TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 276
Chapter: 16
Verse: 1
Καὶ
εἶπεν
κύριος
πρὸς
Σαμουηλ
῞Εως
πότε
σὺ
πενϑεῖς
ἐπὶ
Σαουλ
,
κἀγὼ
ἐξουδένωκα
αὐτὸν
μὴ
βασιλεύειν
ἐπὶ
Ισραηλ
;
πλῆσον
τὸ
κέρας
σου
ἐλαίου
,
καὶ
δεῦρο
ἀποστείλω
σε
πρὸς
Ιεσσαι
ἕως
εἰς
Βηϑλεεμ
,
ὅτι
ἑόρακα
ἐν
τοῖς
υἱοῖς
αὐτοῦ
ἐμοὶ
βασιλεύειν
.
Verse: 2
καὶ
εἶπεν
Σαμουηλ
Πῶς
πορευϑῶ
;
καὶ
ἀκούσεται
Σαουλ
καὶ
ἀποκτενεῖ
με
.
καὶ
εἶπεν
κύριος
Δάμαλιν
βοῶν
λαβὲ
ἐν
τῇ
χειρί
σου
καὶ
ἐρεῖς
Θῦσαι
τῷ
κυρίῳ
ἥκω
·
Verse: 3
καὶ
καλέσεις
τὸν
Ιεσσαι
εἰς
τὴν
ϑυσίαν
,
καὶ
γνωριῶ
σοι
ἃ
ποιήσεις
,
καὶ
χρίσεις
ὃν
ἐὰν
εἴπω
πρὸς
σέ
.
Verse: 4
καὶ
ἐποίησεν
Σαμουηλ
πάντα
,
ἃ
ἐλάλησεν
αὐτῷ
κύριος
,
καὶ
ἦλϑεν
εἰς
Βηϑλεεμ
.
καὶ
ἐξέστησαν
οἱ
πρεσβύτεροι
τῆς
πόλεως
τῇ
ἀπαντήσει
αὐτοῦ
καὶ
εἶπαν
Εἰρήνη
ἡ
εἴσοδός
σου
,
ὁ
βλέπων
;
Verse: 5
καὶ
εἶπεν
Εἰρήνη
·
ϑῦσαι
τῷ
κυρίῳ
ἥκω
,
ἁγιάσϑητε
καὶ
εὐϕράνϑητε
μετ
'
ἐμοῦ
σήμερον
.
καὶ
ἡγίασεν
τὸν
Ιεσσαι
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ
καὶ
ἐκάλεσεν
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
ϑυσίαν
.
Verse: 6
καὶ
ἐγενήϑη
ἐν
τῷ
αὐτοὺς
εἰσιέναι
καὶ
εἶδεν
τὸν
Ελιαβ
καὶ
εἶπεν
᾽Αλλὰ
καὶ
ἐνώπιον
κυρίου
χριστὸς
αὐτοῦ
.
Verse: 7
καὶ
εἶπεν
κύριος
πρὸς
Σαμουηλ
Μὴ
ἐπιβλέψῃς
ἐπὶ
τὴν
ὄψιν
αὐτοῦ
μηδὲ
εἰς
τὴν
ἕξιν
μεγέϑους
αὐτοῦ
,
ὅτι
ἐξουδένωκα
αὐτόν
·
ὅτι
οὐχ
ὡς
ἐμβλέψεται
ἄνϑρωπος
,
ὄψεται
ὁ
ϑεός
,
ὅτι
ἄνϑρωπος
ὄψεται
εἰς
πρόσωπον
,
ὁ
δὲ
ϑεὸς
ὄψεται
εἰς
καρδίαν
.
Verse: 8
καὶ
ἐκάλεσεν
Ιεσσαι
τὸν
Αμιναδαβ
,
καὶ
παρῆλϑεν
κατὰ
πρόσωπον
Σαμουηλ
·
καὶ
εἶπεν
Οὐδὲ
τοῦτον
ἐξελέξατο
κύριος
.
Verse: 9
καὶ
παρήγαγεν
Ιεσσαι
τὸν
Σαμα
·
καὶ
εἶπεν
Καὶ
ἐν
τούτῳ
οὐκ
ἐξελέξατο
κύριος
.
Verse: 10
καὶ
παρήγαγεν
Ιεσσαι
τοὺς
ἑπτὰ
υἱοὺς
αὐτοῦ
ἐνώπιον
Σαμουηλ
·
καὶ
εἶπεν
Σαμουηλ
Οὐκ
ἐξελέξατο
κύριος
ἐν
τούτοις
.
Verse: 11
καὶ
εἶπεν
Σαμουηλ
πρὸς
Ιεσσαι
᾽Εκλελοίπασιν
τὰ
παιδάρια
;
καὶ
εἶπεν
῎Ετι
ὁ
μικρὸς
ἰδοὺ
ποιμαίνει
ἐν
τῷ
ποιμνίῳ
.
καὶ
εἶπεν
Σαμουηλ
πρὸς
Ιεσσαι
᾽Απόστειλον
καὶ
λαβὲ
αὐτόν
,
ὅτι
οὐ
μὴ
κατακλιϑῶμεν
ἕως
τοῦ
ἐλϑεῖν
αὐτόν
.
