TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 117
Chapter: 27
Verse: 1
Καὶ
ἐλάλησεν
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
λέγων
Verse: 2
Λάλησον
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
καὶ
ἐρεῖς
αὐτοῖς
῝Ος
ἂν
εὔξηται
εὐχὴν
ὥστε
τιμὴν
τῆς
ψυχῆς
αὐτοῦ
τῷ
κυρίῳ
,
Verse: 3
ἔσται
ἡ
τιμὴ
τοῦ
ἄρσενος
ἀπὸ
εἰκοσαετοῦς
ἕως
ἑξηκονταετοῦς
,
ἔσται
αὐτοῦ
ἡ
τιμὴ
πεντήκοντα
δίδραχμα
ἀργυρίου
τῷ
σταϑμῷ
τῷ
ἁγίῳ
,
Verse: 4
τῆς
δὲ
ϑηλείας
ἔσται
ἡ
συντίμησις
τριάκοντα
δίδραχμα
.
Verse: 5
ἐὰν
δὲ
ἀπὸ
πενταετοῦς
ἕως
εἴκοσι
ἐτῶν
,
ἔσται
ἡ
τιμὴ
τοῦ
ἄρσενος
εἴκοσι
δίδραχμα
,
τῆς
δὲ
ϑηλείας
δέκα
δίδραχμα
.
Verse: 6
ἀπὸ
δὲ
μηνιαίου
ἕως
πενταετοῦς
ἔσται
ἡ
τιμὴ
τοῦ
ἄρσενος
πέντε
δίδραχμα
ἀργυρίου
,
τῆς
δὲ
ϑηλείας
τρία
δίδραχμα
.
Verse: 7
ἐὰν
δὲ
ἀπὸ
ἑξηκονταετῶν
καὶ
ἐπάνω
,
ἐὰν
μὲν
ἄρσεν
ᾖ
,
ἔσται
ἡ
τιμὴ
πεντεκαίδεκα
δίδραχμα
ἀργυρίου
,
ἐὰν
δὲ
ϑήλεια
,
δέκα
δίδραχμα
.
Verse: 8
ἐὰν
δὲ
ταπεινὸς
ᾖ
τῇ
τιμῇ
,
στήσεται
ἐναντίον
τοῦ
ἱερέως
,
καὶ
τιμήσεται
αὐτὸν
ὁ
ἱερεύς
·
καϑάπερ
ἰσχύει
ἡ
χεὶρ
τοῦ
εὐξαμένου
,
τιμήσεται
αὐτὸν
ὁ
ἱερεύς
.
Verse: 9
᾽Εὰν
δὲ
ἀπὸ
τῶν
κτηνῶν
τῶν
προσϕερομένων
ἀπ
'
αὐτῶν
δῶρον
τῷ
κυρίῳ
,
ὃς
ἂν
δῷ
ἀπὸ
τούτων
τῷ
κυρίῳ
,
ἔσται
ἅγιον
.
Verse: 10
οὐκ
ἀλλάξει
αὐτὸ
καλὸν
πονηρῷ
οὐδὲ
πονηρὸν
καλῷ
·
ἐὰν
δὲ
ἀλλάσσων
ἀλλάξῃ
αὐτὸ
κτῆνος
κτήνει
,
ἔσται
αὐτὸ
καὶ
τὸ
ἄλλαγμα
ἅγια
.
Verse: 11
ἐὰν
δὲ
πᾶν
κτῆνος
ἀκάϑαρτον
,
ἀϕ
'
ὧν
οὐ
προσϕέρεται
ἀπ
'
αὐτῶν
δῶρον
τῷ
κυρίῳ
,
στήσει
τὸ
κτῆνος
ἔναντι
τοῦ
ἱερέως
,
Verse: 12
καὶ
τιμήσεται
αὐτὸ
ὁ
ἱερεὺς
ἀνὰ
μέσον
καλοῦ
καὶ
ἀνὰ
μέσον
πονηροῦ
,
καὶ
καϑότι
ἂν
τιμήσεται
ὁ
ἱερεύς
,
οὕτως
στήσεται
.
Verse: 13
ἐὰν
δὲ
λυτρούμενος
λυτρώσηται
αὐτό
,
προσϑήσει
τὸ
ἐπίπεμπτον
πρὸς
τὴν
τιμὴν
αὐτοῦ
.
