ესრეთ იტყჳს უფალი: აჰა მე აღვადგინო ბაბილონსა ზედა და დამკჳდრებულთა ზედა ხალდეაჲსათა გული აღმადგინებელთაჲ, ქარი შემწუველი, განმხრწნელი.
და გამო\ვავლინნე Page of ed. 1709: 130b ბაბილონისათჳს მაგინებელნი და გინებულ-ყონ იგი და განრყუნან ქუეყანაჲ მისი, რამეთუ ვაჲ ბაბილონსა ზედა გარემოჲს დღესა შინა განბოროტებისა მისისასა.
მის ზედა მოირთხინ (!) მომრთხმელმან მშჳლდისა თჳსისამან, და მის ზედა გარე მოირტყინ (!), რომლისა არნ საჭურველი თჳსი; და ნუ ჰრიდებთ ჭაბუკთა მისთა ზედა და განაქარვეთ ყოველი ძალი მისი.
და დაეცნენ წყლულნი ქუეყანასა შინა ხალდეველთასა, და დაგუმერილნი -- გარეთ მისსა.
მით რამეთუ არა დაქურივდა ისრაილი და იუდაჲ ღმრთისა მათისაგან, უფლისაგან ყოვლისა-მპყრობელისა, რამეთუ ქუეყანაჲ მათი აღივსო უშჯულოებითა ისრაელისათა.
ივლტოდეთ ბაბილონის შორისისაგან და განირინეთ კაცადმან სული თჳსი და ნუ განჰვარდებით უსამართლოებისა მისისა მიერ, რამეთუ ჟამი შურის-ძიებისა მისისაჲ არს უფლისა მიერ; მისაგებელი მისი მიაგოს მან.
სასუმელი ოქროჲსაჲ ბაბილონი ჴელსა შინა უფლისასა და მათრობელი ყოვლისა ქუეყანისაჲ; ღჳნისაგან მისისა სუმიდეს წარმართნი, ამისთჳს აღიძრნეს წარმართნი.
და მეყსეულდ დაეცა ბაბილონი და შეიმუსრა. ჰგოდებდით მას, დაადევით რიტინე განხრწნილებასა მისსა, გან-ხოლო-იკურნოს.
ვჰკ\ურნებდით Page of ms. Ga: 244v ბაბილონსა, და არა განიკურნა; დაუტევეთ იგი და წარვედით კაცადი ქუეყანად თჳსსა, რამეთუ მიეახლა ცად მიმართ საშჯელი მისი და აღიწია მივარსკულავთამდე.
გამოიღო უფალმან მშჯავრი საქმენი უფლისა ღმრთისა ჩუენისანი.
განიმზადენით სამშჳლდველნი, აღავსენით კაპარჭნი. განაღჳძა უფალმან სული მეფისა მიდთაჲსაჲ, რამეთუ ბაბილონსა ზედა არს რისხვაჲ მისი მოსპობნდ მისსა, რამეთუ შურის-გებაჲ უფლისაჲ არს შურის-გებაჲ ტაძრისა მისისაჲ.
Page of ed. 1709: 131a ზღუდეთა იჩედა ბაბილონისათა აღიღეთ სასწაული, დაადგინენით მცველნი, აღადგინენით მჴუმელნი, განმზადენით საჭურველნი, რამეთუ ჴელ-ყო და ყოს უფალმან, რაოდენნი თქუნა მკჳდრთა ზედა ბაბილონისათა.
დამკჳდრებულთა წყალთა ზედა მრავალთა და სიმრავლესა ზედა საუნჯესა მისთასა. ახს აღსასრული შენი ჭეშმარიტად ნაწლევთა შენთა.
რამეთუ ფუცა უფალმან ძალთამან მკლავისა მიმართ თჳსისა, ვითარმედ აღგავსო შენ კაცებითა, ვითარცა მკლებითა, და ჴმობდენ შენ ზედა აღმავალნი, ვითარცა მთრგუნავნი საწნეხლისანი.
შემქმნელმან ქუეყანისამან ძალითა თჳსითა, გამ[მ]ზადებელმან მკჳდროვნისამან სიბრძნითა თჳსითა და გულისხუმის-ყოფისა მიერ თჳსისა გადაართხა ცაჲ.
ჴმად ქუხილისა დადვა სიმრავლე წყლისაჲ ცისა შორის და აღმოიყვანნა ღრუბელნი დასასრულისაგან ქუეყანისა, ელვანი წჳმად შექმნნა და გამოიყვანა ნათელი საუნჯეთაგან მისთა.
