TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1132
Previous part

Chapter: 16 
Verse: 1    Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων
Verse: 2    Υἱὲ ἀνϑρώπου, διαμάρτυραι τῇ Ιερουσαλημ τὰς ἀνομίας αὐτῆς
Verse: 3    καὶ ἐρεῖς Τάδε λέγει κύριος τῇ Ιερουσαλημ ῾Η ῥίζα σου καὶ ἡ γένεσίς σου ἐκ γῆς Χανααν, ὁ πατήρ σου Αμορραῖος, καὶ ἡ μήτηρ σου Χετταία.
Verse: 4    καὶ ἡ γένεσίς σου· ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχϑης, οὐκ ἔδησαν τοὺς μαστούς σου, καὶ ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσϑης οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσϑης καὶ σπαργάνοις οὐκ ἐσπαργανώϑης,
Verse: 5    οὐδὲ ἐϕείσατο ὁ ὀϕϑαλμός μου ἐπὶ σοὶ τοῦ ποιῆσαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων τοῦ παϑεῖν τι ἐπὶ σοί, καὶ ἀπερρίϕης ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου τῇ σκολιότητι τῆς ψυχῆς σου ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχϑης.
Verse: 6    καὶ διῆλϑον ἐπὶ σὲ καὶ εἶδόν σε πεϕυρμένην ἐν τῷ αἵματί σου καὶ εἶπά σοι ᾽Εκ τοῦ αἵματός σου ζωή·
Verse: 7    πληϑύνου· καϑὼς ἡ ἀνατολὴ τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε. καὶ ἐπληϑύνϑης καὶ ἐμεγαλύνϑης καὶ εἰσῆλϑες εἰς πόλεις πόλεων· οἱ μαστοί σου ἀνωρϑώϑησαν, καὶ ἡ ϑρίξ σου ἀνέτειλεν, σὺ δὲ ἦσϑα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα.
Verse: 8    καὶ διῆλϑον διὰ σοῦ καὶ εἶδόν σε, καὶ ἰδοὺ καιρός σου καιρὸς καταλυόντων, καὶ διεπέτασα τὰς πτέρυγάς μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκάλυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου· καὶ ὤμοσά σοι καὶ εἰσῆλϑον ἐν διαϑήκῃ μετὰ σοῦ, λέγει κύριος, καὶ ἐγένου μοι.
Verse: 9    καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι καὶ ἀπέπλυνα τὸ αἷμά σου ἀπὸ σοῦ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ
Verse: 10    καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑπέδησά σε ὑάκινϑον καὶ ἔζωσά σε βύσσῳ καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτῳ
Verse: 11    καὶ ἐκόσμησά σε κόσμῳ καὶ περιέϑηκα ψέλια περὶ τὰς χεῖράς σου καὶ κάϑεμα περὶ τὸν τράχηλόν σου
Verse: 12    καὶ ἔδωκα ἐνώτιον περὶ τὸν μυκτῆρά σου καὶ τροχίσκους ἐπὶ τὰ ὦτά σου καὶ στέϕανον καυχήσεως ἐπὶ τὴν κεϕαλήν σου·
Verse: 13    καὶ ἐκοσμήϑης χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα καὶ τρίχαπτα καὶ ποικίλα· σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἔϕαγες καὶ ἐγένου καλὴ σϕόδρα.
Verse: 14    καὶ ἐξῆλϑέν σου ὄνομα ἐν τοῖς ἔϑνεσιν ἐν τῷ κάλλει σου, διότι συντετελεσμένον ἦν ἐν εὐπρεπείᾳ ἐν τῇ ὡραιότητι, ᾗ ἔταξα ἐπὶ σέ, λέγει κύριος.
Verse: 15    καὶ ἐπεποίϑεις ἐν τῷ κάλλει σου καὶ ἐπόρνευσας ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου καὶ ἐξέχεας τὴν πορνείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον, ὃ οὐκ ἔσται.
Verse: 16    καὶ ἔλαβες ἐκ τῶν ἱματίων σου καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἴδωλα ῥαπτὰ καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπ' αὐτά· καὶ οὐ μὴ εἰσέλϑῃς, οὐδὲ μὴ γένηται.
