TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 751
Chapter: 16
Verse: 2
πάντα
τὰ
ἔργα
τοῦ
ταπεινοῦ
ϕανερὰ
παρὰ
τῷ
ϑεῷ
,
οἱ
δὲ
ἀσεβεῖς
ἐν
ἡμέρᾳ
κακῇ
ὀλοῦνται
.
Verse: 5
ἀκάϑαρτος
παρὰ
ϑεῷ
πᾶς
ὑψηλοκάρδιος
,
χειρὶ
δὲ
χεῖρας
ἐμβαλὼν
ἀδίκως
οὐκ
ἀϑῳωϑήσεται
.
Verse: 7
ἀρχὴ
ὁδοῦ
ἀγαϑῆς
τὸ
ποιεῖν
τὰ
δίκαια
,
δεκτὰ
δὲ
παρὰ
ϑεῷ
μᾶλλον
ἢ
ϑύειν
ϑυσίας
.
Verse: 8
ὁ
ζητῶν
τὸν
κύριον
εὑρήσει
γνῶσιν
μετὰ
δικαιοσύνης
,
οἱ
δὲ
ὀρϑῶς
ζητοῦντες
αὐτὸν
εὑρήσουσιν
εἰρήνην
.
Verse: 9
πάντα
τὰ
ἔργα
τοῦ
κυρίου
μετὰ
δικαιοσύνης
,
ϕυλάσσεται
δὲ
ὁ
ἀσεβὴς
εἰς
ἡμέραν
κακήν
.
Verse: 10
μαντεῖον
ἐπὶ
χείλεσιν
βασιλέως
,
ἐν
δὲ
κρίσει
οὐ
μὴ
πλανηϑῇ
τὸ
στόμα
αὐτοῦ
.
Verse: 11
ῥοπὴ
ζυγοῦ
δικαιοσύνη
παρὰ
κυρίῳ
,
τὰ
δὲ
ἔργα
αὐτοῦ
στάϑμια
δίκαια
.
Verse: 12
βδέλυγμα
βασιλεῖ
ὁ
ποιῶν
κακά
,
μετὰ
γὰρ
δικαιοσύνης
ἑτοιμάζεται
ϑρόνος
ἀρχῆς
.
Verse: 13
δεκτὰ
βασιλεῖ
χείλη
δίκαια
,
λόγους
δὲ
ὀρϑοὺς
ἀγαπᾷ
.
Verse: 14
ϑυμὸς
βασιλέως
ἄγγελος
ϑανάτου
,
ἀνὴρ
δὲ
σοϕὸς
ἐξιλάσεται
αὐτόν
.
Verse: 15
ἐν
ϕωτὶ
ζωῆς
υἱὸς
βασιλέως
,
οἱ
δὲ
προσδεκτοὶ
αὐτῷ
ὥσπερ
νέϕος
ὄψιμον
.
Verse: 16
νοσσιαὶ
σοϕίας
αἱρετώτεραι
χρυσίου
,
νοσσιαὶ
δὲ
ϕρονήσεως
αἱρετώτεραι
ὑπὲρ
ἀργύριον
.
Verse: 17
τρίβοι
ζωῆς
ἐκκλίνουσιν
ἀπὸ
κακῶν
,
μῆκος
δὲ
βίου
ὁδοὶ
δικαιοσύνης
.
ὁ
δεχόμενος
παιδείαν
ἐν
ἀγαϑοῖς
ἔσται
,
ὁ
δὲ
ϕυλάσσων
ἐλέγχους
σοϕισϑήσεται
.
ὃς
ϕυλάσσει
τὰς
ἑαυτοῦ
ὁδούς
,
τηρεῖ
τὴν
ἑαυτοῦ
ψυχήν
·
ἀγαπῶν
δὲ
ζωὴν
αὐτοῦ
ϕείσεται
στόματος
αὐτοῦ
.