განსულელნა ყოველი კაცი მეცნიერებისაგან, სირცხჳლეულ იქმნა ყოველი ოქროჲს-მჭედელი ქანდაკებულთა მისთაგან, რამეთუ ნაცილად გამოადნვეს, არა არს სული მათ შორის.
ამაოებ არიან საქმენი საკიცხელნი, სადუმარნი, ჟამსა შინა ზედმოხილვისა მათისასა წარწყმდენ ესენი.
არა არს ესემლევანი ნაწილი იაკობისი, რამეთუ რომელმან დაჰბადნა ყოველნი, იგი არს ნაწილ მისსა და ისრაილი -- კუერთხ მკჳდრობისა მისისა, უფალი ძალთაჲ სახელი მისი.
შენ განმიბნევ მე ჭურჭელთა ბრძოლისათა, და განვაბნივნე მე შენ შორის ნათესავნი და აღვიხუნე შენ შორის მეფენი.
და განვაბნინე შენ შორის ცხენი და მჴედარი მისი, და განვაბნინე შენ შორის ეტლები და აღმავალნი მათნი.
და განვაბნინე შენ შორის მამაცი და ცოლი მი\სი; Page of ed. 1709: 131b და განვაბნიო შენ შორის მოხუცებული და ჭაბუკი და მოყმე და ქალწული მისი.
და განვაბნიო შენ შორის მწყემსი და სამწყსოჲ მისი, და განვაბნიო შენ შორის მუშაკი და სამუშაკოჲ მისი, და განვაბნინე შენ შორის მთავარნი და სპაპეტნი.
და მივაგო ბაბილონსა და მკჳდრთა ხალდეაჲსათა ყოველნი უკეთურებანი მათნი, რომელნი ქმნნეს სიონს შინა წინაშე თუალთა თქუენთა, იტყჳს უფალი.
აჰა მე შენსა მიმართ, მთაო განხრწნილო, იტყჳს უფალი, განმხრწნელო ყოვლისა ქუეყანისაო, და მივყო ჴელი ჩემი შენ ზედა და შთამოგაგორვო შენ კლდეთაგან და გყო შენ, ვითარცა მთაჲ მოცეცხლული.
და არა მოიღონ შენგან ქვაჲ საკუთხედ და ქვაჲ საფუძველად, რამეთუ განსარყუნელად იყო საუკუნოდ, იტყჳს უფალი.
აღიღეთ სასწაული ქუეყანასა ზედა და ჰნესტუეთ ნესტუსა წარმართთა შორის, წმიდა-ყავთ მის ზედა ნათესავები, დაჰმოწმეთ მის ზედა მეფეთა არარატისათა ჩემ მიერ და ასხანაზელთა, დაადგინენით მის ზედა წყლულების მდგომნი, აღიყვანეთ მის ზედა ცხენი, ვითარცა სიმრავლე მკალთაჲ.
წმიდა-ყავთ მის ზედა ნათესავი, მეფე მიდთაჲ და წინამძღუარნი მისნი და ყოველნი სპაჲპეტნი მისნი და ყოვლისა ქუეყანისა ჴელმწიფებისა მისისანი.
შეიძრა ქუეყანაჲ და სტკიოდა, მით რამეთუ აღდგა ბაბილონსა ზედა გულის-სიტყუაჲ უფლისაჲ დადებად ქუეყანაჲ ბაბილონისაჲ განსაქარვებელად, არდასამკჳდრებელად იგი.
მოაკლდა მეომე ბაბილონისაჲ მბრძოლად და დასხდენ წყუდეულებასა შინა, მოსწყდა მძლავრებაჲ მათი და იქმნნეს, ვითარცა დედანი; მოიწუნეს კარავნი მათნი, შეიმუსრნეს მოქლონნი მისნი.
მდევარი შემთხუევად მდევნელისა სდევდეს, და მეღაღადისე შემთხუევად მეღაღდისისა მეღაღადებად მეფისა ბაბილონისასა, ვითარმედ წარწყმდა ქალაქი მისი დასასრ\ულით Page of ed. 1709: 132a გამოსავალთა მისთაჲთ.
მით რამეთუ შეპყრობილ იქმნნეს, და სახლნი მათნი მოიცეცხლნეს Page of ms. Ga: 243v ცეცხლითა, და მამაკაცნი მისნი მბრძოლნი გამოვიდენ.