Verse: 17    καὶ ἔλαβες τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου ἐκ τοῦ χρυσίου μου καὶ ἐκ τοῦ ἀργυρίου μου, ἐξ ὧν ἔδωκά σοι, καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἰκόνας ἀρσενικὰς καὶ ἐξεπόρνευσας ἐν αὐταῖς·
Verse: 18    καὶ ἔλαβες τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον σου καὶ περιέβαλες αὐτὰ καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ ϑυμίαμά μου ἔϑηκας πρὸ προσώπου αὐτῶν·
Verse: 19    καὶ τοὺς ἄρτους μου, οὓς ἔδωκά σοι, σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἐψώμισά σε καὶ ἔϑηκας αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας· καὶ ἐγένετο, λέγει κύριος.
Verse: 20    καὶ ἔλαβες τοὺς υἱούς σου καὶ τὰς ϑυγατέρας σου, ἃς ἐγέννησας, καὶ ἔϑυσας αὐτὰ αὐτοῖς εἰς ἀνάλωσιν, ὡς μικρὰ ἐξεπόρνευσας,
Verse: 21    καὶ ἔσϕαξας τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκας αὐτὰ ἐν τῷ ἀποτροπιάζεσϑαί σε ἐν αὐτοῖς.
Verse: 22    τοῦτο παρὰ πᾶσαν τὴν πορνείαν σου, καὶ οὐκ ἐμνήσϑης τὰς ἡμέρας τῆς νηπιότητός σου, ὅτε ἦσϑα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα καὶ πεϕυρμένη ἐν τῷ αἵματί σου ἔζησας.
Verse: 23    καὶ ἐγένετο μετὰ πάσας τὰς κακίας σου, λέγει κύριος,
Verse: 24    καὶ ᾠκοδόμησας σεαυτῇ οἴκημα πορνικὸν καὶ ἐποίησας σεαυτῇ ἔκϑεμα ἐν πάσῃ πλατείᾳ
Verse: 25    καὶ ἐπ' ἀρχῆς πάσης ὁδοῦ ᾠκοδόμησας τὰ πορνεῖά σου καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλος σου καὶ διήγαγες τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδῳ καὶ ἐπλήϑυνας τὴν πορνείαν σου·
Verse: 26    καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αἰγύπτου τοὺς ὁμοροῦντάς σοι τοὺς μεγαλοσάρκους καὶ πολλαχῶς ἐξεπόρνευσας τοῦ παροργίσαι με.
Verse: 27    ἐὰν δὲ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρῶ τὰ νόμιμά σου καὶ παραδώσω σε εἰς ψυχὰς μισούντων σε, ϑυγατέρας ἀλλοϕύλων τὰς ἐκκλινούσας σε ἐκ τῆς ὁδοῦ σου, ἧς ἠσέβησας.
Verse: 28    καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τὰς ϑυγατέρας Ασσουρ καὶ οὐδ' οὕτως ἐνεπλήσϑης· καὶ ἐξεπόρνευσας καὶ οὐκ ἐνεπίπλω.
Verse: 29    καὶ ἐπλήϑυνας τὰς διαϑήκας σου πρὸς γῆν Χαλδαίων καὶ οὐδὲ ἐν τούτοις ἐνεπλήσϑης.
Verse: 30    τί διαϑῶ τὴν ϑυγατέρα σου, λέγει κύριος, ἐν τῷ ποιῆσαί σε ταῦτα πάντα, ἔργα γυναικὸς πόρνης; καὶ ἐξεπόρνευσας τρισσῶς
Verse: 31    ἐν ταῖς ϑυγατράσιν σου· τὸ πορνεῖόν σου ᾠκοδόμησας ἐπὶ πάσης ἀρχῆς ὁδοῦ καὶ τὴν βάσιν σου ἐποίησας ἐν πάσῃ πλατείᾳ καὶ ἐγένου ὡς πόρνη συνάγουσα μισϑώματα.
Verse: 32    ἡ γυνὴ ἡ μοιχωμένη ὁμοία σοι παρὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς λαμβάνουσα μισϑώματα·
Verse: 33    πᾶσι τοῖς ἐκπορνεύσασιν αὐτὴν προσεδίδου μισϑώματα, καὶ σὺ δέδωκας μισϑώματα πᾶσι τοῖς ἐρασταῖς σου καὶ ἐϕόρτιζες αὐτοὺς τοῦ ἔρχεσϑαι πρὸς σὲ κυκλόϑεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου.
Verse: 34    καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰς γυναῖκας ἐν τῇ πορνείᾳ σου, καὶ μετὰ σοῦ πεπορνεύκασιν ἐν τῷ προσδιδόναι σε μισϑώματα, καὶ σοὶ μισϑώματα οὐκ ἐδόϑη, καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένα.
