TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1013
Previous part

Chapter: 26 
Verse: 1    Τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ᾄσονται τὸ ᾆσμα τοῦτο ἐπὶ γῆς Ιουδα λέγοντες ᾽Ιδοὺ πόλις ὀχυρά, καὶ σωτήριον ἡμῶν ϑήσει τεῖχος καὶ περίτειχος.
Verse: 2    ἀνοίξατε πύλας, εἰσελϑάτω λαὸς ϕυλάσσων δικαιοσύνην καὶ ϕυλάσσων ἀλήϑειαν,
Verse: 3    ἀντιλαμβανόμενος ἀληϑείας καὶ ϕυλάσσων εἰρήνην. ὅτι ἐπὶ σοὶ
Verse: 4    ἤλπισαν, κύριε, ἕως τοῦ αἰῶνος, ὁ ϑεὸς ὁ μέγας ὁ αἰώνιος,
Verse: 5    ὃς ταπεινώσας κατήγαγες τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν ὑψηλοῖς· πόλεις ὀχυρὰς καταβαλεῖς καὶ κατάξεις ἕως ἐδάϕους,
Verse: 6    καὶ πατήσουσιν αὐτοὺς πόδες πραέων καὶ ταπεινῶν.
Verse: 7    ὁδὸς εὐσεβῶν εὐϑεῖα ἐγένετο, καὶ παρεσκευασμένη ἡ ὁδὸς τῶν εὐσεβῶν.
Verse: 8    ἡ γὰρ ὁδὸς κυρίου κρίσις· ἠλπίσαμεν ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου καὶ ἐπὶ τῇ μνείᾳ,
Verse: 9    ᾗ ἐπιϑυμεῖ ἡ ψυχὴ ἡμῶν. ἐκ νυκτὸς ὀρϑρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ ϑεός, διότι ϕῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς. δικαιοσύνην μάϑετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς.
Verse: 10    πέπαυται γὰρ ὁ ἀσεβής, οὐ μὴ μάϑῃ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλήϑειαν οὐ μὴ ποιήσῃ· ἀρϑήτω ὁ ἀσεβής, ἵνα μὴ ἴδῃ τὴν δόξαν κυρίου.
Verse: 11    κύριε, ὑψηλός σου ὁ βραχίων, καὶ οὐκ ᾔδεισαν, γνόντες δὲ αἰσχυνϑήσονται· ζῆλος λήμψεται λαὸν ἀπαίδευτον, καὶ νῦν πῦρ τοὺς ὑπεναντίους ἔδεται.
Verse: 12    κύριε ὁ ϑεὸς ἡμῶν, εἰρήνην δὸς ἡμῖν, πάντα γὰρ ἀπέδωκας ἡμῖν.
Verse: 13    κύριε ὁ ϑεὸς ἡμῶν, κτῆσαι ἡμᾶς· κύριε, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Verse: 14    οἱ δὲ νεκροὶ ζωὴν οὐ μὴ ἴδωσιν, οὐδὲ ἰατροὶ οὐ μὴ ἀναστήσωσιν· διὰ τοῦτο ἐπήγαγες καὶ ἀπώλεσας καὶ ἦρας πᾶν ἄρσεν αὐτῶν.
Verse: 15    πρόσϑες αὐτοῖς κακά, κύριε, πρόσϑες κακὰ πᾶσιν τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς.
Verse: 16    κύριε, ἐν ϑλίψει ἐμνήσϑην σου, ἐν ϑλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡμῖν.
Verse: 17    καὶ ὡς ἡ ὠδίνουσα ἐγγίζει τοῦ τεκεῖν καὶ ἐπὶ τῇ ὠδῖνι αὐτῆς ἐκέκραξεν, οὕτως ἐγενήϑημεν τῷ ἀγαπητῷ σου διὰ τὸν ϕόβον σου, κύριε.
Verse: 18    ἐν γαστρὶ ἐλάβομεν καὶ ὠδινήσαμεν καὶ ἐτέκομεν· πνεῦμα σωτηρίας σου ἐποιήσαμεν ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλλὰ πεσοῦνται οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς.
Verse: 19    ἀναστήσονται οἱ νεκροί, καὶ ἐγερϑήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις, καὶ εὐϕρανϑήσονται οἱ ἐν τῇ γῇ· ἡ γὰρ δρόσος ἡ παρὰ σοῦ ἴαμα αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ γῆ τῶν ἀσεβῶν πεσεῖται.
Verse: 20    βάδιζε, λαός μου, εἴσελϑε εἰς τὰ ταμίειά σου, ἀπόκλεισον τὴν ϑύραν σου, ἀποκρύβηϑι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλϑῃ ἡ ὀργὴ κυρίου·
Verse: 21    ἰδοὺ γὰρ κύριος ἀπὸ τοῦ ἁγίου ἐπάγει τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἀνακαλύψει ἡ γῆ τὸ αἷμα αὐτῆς καὶ οὐ κατακαλύψει τοὺς ἀνῃρημένους.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.