სიტყუაჲ რომელი იყო იერემიაჲსა მიმართ უფლისა მიერ და თქუა.
დადეგ ბჭეთა სახლისა უფლისათა, და აღმოიკითხე სიტყუაჲ ესე, და არქუ; ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ ყოველმან ჰურიასტანმან, რომელნი შეხუალთ ბჭეთა ამათ თაყუანის-ცემად უფლისა.
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ ღმერთი ისრაჱლისაჲ, განჰმართენ<ი>თ გზანი თქუენნი და სლვანი თქუენნი, და დაგამკჳდრნე თქუენ ამას ადგილსა.
ნუ ესავთ თავთა თქუენთა გინა თუ სიტყუათა სიცრუვისათა, რამეთუ მებრვე არაჲვე სარგებელ გეყვნენ თქუენ. იტყჳან, ტაძარი უფლისაჲ, ტაძარი უფლისაჲ არს.
უკუეთუ განმართებით განჰმართნეთ გზანი თქუენნი და სლვანი თქუენნი, და ყოფით თუ ჰყოთ სამართალი შორის კაცისა და შორის მოყუსისა მისისა,
და მსხემსა და ობოლსა და ქურივსა არა ჰმძლავრობდეთ, და სისხლი Page of ms. J: A106v უბრალოჲ არა დასთხიოთ/ ამას ადგილსა, და კუალსა ღმერთთა უცხოთასა არა მიხჳდეთ ძჳრად თქუენდა.
და დაგამკჳდრნე თქუენ ამას ადგილსა, ქუეყანასა მას, რომელი მივეც მამათა თქუენთა საუკუნითგან მი-უკუნისამდე.
უკუეთუ ესვიდეთ თავთა თქუენთა სიტყუათა ზედა სიცრუვისათა, რომელთაგან არა რაჲ ირგოთ,
და იპარვიდეთ, და კაცს ჰკლვიდეთ, და იმრუშებდეთ, და ჰფუცვიდეთ ცილსა, და უკუმევდეთ ბაალსა, და შეუდგეთ კუალსა ღმერთთა უცხოთასა, რომელ არა იცნით,
რაჲთა ბოროტი გეყოს თქუენ, და მოხუედით და წარმოსდეგით წინაშე ჩემსა სახლსა მას შინა, სადა იგი წოდებულ იყო სახელი ჩემი მას ზედა, და სთქუთ, განვეშორენით ყოფად ყოველთა საძაგელებათა მათ.
ქუაბ ნუ ავაზაკთა იქმნა სახლი იგი ჩემი, რომელსა ზედა იგი წოდებულ იყო სახელი ჩემი მუნ წინაშე თქუენსა, და აწ <მე ესერა ვიხილე, იტყჳს უფალი.
და> მივედით ადგილსა მას ჩემსა რომელ იყო სელომს, სადა იგი დავამკჳდრე სახელი ჩემი მუნ პირველად, და იხილეთ რაჲ იგი უყავ მას პირისაგან უკეთურებისა ერისა ჩემისა ისრაჱლისა.
აწ რამეთუ ჰყავთ ყოველი ესე საქმჱ, თქუა უფალმან, და გეტყოდე თქუენ; აღვიმსთობდი და გეტყოდი თქუენ, და არა ისმინეთ ჩემი, გხადოდე თქუენ, და არა ჴმა მიყავთ მე.
და ვყო ამას სახლსა, რომელსა ზედა წოდებულ არს სახელი ჩემი მუნ, რომელსა იგი თქუენ ესავთ, და ადგილსა ამას, რომელი მოგეც თქუენ და მამათა თქუენთა, ვითარცა იგი უყავ სელომსა.
და განგთხინე თქუენ პირისაგან ჩემისა, ვითარცა განვსთხიენ ძმანი თქუენნი, ყოველი ნათესავი ეფრემისი.
და აწ შენ ნუ ილოცავ ერისა ამისთჳს, და ნუ მევედრები შეწყალებად მათა, და ნუ თაყუანის-სცემ და ნუ მოხუალთ ჩემდა მათთჳს, რამეთუ არა ვისმინო შენი.
ანუ არა ჰხედავ რასა იგი იქმან შორის ქალაქთა იუდაჲსთა და გამოსავალთა იჱრუსალემისათა.
ძენი მათნი კრებენ შეშასა, და მამანი მათნი აღაგზნებენ ცეცხლსა. დედანი მათნი ზელენ ცმელსა რაჲთა უქმნენ მსუნევანი ძალთა ცისათა, და უგებდეს საგებელსა ღმერთთა უცხოთა, რაჲთამცა Page of ms. J: A107r განმარის/ხეს მე.