Verse: 35    διὰ τοῦτο, πόρνη, ἄκουε λόγον κυρίου
Verse: 36    Τάδε λέγει κύριος ᾽Ανϑ' ὧν ἐξέχεας τὸν χαλκόν σου, καὶ ἀποκαλυϕϑήσεται ἡ αἰσχύνη σου ἐν τῇ πορνείᾳ σου πρὸς τοὺς ἐραστάς σου καὶ εἰς πάντα τὰ ἐνϑυμήματα τῶν ἀνομιῶν σου καὶ ἐν τοῖς αἵμασιν τῶν τέκνων σου, ὧν ἔδωκας αὐτοῖς.
Verse: 37    διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντας τοὺς ἐραστάς σου, ἐν οἷς ἐπεμίγης ἐν αὐτοῖς, καὶ πάντας, οὓς ἠγάπησας, σὺν πᾶσιν, οἷς ἐμίσεις· καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόϑεν καὶ ἀποκαλύψω τὰς κακίας σου πρὸς αὐτούς, καὶ ὄψονται πᾶσαν τὴν αἰσχύνην σου·
Verse: 38    καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδος καὶ ἐκχεούσης αἷμα καὶ ϑήσω σε ἐν αἵματι ϑυμοῦ καὶ ζήλου.
Verse: 39    καὶ παραδώσω σε εἰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ κατασκάψουσιν τὸ πορνεῖόν σου καὶ καϑελοῦσιν τὴν βάσιν σου καὶ ἐκδύσουσίν σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήμψονται τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου καὶ ἀϕήσουσίν σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονοῦσαν.
Verse: 40    καὶ ἄξουσιν ἐπὶ σὲ ὄχλους καὶ λιϑοβολήσουσίν σε ἐν λίϑοις καὶ κατασϕάξουσίν σε ἐν τοῖς ξίϕεσιν αὐτῶν.
Verse: 41    καὶ ἐμπρήσουσιν τοὺς οἴκους σου πυρὶ καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεις ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν· καὶ ἀποστρέψω σε ἐκ τῆς πορνείας σου, καὶ μισϑώματα οὐ μὴ δῷς οὐκέτι.
Verse: 42    καὶ ἐπαϕήσω τὸν ϑυμόν μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρϑήσεται ὁ ζῆλός μου ἐκ σοῦ, καὶ ἀναπαύσομαι καὶ οὐ μὴ μεριμνήσω οὐκέτι.
Verse: 43    ἀνϑ' ὧν οὐκ ἐμνήσϑης τὴν ἡμέραν τῆς νηπιότητός σου καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις, καὶ ἐγὼ ἰδοὺ τὰς ὁδούς σου εἰς κεϕαλήν σου δέδωκα, λέγει κύριος· καὶ οὕτως ἐποίησας τὴν ἀσέβειαν ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου.
Verse: 44    ταῦτά ἐστιν πάντα, ὅσα εἶπαν κατὰ σοῦ ἐν παραβολῇ λέγοντες Καϑὼς ἡ μήτηρ, καὶ ἡ ϑυγάτηρ.
Verse: 45    ϑυγάτηρ τῆς μητρός σου σὺ εἶ ἡ ἀπωσαμένη τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ ἀδελϕὴ τῶν ἀδελϕῶν σου τῶν ἀπωσαμένων τοὺς ἄνδρας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν· ἡ μήτηρ ὑμῶν Χετταία, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν Αμορραῖος.
Verse: 46    ἡ ἀδελϕὴ ὑμῶν ἡ πρεσβυτέρα Σαμάρεια, αὐτὴ καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς, ἡ κατοικοῦσα ἐξ εὐωνύμων σου· καὶ ἡ ἀδελϕή σου ἡ νεωτέρα σου ἡ κατοικοῦσα ἐκ δεξιῶν σου Σοδομα καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς.
Verse: 47    καὶ οὐδ' ὧς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ἐπορεύϑης οὐδὲ κατὰ τὰς ἀνομίας αὐτῶν ἐποίησας· παρὰ μικρὸν καὶ ὑπέρκεισαι αὐτὰς ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου.
Verse: 48    ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, εἰ πεποίηκεν Σοδομα ἡ ἀδελϕή σου, αὐτὴ καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς, ὃν τρόπον ἐποίησας σὺ καὶ αἱ ϑυγατέρες σου.
