ვინ სცეს თავსა ჩემსა წყალი, და თუალთა ჩემთა წყაროჲ ცრემლისაჲ, და ვსტიროდი ერსა ამას დღჱ და ღამჱ, წყლულთა ასულისა ერისა ჩემისათა.
ვინ მცეს უდაბნოსა ზედა საყოფელი მცირედ<ი>, და დაუტეო ერი ესე ჩემი, და წარვიდე მათგან, რამეთუ ყოველნი იმრუშებენ, კრებული უწესოთაჲ.
და განიმზადნეს ენანი მათნი ვითარცა მშჳლდნი, ტყუვილი და არა სარწმუნოებაჲ; განძლიერდა ქუეყანასა ზედა, რამეთუ უკეთურთაგან უკეთურებაჲ გამოჴდა, და მე არა მიცნეს, იტყჳს უფალი.
კაცად-კაცადი მოყუსისა თჳსისაგან ეკრძალეთ, და ძმათა თჳსთა ნუ ესავთ, რამეთუ ყოველი ძმაჲ ტყუვილით ტყუვოდის, და ყოველი მეგობარი ზაკუვით ვიდოდის.
კაცად-კაცადი მიყუარსა თჳსსა ეკიცხევდეს; ჭეშმარიტსა <არა> ეტყოდიან; უსწავიეს ენასა მათსა Page of ms. J: A109r სიტყუაჲ სიცრუვისაჲ; მოჰხუეჭდეს და არა მოაკლდეს/ დართვად.
აღნადგინები აღნადგინებსა ზედა და ზაკუვაჲ ზაკუვასა ზედა; არა ინებეს ცნობად ჩემდა, თქუა უფალმან.
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ; აჰა ესერა მე განვაჴურვნე იგინი, და განვცადნე იგინი, რამეთუ რაჲ ვყო პირისაგან უკეთურებისა ასულისა <ერისა> ჩემისაჲსა.
ისარ მწყლველ არს ენაჲ მათი; მზაკუვარ არიან სიტყუანი პირისა მათისანი, მოყუასსა თჳსსა ეტყჳნ მშჳდობასა, და გულსა შინა თჳსსა დაიდვის მტერობაჲ.
არა მე ძიება ვყოა ამას ზედა, იტყჳს უფალი, ანუ შორის ერსა ესე-მლევანსა არა ნუ იძიოსა შური სულმან ჩემმან.
მთასა ზედა აღიღეთ ჴმაჲ ტირილისაჲ, და გზათა ზედა უდაბნოჲსათა გოდებაჲ, რამეთუ მოაკლდეს არა ყოფისაგან კაცთა მავალთაჲსა. არა ისმა მუნ ჴმაჲ პირუტყუთაჲ; მფრინველთაგან ცისათა მი-საცხოვრადმდე შესულბეს და წარწყმდეს.
და მივსცე იჱრუსალემი წარსატყუენველად და საყოფლად ვეშაპთა, და ქალაქნი იუდაჲსნი დავსხნე განსარყუნელად უმკჳდროებად.
ვინ არს კაც ბრძენ, და გულის-ჴმა-ყავნ ესე, და რომლისა თანა იყოს სიტყუაჲ პირ<ი>სა უფლისაჲ, გითხარნ თქუენ, რომლისათჳს იგი წარწყმდა ქუეყანაჲ, და იტევა ვითარცა უდაბნოჲ არა მიმავალთაგან მისთა.
და მრქუა მე უფალმან, დატევებისათჳს შჯულისა ჩემისა, რომელ მივეც წინაშე პირსა მათსა, და არა ესმა ჴმაჲ ჩემი, და არა ვიდოდეს მას შინა.
არამედ ვიდოდეს იგინი კუალთა ნებისა <გულისა> მათისა უკეთურისათა, და კუალსა კერპთასა, რომელ ასწავლნეს მამათა მათთა.
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ ღმერთი ისრაჱლისაჲ; აჰა ესერა მე ვაჭამო მათ ურვაჲ, და ვასუა მათ წყალი სიმწარისაჲ.
და განვაბნინე იგინი შორის წარმართთა, რომელ არა იცნოდეს <მათ და> მამათა მათთა, და მოვავლინო მათ ზედა მახჳლი, ვიდრემდის არა აღვცადნე იგინი , მას შინა.
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ; გულის-ჴმა-ყავთ და მოჰხადეთ მტირალთა, და მოვიდედ; და მეცნიერთა დედათა მიავლინეთ, და შეგასხმიდენ Page of ms. J: A109v <და> ადრე ყვედ/.
და აღიღედ თქუენ ზედა გოდებაჲ; გარდამოსთხევდედ თუალნი თქუენნი ცრემლთა, და წამნი თქუენნი გამოადინებედ წყალსა.
რამეთუ ჴმაჲ საწყალობელი ისმა სიონს, ვითარ დავგლახაკენით, გურცხუენა ფრიად, რამეთუ დაუტევეთ ქუეყანაჲ ჩუენი, და განვსთხიენით საყოფელნი ჩუენნი.
ისმინეთ აწ, დედანო, სიტყუაჲ ღმრთისაჲ, და შეიწყნარნედ ყურთა თქუენთა სიტყუანი პირისა ჩემისანი, და ასწავეთ ასულთა თქუენთა ჴმაჲ ტკივილისაჲ, და დედაკაცმან მოყუასსა თჳსსა გოდებაჲ.
რამეთუ შთაგიჴდა სიკუდილი სარკუმლებით თქუენით; შეჴდა ქუეყანად თქუენდა მოსპოლვად ჩჩჳლთა გარემოჲს, და ჭაბუკთა უბნებთაგან სიკუდილითა.
ესრე იტყჳს უფალი; და იყვნენ მკუდარნი კაცთანი საყრტიობელ პირსა ზედა ველთა ქუეყანისა თქუენისათა, <და ვითარცა თივაჲ უკუანა მთიბელისა>, და არა ვინ იყოს შემკრებელ.
ესრე იტყჳს უფალი, ნუ იქადინ ბრძენი სიბრძნითა თჳსითა, ნუცა იქადინ ძლიერი ძალითა თჳსითა, და ნუ იქადინ მდიდარი სიმდიდრესა ზედა თჳსსა.
არამედ ამას ზედა იქადოდენ, რომელ იგი იქადოდის, გულის-ჴმის-ყოფასა და ცნობასა ჩემსა, რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელმან ვყვი წყალობაჲ და განკითხვაჲ და სიმართლჱ ქუეყანასა ზედა, რამეთუ ამათ შინა არს ნებაჲ ჩემი, იტყჳს უფალი.
აჰა ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და აღხილვა ვყო ყოველთა ზედა წინადაცუეთილთა წინადაცუეთილებაჲ მათი.
ეგჳპტელთა ზედა, და ჰურიასტანსა ზედა, და ედომსა ზედა, და ძეთა ზედა ამონისთა, და ძეთა ზედა მოაბისათა, და <ყოველთა> ზედა წინამოკუეცილთა პირით კერძო მათით, რომელნი დამკჳდრებულ არიან უდაბნოსა, რამეთუ ყოველნი წარმართნი წინადაუცუეთელ არიან, და ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ წინადაუცუეთელ არიან გულითა მათითა.;