Verse: 14
Καὶ
ἄνϑρωπος
,
ὃς
ἂν
ἁγιάσῃ
τὴν
οἰκίαν
αὐτοῦ
ἁγίαν
τῷ
κυρίῳ
,
καὶ
τιμήσεται
αὐτὴν
ὁ
ἱερεὺς
ἀνὰ
μέσον
καλῆς
καὶ
ἀνὰ
μέσον
πονηρᾶς
·
ὡς
ἂν
τιμήσεται
αὐτὴν
ὁ
ἱερεύς
,
οὕτως
σταϑήσεται
.
Verse: 15
ἐὰν
δὲ
ὁ
ἁγιάσας
αὐτὴν
λυτρῶται
τὴν
οἰκίαν
αὐτοῦ
,
προσϑήσει
ἐπ
'
αὐτὸ
τὸ
ἐπίπεμπτον
τοῦ
ἀργυρίου
τῆς
τιμῆς
,
καὶ
ἔσται
αὐτῷ
.
Verse: 16
᾽Εὰν
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
ἀγροῦ
τῆς
κατασχέσεως
αὐτοῦ
ἁγιάσῃ
ἄνϑρωπος
τῷ
κυρίῳ
,
καὶ
ἔσται
ἡ
τιμὴ
κατὰ
τὸν
σπόρον
αὐτοῦ
,
κόρου
κριϑῶν
πεντήκοντα
δίδραχμα
ἀργυρίου
.
Verse: 17
ἐὰν
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
τῆς
ἀϕέσεως
ἁγιάσῃ
τὸν
ἀγρὸν
αὐτοῦ
,
κατὰ
τὴν
τιμὴν
αὐτοῦ
στήσεται
.
Verse: 18
ἐὰν
δὲ
ἔσχατον
μετὰ
τὴν
ἄϕεσιν
ἁγιάσῃ
τὸν
ἀγρὸν
αὐτοῦ
,
προσλογιεῖται
αὐτῷ
ὁ
ἱερεὺς
τὸ
ἀργύριον
ἐπὶ
τὰ
ἔτη
τὰ
ἐπίλοιπα
ἕως
εἰς
τὸν
ἐνιαυτὸν
τῆς
ἀϕέσεως
,
καὶ
ἀνϑυϕαιρεϑήσεται
ἀπὸ
τῆς
συντιμήσεως
αὐτοῦ
.
Verse: 19
ἐὰν
δὲ
λυτρῶται
τὸν
ἀγρὸν
ὁ
ἁγιάσας
αὐτόν
,
προσϑήσει
τὸ
ἐπίπεμπτον
τοῦ
ἀργυρίου
πρὸς
τὴν
τιμὴν
αὐτοῦ
,
καὶ
ἔσται
αὐτῷ
.
Verse: 20
ἐὰν
δὲ
μὴ
λυτρῶται
τὸν
ἀγρὸν
καὶ
ἀποδῶται
τὸν
ἀγρὸν
ἀνϑρώπῳ
ἑτέρῳ
,
οὐκέτι
μὴ
λυτρώσηται
αὐτόν
,
Verse: 21
ἀλλ
'
ἔσται
ὁ
ἀγρὸς
ἐξεληλυϑυίας
τῆς
ἀϕέσεως
ἅγιος
τῷ
κυρίῳ
ὥσπερ
ἡ
γῆ
ἡ
ἀϕωρισμένη
·
τῷ
ἱερεῖ
ἔσται
κατάσχεσις
Verse: 22
᾽Εὰν
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
ἀγροῦ
,
οὗ
κέκτηται
,
ὃς
οὐκ
ἔστιν
ἀπὸ
τοῦ
ἀγροῦ
τῆς
κατασχέσεως
αὐτοῦ
,
ἁγιάσῃ
τῷ
κυρίῳ
,
Verse: 23
λογιεῖται
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
ἱερεὺς
τὸ
τέλος
τῆς
τιμῆς
ἐκ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
τῆς
ἀϕέσεως
,
καὶ
ἀποδώσει
τὴν
τιμὴν
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ
ἅγιον
τῷ
κυρίῳ
·
Verse: 24
καὶ
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ
τῆς
ἀϕέσεως
ἀποδοϑήσεται
ὁ
ἀγρὸς
τῷ
ἀνϑρώπῳ
,
παρ
'
οὗ
κέκτηται
αὐτόν
,
οὗ
ἦν
ἡ
κατάσχεσις
τῆς
γῆς
.