მით რამეთუ ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაილისაჲ: სახლნი ბაბილონისანი, ვითარცა კალოჲ ოჴერი, მოოჴრდენ; მერმე მცირედღა, და მოიწიოს ღალვაჲ მისი.
განმყო მე, შემჭამა მე, და მეწია მე, ვითარცა ბნელი წულილი; ნაბუქოდონოსორ მეფემან ბაბილონისამან დამადგინა მე, ვითარცა ჭურჭელი ცალიერი, შთამნთქა მე, ვითარცა ვეშაპმან, აღივსო მუცელი თჳსი შუებულებისაგან ჩემისა.
განმაგარეეს მე რუდუნებათა ჩემთა [35] და საარებათა ჩემთა ძჳნად ბაბილონისა წარიხუნეს, თქუას მკჳდრმან სიონისამან, და სისხლი ჩემი ძჳნად მკჳდრთა ხალდეჲსათა, თქუას იერუსალიმმან.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი: აჰა მე ვსაჯო წინამოსაჯული შენი და შურვიგო შურის-გებაჲ შენი და მოვაოჴრო ზღუაჲ მისი და განვაჴმო წყაროჲ მისი.
და იყოს ბაბილონი ბორცუებ და სამკჳდრებელად ვეშაპთა და განსარყუნელად და სასტჳნველად და არა დაეშენოს.
თანად ერთბამად, ვითარცა ლომნი, აღდგეს ზოგად ძენი მათნი, და ვითარ ლეკუნი ლომთანი.
განჴურვებასა შინა მათსა სარეცელი მათი მივსცე განუსუენებელად და მივსცე სასუმელი მათ და დავათრვნე იგინი, რაჲთა დასულბენ და დაიძინონ ძილი საუკუნოჲ და ვერ განიღჳძონ, იტყჳს უფალი.
და შთავჴადნე იგინი, ვითარცა კრავნი, დაკლვად და ვითარცა კრავნი თიკნებითურთ.
ვითარ მოოჴრდა სისახ, და მოინადირა სიქადული ყოვლისა ქუეყანისაჲ? ვითარ იქმნა ბაბილონი განსაქარვებელად ყოველთა შორის ნათესავთა?
აღმოვიდა ბაბი\ლონსა Page of ed. 1709: 132b ზედა ზღუაჲ ჴმითა ღელვათა მისთაჲთა, დაიფარა.
იქმნნეს ქალაქნი მისნი განსაქარგებელ, ქუეყანა ურწყულ და უალ, ქუეყანაჲ, რომელსა ზედა არ დაიმკჳდროს მის ზედა არა ვინ კაცმან, არცა დაიმასპინძლოს მათ შინა ძემან კაცისამან.
და შური-ვიძიო ბილს ზედა ბაბილონს შინა და გამოვჰხუნნე, რომელნი შთანთქნა პირისაგან მისისა და Page of ms. Ga: 240r არღარა შეკრბენ მისდამი ნათესავნი, წარმართნი მერმე, და ზღუდეცა ბაბილონისაჲ და-ვე-ეცა.
გამოვედით საშუალისაგან მისისა, ერო ჩემო, და განირინეთ კაცადმან სული თჳსი გულის-წყრომისაგან რისხვისა უფლისა.
და ნუსადა შეშინდეს გული თქუენი და წიწნეულ იქმნეთ სმენისაგან სმენადისა ქუეყანასა ზედა, და შემოვიდეს მასვე წელსა შინა სმენაჲ, და მის თანა წელიწდსა შინა სმენაჲ და უსამართლოებაჲ ქუეყანასა ზედა და მჴელმწიფები მჴელ-მწიფებასა ზედა, იგავი იგავსა ზედა.
ამისთჳს აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და ზედა-მივიხილო ქანდაკებულთა ზედა ბაბილონისათა, და ყოველი ქუეყანაჲ მისი სირცხჳლეულ იქმნეს, და ყოველნი წყლულნი მისნი დაეცნენ შორის მისსა.
და იხარებდენ ბაბილონსა ზედა ცანი და ქუეყანაჲ და ყოველნი მათ შორისნი, რამეთუ ჩრდილოჲთ მოვიდენ განმხრწნელნი მისნი, თქუა უფალმან.
და რამეთუ ბაბილონს შინაცა დაცემაჲ წყლულთა ისრაილისათაჲ მის შორის, და ბაბილონისანიცა უკუე დაეცნენ წყლულნი ყოვლისა ქუეყანისა მიერ ძლეულნი.
