτος
ὁ
εἴπας
περὶ
τῆς
ἰσχύος
τοῦ
οἴνου
καὶ
ἔϕη
οὕτως
Verse: 18
῎Ανδρες
,
πῶς
ὑπερισχύει
ὁ
οἶνος
;
πάντας
τοὺς
ἀνϑρώπους
τοὺς
πίνοντας
αὐτὸν
πλανᾷ
τὴν
διάνοιαν
.
Verse: 19
τοῦ
τε
βασιλέως
καὶ
τοῦ
ὀρϕανοῦ
ποιεῖ
τὴν
διάνοιαν
μίαν
,
τήν
τε
τοῦ
οἰκέτου
καὶ
τὴν
τοῦ
ἐλευϑέρου
,
τήν
τε
τοῦ
πένητος
καὶ
τὴν
τοῦ
πλουσίου
.
Verse: 20
καὶ
πᾶσαν
διάνοιαν
μεταστρέϕει
εἰς
εὐωχίαν
καὶ
εὐϕροσύνην
καὶ
οὐ
μέμνηται
πᾶσαν
λύπην
καὶ
πᾶν
ὀϕείλημα
.
Verse: 21
καὶ
πάσας
καρδίας
ποιεῖ
πλουσίας
καὶ
οὐ
μέμνηται
βασιλέα
οὐδὲ
σατράπην
καὶ
πάντα
διὰ
ταλάντων
ποιεῖ
λαλεῖν
.
Verse: 22
καὶ
οὐ
μέμνηται
,
ὅταν
πίνωσιν
,
ϕιλιάζειν
ϕίλοις
καὶ
ἀδελϕοῖς
,
καὶ
μετ
'
οὐ
πολὺ
σπῶνται
μαχαίρας
·
Verse: 23
καὶ
ὅταν
ἀπὸ
τοῦ
οἴνου
γενηϑῶσιν
,
οὐ
μέμνηται
ἃ
ἔπραξαν
.
Verse: 24
ὦ
ἄνδρες
,
οὐχ
ὑπερισχύει
ὁ
οἶνος
,
ὅτι
οὕτως
ἀναγκάζει
ποιεῖν
;
καὶ
ἐσίγησεν
οὕτως
εἴπας
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.