Verse: 49    πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδομων τῆς ἀδελϕῆς σου, ὑπερηϕανία· ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐϑηνίᾳ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς· τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῇ καὶ ταῖς ϑυγατράσιν αὐτῆς, καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο.
Verse: 50    καὶ ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιόν μου, καὶ ἐξῆρα αὐτάς, καϑὼς εἶδον.
Verse: 51    καὶ Σαμάρεια κατὰ τὰς ἡμίσεις τῶν ἁμαρτιῶν σου οὐχ ἥμαρτεν· καὶ ἐπλήϑυνας τὰς ἀνομίας σου ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας τὰς ἀδελϕάς σου ἐν πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου, αἷς ἐποίησας.
Verse: 52    καὶ σὺ κόμισαι βάσανόν σου, ἐν ᾗ ἔϕϑειρας τὰς ἀδελϕάς σου ἐν ταῖς ἁμαρτίαις σου, αἷς ἠνόμησας ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας αὐτὰς ὑπὲρ σεαυτήν· καὶ σὺ αἰσχύνϑητι καὶ λαβὲ τὴν ἀτιμίαν σου ἐν τῷ δικαιῶσαί σε τὰς ἀδελϕάς σου.
Verse: 53    καὶ ἀποστρέψω τὰς ἀποστροϕὰς αὐτῶν, τὴν ἀποστροϕὴν Σοδομων καὶ τῶν ϑυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροϕὴν Σαμαρείας καὶ τῶν ϑυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροϕήν σου ἐν μέσῳ αὐτῶν,
Verse: 54    ὅπως κομίσῃ τὴν βάσανόν σου καὶ ἀτιμωϑήσῃ ἐκ πάντων, ὧν ἐποίησας ἐν τῷ σε παροργίσαι με.
Verse: 55    καὶ ἡ ἀδελϕή σου Σοδομα καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταϑήσονται καϑὼς ἦσαν ἀπ' ἀρχῆς, καὶ Σαμάρεια καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταϑήσονται καϑὼς ἦσαν ἀπ' ἀρχῆς, καὶ σὺ καὶ αἱ ϑυγατέρες σου ἀποκατασταϑήσεσϑε καϑὼς ἀπ' ἀρχῆς ἦτε.
Verse: 56    καὶ εἰ μὴ ἦν Σοδομα ἡ ἀδελϕή σου εἰς ἀκοὴν ἐν τῷ στόματί σου ἐν ταῖς ἡμέραις ὑπερηϕανίας σου
Verse: 57    πρὸ τοῦ ἀποκαλυϕϑῆναι τὰς κακίας σου, ὃν τρόπον νῦν ὄνειδος εἶ ϑυγατέρων Συρίας καὶ πάντων τῶν κύκλῳ αὐτῆς, ϑυγατέρων ἀλλοϕύλων τῶν περιεχουσῶν σε κύκλῳ;
Verse: 58    τὰς ἀσεβείας σου καὶ τὰς ἀνομίας σου, σὺ κεκόμισαι αὐτάς, λέγει κύριος.
Verse: 59    τάδε λέγει κύριος Καὶ ποιήσω ἐν σοὶ καϑὼς ἐποίησας, ὡς ἠτίμωσας ταῦτα τοῦ παραβῆναι τὴν διαϑήκην μου.
Verse: 60    καὶ μνησϑήσομαι ἐγὼ τῆς διαϑήκης μου τῆς μετὰ σοῦ ἐν ἡμέραις νηπιότητός σου καὶ ἀναστήσω σοι διαϑήκην αἰώνιον.
Verse: 61    καὶ μνησϑήσῃ τὴν ὁδόν σου καὶ ἐξατιμωϑήσῃ ἐν τῷ ἀναλαβεῖν σε τὰς ἀδελϕάς σου τὰς πρεσβυτέρας σου σὺν ταῖς νεωτέραις σου, καὶ δώσω αὐτάς σοι εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ ἐκ διαϑήκης σου.
Verse: 62    καὶ ἀναστήσω ἐγὼ τὴν διαϑήκην μου μετὰ σοῦ, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι ἐγὼ κύριος,
Verse: 63    ὅπως μνησϑῇς καὶ αἰσχυνϑῇς, καὶ μὴ ᾖ σοι ἔτι ἀνοῖξαι τὸ στόμα σου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀτιμίας σου ἐν τῷ ἐξιλάσκεσϑαί μέ σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησας, λέγει κύριος.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.