მე ნუ განმარისხონ, იტყჳს უფალი, არამე თავნი თჳსნი, რაჲთა და ჰრცხუენეს პირსა მათსა;
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი; აჰა ესერა რისხვაჲ ჩემი და გულის-წყრომაჲ ჩემი განეფინოს ამას ადგილსა ზედა და კაცთა ზედა და საცხოვართა ზედა და ყოველსა ზედა ხესა ველისასა და ყოველსა ზედა ნაყოფსა ქუეყანისასა, და აღატყდეს და არა დაშრტეს,
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ ღმერთი ისრაჱლისაჲ; რამეთუ მრგულიად-დასაწუველნი თქუენნი შეკრიბენ<ი>თ მსხუერპლთა თანა თქუენთა.
რამეთუ ვარქუვე არა მამათა თქუენთა არცა ვამცენ მათ დღესა მას, რომელსა აღმოვიყვანენ <იგინი> ქუეყანით ეგჳპტით, სიტყჳსათჳს მრგულიად-დასაწუველთაჲსა <და შესაწირავთაჲსა>,
არამედ ესე სიტყუაჲ ვამცენ მათ და ვარქუ; ისმინეთ ჴმისა ჩემისაჲ, და ვიყო მე თქუენდა ღმრთად და თქუენ იყვნეთ ჩემდა ერად; და ვიდოდეთ ყოველთა გზათა ჩემთა, რომელთაცა გამცენ თქუენ, რაჲთა კეთილი გეყოს თქუენ.
და არა ისმინეს ჩემი, არცა მერჩდა ყური მათი, არამედ ვიდოდეს იგინი ზრახვათა გულისა მათისა უკეთურისათა, და იქმნნეს იგინი უკუანა და არა წინა.
რომლით დღითგან გამოვიდეს მამანი მათნი ქუეყანით ეგჳპტით და ვიდრე აქა დღედმდე, და მიგივლინენ თქუენ ყოველნი მონანი ჩემნი წინაწარმეტყუელნი დღისი, <და> განთიად მივავლინენ.
და არა ისმინეს ჩემი არცა მერჩდეს მე ყურითა მათითა. განიფიცხნეს ქედნი მათნი, <და ძჳრსა იქმოდეს> უფროჲს მამათა მათთა.
და შენ ჰრქუა მათ სიტყუაჲ ესე, და არავე ისმინონ შენი, უჴმობდე მათ, და არა ჴმა გიყონ შენ.
და ჰრქუა მათ; ამან ნათესავმან რომელმან არა ისმინა ჴმაჲ უფლისა ღმრთისაჲ, არცა მიიღეს სწავლაჲ, მოაკლდა სარწმუნოებაჲ, და მოეღო პირისაგან მათისა.
აღიპარსე თავი შენი, და განაგდე, და აღიღე ბაგითა შენითა გოდებაჲ, რამეთუ შეურაცხ-გყო უფალმან და განიშოვრა ნათესავი მოქმედი ამათი.
რამეთუ ქმნეს ძეთა იუდაჲსთა ბოროტი წინაშე ჩემსა, იტყჳს უფალი, და Page of ms. J: A107v დასხნეს ბილწნი/ იგი მათნი სახლსა შინა ჩემსა, რომელსა იგი წოდებულ იყო სახელი ჩემი მას ზედა, რაჲთამცა შეაგინეს იგი.
და აღაშჱნეს ბაგინი იგი ტაფეთისაჲ, რომელ არს ჴევსა შინა ძისა ენომისსა, დასაწუველად ძეთა და ასულთა მათთა ცეცხლითა, რომელ არა ვამცენ მათ, არცა ვიზრახე გულითა ჩემითა;
ამისთჳს აჰა ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და არღარა თქუან მერმე ბაგინი ტაფეთისი და ჴევი ძისა ენომისი, არამედ ჴევი მოსრვულთაჲ, და დაეფლნენ ტაფ<ეთ>ს შინა, რამეთუ არა იყოს მათა ადგილი.
და იყვნენ მკუდარნი ამის ერისანი საჭმლად მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა, და არა ვინ იყოს განმაყენებელ.
და დავარღჳო ქალაქთაგან იუდაჲსთა, და გზათაგან იჱრუსალემისათა ჴმაჲ მშუებელთაჲ, ჴმაჲ მოხარულთაჲ, ჴმაჲ სიძისაჲ და ჴმაჲ სძლისაჲ, რამეთუ უდაბნოჲ იყოს ქუეყანაჲ. ;