Verse: 18
πρὸ
συντριβῆς
ἡγεῖται
ὕβρις
,
πρὸ
δὲ
πτώματος
κακοϕροσύνη
.
Verse: 19
κρείσσων
πραύϑυμος
μετὰ
ταπεινώσεως
ἢ
ὃς
διαιρεῖται
σκῦλα
μετὰ
ὑβριστῶν
.
Verse: 20
συνετὸς
ἐν
πράγμασιν
εὑρετὴς
ἀγαϑῶν
,
πεποιϑὼς
δὲ
ἐπὶ
ϑεῷ
μακαριστός
.
Verse: 21
τοὺς
σοϕοὺς
καὶ
συνετοὺς
ϕαύλους
καλοῦσιν
,
οἱ
δὲ
γλυκεῖς
ἐν
λόγῳ
πλείονα
ἀκούσονται
.
Verse: 22
πηγὴ
ζωῆς
ἔννοια
τοῖς
κεκτημένοις
,
παιδεία
δὲ
ἀϕρόνων
κακή
.
Verse: 23
καρδία
σοϕοῦ
νοήσει
τὰ
ἀπὸ
τοῦ
ἰδίου
στόματος
,
ἐπὶ
δὲ
χείλεσιν
ϕορέσει
ἐπιγνωμοσύνην
.
Verse: 24
κηρία
μέλιτος
λόγοι
καλοί
,
γλύκασμα
δὲ
αὐτῶν
ἴασις
ψυχῆς
.
Verse: 25
εἰσὶν
ὁδοὶ
δοκοῦσαι
εἶναι
ὀρϑαὶ
ἀνδρί
,
τὰ
μέντοι
τελευταῖα
αὐτῶν
βλέπει
εἰς
πυϑμένα
ᾅδου
.
Verse: 26
ἀνὴρ
ἐν
πόνοις
πονεῖ
ἑαυτῷ
καὶ
ἐκβιάζεται
ἑαυτοῦ
τὴν
//
ἀπώλειαν
,
ὁ
μέντοι
σκολιὸς
ἐπὶ
τῷ
ἑαυτοῦ
στόματι
ϕορεῖ
τὴν
//
ἀπώλειαν
.
Verse: 27
ἀνὴρ
ἄϕρων
ὀρύσσει
ἑαυτῷ
κακά
,
ἐπὶ
δὲ
τῶν
ἑαυτοῦ
χειλέων
ϑησαυρίζει
πῦρ
.
Verse: 28
ἀνὴρ
σκολιὸς
διαπέμπεται
κακὰ
καὶ
λαμπτῆρα
δόλου
πυρσεύει
κακοῖς
καὶ
διαχωρίζει
//
ϕίλους
.
Verse: 29
ἀνὴρ
παράνομος
ἀποπειρᾶται
ϕίλων
καὶ
ἀπάγει
αὐτοὺς
ὁδοὺς
οὐκ
ἀγαϑάς
.
Verse: 30
στηρίζων
ὀϕϑαλμοὺς
αὐτοῦ
λογίζεται
διεστραμμένα
,
ὁρίζει
δὲ
τοῖς
χείλεσιν
αὐτοῦ
πάντα
τὰ
κακά
,
οὗτος
κάμινός
ἐστιν
κακίας
.
Verse: 31
στέϕανος
καυχήσεως
γῆρας
,
ἐν
δὲ
ὁδοῖς
δικαιοσύνης
εὑρίσκεται
.
Verse: 32
κρείσσων
ἀνὴρ
μακρόϑυμος
ἰσχυροῦ
,
ὁ
δὲ
κρατῶν
ὀργῆς
κρείσσων
καταλαμβανομένου
πόλιν
.
Verse: 33
εἰς
κόλπους
ἐπέρχεται
πάντα
τοῖς
ἀδίκοις
,
παρὰ
δὲ
κυρίου
πάντα
τὰ
δίκαια
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.