Verse: 25
καὶ
πᾶσα
τιμὴ
ἔσται
σταϑμίοις
ἁγίοις
·
εἴκοσι
ὀβολοὶ
ἔσται
τὸ
δίδραχμον
.
Verse: 26
Καὶ
πᾶν
πρωτότοκον
,
ὃ
ἂν
γένηται
ἐν
τοῖς
κτήνεσίν
σου
,
ἔσται
τῷ
κυρίῳ
,
καὶ
οὐ
καϑαγιάσει
οὐϑεὶς
αὐτό
·
ἐάν
τε
μόσχον
ἐάν
τε
πρόβατον
,
τῷ
κυρίῳ
ἐστίν
.
Verse: 27
ἐὰν
δὲ
τῶν
τετραπόδων
τῶν
ἀκαϑάρτων
,
ἀλλάξει
κατὰ
τὴν
τιμὴν
αὐτοῦ
καὶ
προσϑήσει
τὸ
ἐπίπεμπτον
πρὸς
αὐτό
,
καὶ
ἔσται
αὐτῷ
·
ἐὰν
δὲ
μὴ
λυτρῶται
,
πραϑήσεται
κατὰ
τὸ
τίμημα
αὐτοῦ
.
Verse: 28
πᾶν
δὲ
ἀνάϑεμα
,
ὃ
ἐὰν
ἀναϑῇ
ἄνϑρωπος
τῷ
κυρίῳ
ἀπὸ
πάντων
,
ὅσα
αὐτῷ
ἐστιν
,
ἀπὸ
ἀνϑρώπου
ἕως
κτήνους
καὶ
ἀπὸ
ἀγροῦ
κατασχέσεως
αὐτοῦ
,
οὐκ
ἀποδώσεται
οὐδὲ
λυτρώσεται
·
πᾶν
ἀνάϑεμα
ἅγιον
ἁγίων
ἔσται
τῷ
κυρίῳ
.
Verse: 29
καὶ
πᾶν
,
ὃ
ἐὰν
ἀνατεϑῇ
ἀπὸ
τῶν
ἀνϑρώπων
,
οὐ
λυτρωϑήσεται
,
ἀλλὰ
ϑανάτῳ
ϑανατωϑήσεται
.
Verse: 30
Πᾶσα
δεκάτη
τῆς
γῆς
ἀπὸ
τοῦ
σπέρματος
τῆς
γῆς
καὶ
τοῦ
καρποῦ
τοῦ
ξυλίνου
τῷ
κυρίῳ
ἐστίν
,
ἅγιον
τῷ
κυρίῳ
.
Verse: 31
ἐὰν
δὲ
λυτρῶται
λύτρῳ
ἄνϑρωπος
τὴν
δεκάτην
αὐτοῦ
,
τὸ
ἐπίπεμπτον
προσϑήσει
πρὸς
αὐτό
,
καὶ
ἔσται
αὐτῷ
.
Verse: 32
καὶ
πᾶσα
δεκάτη
βοῶν
καὶ
προβάτων
καὶ
πᾶν
,
ὃ
ἐὰν
ἔλϑῃ
ἐν
τῷ
ἀριϑμῷ
ὑπὸ
τὴν
ῥάβδον
,
τὸ
δέκατον
ἔσται
ἅγιον
τῷ
κυρίῳ
.
Verse: 33
οὐκ
ἀλλάξεις
καλὸν
πονηρῷ
·
ἐὰν
δὲ
ἀλλάσσων
ἀλλάξῃς
αὐτό
,
καὶ
τὸ
ἄλλαγμα
αὐτοῦ
ἔσται
ἅγιον
,
οὐ
λυτρωϑήσεται
.
Verse: 34
Αὗταί
εἰσιν
αἱ
ἐντολαί
,
ἃς
ἐνετείλατο
κύριος
τῷ
Μωυσῇ
πρὸς
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
ἐν
τῷ
ὄρει
Σινα
. //
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.