Verse: 12
καὶ
ἀπέστειλεν
καὶ
εἰσήγαγεν
αὐτόν
·
καὶ
οὗτος
πυρράκης
μετὰ
κάλλους
ὀϕϑαλμῶν
καὶ
ἀγαϑὸς
ὁράσει
κυρίῳ
·
καὶ
εἶπεν
κύριος
πρὸς
Σαμουηλ
᾽Ανάστα
καὶ
χρῖσον
τὸν
Δαυιδ
,
ὅτι
οὗτος
ἀγαϑός
ἐστιν
.
Verse: 13
καὶ
ἔλαβεν
Σαμουηλ
τὸ
κέρας
τοῦ
ἐλαίου
καὶ
ἔχρισεν
αὐτὸν
ἐν
μέσῳ
τῶν
ἀδελϕῶν
αὐτοῦ
,
καὶ
ἐϕήλατο
πνεῦμα
κυρίου
ἐπὶ
Δαυιδ
ἀπὸ
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
καὶ
ἐπάνω
.
καὶ
ἀνέστη
Σαμουηλ
καὶ
ἀπῆλϑεν
εἰς
Αρμαϑαιμ
.
Verse: 14
Καὶ
πνεῦμα
κυρίου
ἀπέστη
ἀπὸ
Σαουλ
,
καὶ
ἔπνιγεν
αὐτὸν
πνεῦμα
πονηρὸν
παρὰ
κυρίου
.
Verse: 15
καὶ
εἶπαν
οἱ
παῖδες
Σαουλ
πρὸς
αὐτόν
᾽Ιδοὺ
δὴ
πνεῦμα
κυρίου
πονηρὸν
πνίγει
σε
·
Verse: 16
εἰπάτωσαν
δὴ
οἱ
δοῦλοί
σου
ἐνώπιόν
σου
καὶ
ζητησάτωσαν
τῷ
κυρίῳ
ἡμῶν
ἄνδρα
εἰδότα
ψάλλειν
ἐν
κινύρᾳ
,
καὶ
ἔσται
ἐν
τῷ
εἶναι
πνεῦμα
πονηρὸν
ἐπὶ
σοὶ
καὶ
ψαλεῖ
ἐν
τῇ
κινύρᾳ
αὐτοῦ
,
καὶ
ἀγαϑόν
σοι
ἔσται
,
καὶ
ἀναπαύσει
σε
.
Verse: 17
καὶ
εἶπεν
Σαουλ
πρὸς
τοὺς
παῖδας
αὐτοῦ
῎Ιδετε
δή
μοι
ἄνδρα
ὀρϑῶς
ψάλλοντα
καὶ
εἰσαγάγετε
αὐτὸν
πρὸς
ἐμέ
.
Verse: 18
καὶ
ἀπεκρίϑη
εἷς
τῶν
παιδαρίων
αὐτοῦ
καὶ
εἶπεν
᾽Ιδοὺ
ἑόρακα
υἱὸν
τῷ
Ιεσσαι
Βηϑλεεμίτην
καὶ
αὐτὸν
εἰδότα
ψαλμόν
,
καὶ
ὁ
ἀνὴρ
συνετός
,
καὶ
ὁ
ἀνὴρ
πολεμιστὴς
καὶ
σοϕὸς
λόγῳ
καὶ
ἀνὴρ
ἀγαϑὸς
τῷ
εἴδει
,
καὶ
κύριος
μετ
'
αὐτοῦ
.
Verse: 19
καὶ
ἀπέστειλεν
Σαουλ
ἀγγέλους
πρὸς
Ιεσσαι
λέγων
᾽Απόστειλον
πρός
με
τὸν
υἱόν
σου
Δαυιδ
τὸν
ἐν
τῷ
ποιμνίῳ
σου
.
Verse: 20
καὶ
ἔλαβεν
Ιεσσαι
γομορ
ἄρτων
καὶ
ἀσκὸν
οἴνου
καὶ
ἔριϕον
αἰγῶν
ἕνα
καὶ
ἐξαπέστειλεν
ἐν
χειρὶ
Δαυιδ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
πρὸς
Σαουλ
.
Verse: 21
καὶ
εἰσῆλϑεν
Δαυιδ
πρὸς
Σαουλ
καὶ
παρειστήκει
ἐνώπιον
αὐτοῦ
·
καὶ
ἠγάπησεν
αὐτὸν
σϕόδρα
,
καὶ
ἐγενήϑη
αὐτῷ
αἴρων
τὰ
σκεύη
αὐτοῦ
.
Verse: 22
καὶ
ἀπέστειλεν
Σαουλ
πρὸς
Ιεσσαι
λέγων
Παριστάσϑω
δὴ
Δαυιδ
ἐνώπιον
ἐμοῦ
,
ὅτι
εὗρεν
χάριν
ἐν
ὀϕϑαλμοῖς
μου
.
Verse: 23
καὶ
ἐγενήϑη
ἐν
τῷ
εἶναι
πνεῦμα
πονηρὸν
ἐπὶ
Σαουλ
καὶ
ἐλάμβανεν
Δαυιδ
τὴν
κινύραν
καὶ
ἔψαλλεν
ἐν
τῇ
χειρὶ
αὐτοῦ
,
καὶ
ἀνέψυχεν
Σαουλ
,
καὶ
ἀγαϑὸν
αὐτῷ
,
καὶ
ἀϕίστατο
ἀπ
'
αὐτοῦ
τὸ
πνεῦμα
τὸ
πονηρόν
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.