განრინებულნი ქუეყანისაგან ვიდოდეთ და ნუ დასდგებით; მოიჴსენეთ შორიელთა უფლისაჲ, და იერუსალიმი აღვედინ გულთა თქუენთა ზედა.
გურცხუენა, რამეთუ გუესმა ყუედრებაჲ ჩუენი, დაფარა უპატივოებამან პირი ჩუენი, შევიდეს სხუა ნათესავნი წმიდათა მიმართ ჩუენთა სახიდ უფლისა.
Page of ed. 1709: 133a ამისთჳს აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და შურ-ვიგო ქანდაკებულთა ზედა მისთა, და ყოველსა ქუეყანასა ზედა მისსა დაეცნენ წყლულნი.
რამეთუ აღ-თუ-მაღლდეს ბაბილონი, ვითარცა ცაჲ, და რამეთუ განმაგრდეს თუ სიმაღლე ძალისა მისისაჲ, ჩემ მიერ მოიწინენ მომსრველნი მისნი, იტყჳს უფალი.
ჴმაჲ ღაღადებისაჲ შორის ბაბილონისა და შემუსრვაჲ დიდი ქუეყანასა ზედა ხალდეველთასა,
რამეთუ მოსპო უფალმან ბაბილონი და წარწყმიდა მისგან ჴმაჲ დიდი, რომელ ოხრიდა, ვითარცა წყალნი მრავალნი, მისცა მოსპოლვად ჴმაჲ მისი,
რამეთუ მოვიდა ბაბილონს ზედა საარებაჲ, მოისრნეს მბრძოლნი მისნი, შეძრწუნდა მშჳლდი მათი, რამეთუ ღმერთი შურის-მეძიებელ არს.
თჳთ უფალმან ნაცვალ-აგოს მას ნაცვალ-საგებელი მისა [57] და დაათრვნ\ეს Page of ms. Ga: 240v სიმთრვალითა მთავარნი მისნი და სპაჲპეტნი მისნი და დამწყებნი მისნი და სპაჲპეტნი მისნი და ძალნი მისნი და დაიძინონ ძილი საუკუნოჲ და არღარა განიღჳძონ უკუნისამდე, იტყჳს მეფე, უფალი ყოვლისამპყრობელ სახელი მისი.
ამათ იტყჳს უფალი: ზღუდე ბაბილონისაჲ განვრცნა, გარდარღუევით გარდაირღუეს, და ბჭენი მისნი მაღალნი ცეცხლითა მოიცეცხლნენ, და არა დაშურებოდინ ერნი ცუდად, და ნათესავნი მის შორის მოაკლდენ.
სიტყუაჲ, რომელი ამცნო უფალმან იერემიას წინაჲსწარმეტყუელსა რქუმად არეაჲსსა, ძისა ნირისსა, ძისა მაასესა, ოდეს წარვიდოდა სედეკიაჲს მიერ მეფისა იუდაჲსა ბაბილონდ წელსა შინა მეოთხესა მეფობისა მისისასა, და არეა იყო მთავარ ნიჭთა.
და დაწერნა იერემიამან ყოველნი ძჳრნი, რომელნი მოიწინენ ბაბილონსა ზედა, წიგნსა შინა ერთსა, ყოველნი ესე სიტყუანი, დაწერილნი ბაბილონისათჳს.
და თქუა იერემ\ია Page of ed. 1709: 133b არეაჲს მიმართ: რაჟამს მიხჳდე ბაბილონდ, და იხილო და აღმოიკითხნე თანად ყოველნი ესე სიტყუანი.
და სთქუა: უფალო, უფალო, შენ სთქუ ადგილსა {!} ამას ზედა მოსპოლვად იგი და არყოფად მას ზედა მკჳდრნი კაცითგან მისაცხოვართამდე, რამეთუ განსაქარვებელად უკუნისამდე იყოს.
და იყოს, ოდეს დასცხრე აღმომკითხველი წიგნისა ამის, და დააკრა მას ზედა ქვაჲ და შთააგდო იგი საშუალ ევფრატსა.
და სთქუა: {1} ესრეთ დაინთქას ბაბილონი, არღა აღდგეს პირისაგან ძჳრთაჲსა, რომელთა მე მოვაწევ მის ზედა და დაემტკიცნეს სიტყუანი იერემიაჲსნი ვიდრე აქამომდე Page of ms. Ga: _ .
