TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 19
Chapter: 19
Verse: 1
და
მოვიდენ
ორი
ანგელოზები
სედომასა
ამა
საღამოს
დროზე
და
ლოტი
იჯდა
კარებსა
სედომისას
.
და
დაინახა
ლოტმა
და
წამოდგა
მისაგებად
მათთვის
და
ეთაყვანა
პირითა
მიწაზედა
.
Verse: 2
და
უბძანა
:
ესერა
აწ
,
ბატონო
ჩემო
,
დაბრუნდით
აწ
მათ
სახლსა
ყმების
თქვენისას
და
ღამე
გაათენეთ
და
დაიბანეთ
ფეხები
თქვენი
და
ადრე
ადექით
თქვენ
და
წადით
თქვენ
თანა
გზასა
თქვენსა
.
და
მოახსენეს
:
არა
ტოვებთ
შინა
,
ქუჩაშიდა
გავათენებთ
.
Verse: 3
და
დაუჯინდა
შინა
მათსა
მეტად
,
და
დაბრუნდენ
იმ
ადგილსა
და
მოვიდენ
იმათ
სახლსა
მისა
და
გაუკეთა
მათ
სასმულობა
და
ხმიადები
გამოუცხო
და
შჭამეს
.
Verse: 4
უწინათა
დადგებოდენ
,
კაცები
ქალაქისა
,
კაცები
სედომისა
შემეეკვლიენ
ზედა
იმათ
სახლსა
იმისა
ყმაწვილისაგან
ვიდრე
მოხუცამდე
,
ყოველი
იგი
ერი
იმის
ბოლოსა
.
Verse: 5
და
დაუძახეს
იმათ
ლოტსა
და
უბძანეს
200
*
მას
:
სად
არის
იგი
კაცები
,
რომ
მოვიდენ
იმათ
შენსა
ამა
ღამეს
?
გამოიყვანე
ისინი
იმათ
ჩვენსა
და
შევეცნობით
მათ
.
Verse: 6
და
გამოვიდა
იმათ
მათსა
ლოტი
იმათ
კარებზედა
და
იგი
კარები
ჩაიკეტა
უკანით
მისა
.
Verse: 7
და
მოახსენა
:
ნუ
აწ
,
ძმებო
ჩემო
,
მისიავებთ
მე
.
Verse: 8
ესერა
აგერ
აწ
ჩემთვის
ორი
ქალიშვილები
,
რომ
არა
შეცნობია
კაცი
,
გამოვიყვან
აწ
იმათ
თქვენსა
და
გაუკეთეთ
მათ
მოწონებული
თვალების
თქვენისა
,
ხოლოდ
კაცებსა
ამას
არ
გაუკეთოთ
საუბარი
,
ნამეტურ
ზედა
ენგრეთ
მოვიდენ
შინა
ჩრდილსა
ჭერის
ჩემისას
.
Verse: 9
და
მოახსენეს
:
გაიწიე
იქით
,
და
უთხრეს
201
*
:
ერთი
მოვიდა
თანა-დასასადგმურებლათ
და
გაასამართლოს
სამართალი!
ახლა
გისიავებთ
შენ
იმათგან
.
და
დაუჯინდენ
კაცსა
ლოტსა
მეტად
და
მიეწურენ
202
*
დასამტვრევლად
იმის
კარისათვის
.
Verse: 10
და
გაიშვირეს
იმა
კაცებმა
იგი
ხელი
მათი
და
მივიდენ
იმათ
ლოტთან
იმათ
მათსა
იმათ
სახშიდა
,
და
იგი
კარები
ჩაკეტეს
.
Verse: 11
და
იგი
კაცები
,
რომ
კარებსა
სახლისას
,
იცემეს
შინა
სიბრმავითა
იმის
პატარასაგან
ვიდრე
დიდამდე
და
დაიღალენ
საპოვნელად
იმის
კარისათვის
.
Verse: 12
და
მოახსენეს
იმა
კაცებმა
იმა
ლოტსა
:
კიდევ
ვინ
არის
შენთვის
აქა
:
სიძე
და
შვილები
შენი
და
ქალიშვილები
შენი
და
ყოველი
,
რომ
შენთვის
შინა
ქალაქშიდა
,
გამოიყვანე
იმის
ადგილისაგან
,
Verse: 13
რადგანაც
ვსპობთ
ჩვენ
იმა
ადგილსა
ამასა
,
რამეთუ
გადიდდა
კივილი
მათი
იმათ
პირსა
უფლისასა
და
გაუშვა
ისინი
უფალმან
თანა-გასარყვნელად
203
*
მისთვის
.
Verse: 14
და
გამოვიდა
ლოტი
და
ესაუბრა
იმათ
სიძეებსა
მისა
,
ამყვანებსა
ქალიშვილების
მისისას
,
და
უბძანა
:
ადექით
,
გადით
იმის
ადგილის
ამისაგან
,
რამეთუ
რყვნის
204
*
უფალი
იმათ
ქალაქსა
,
და
იყო
სასაცილოთ
თვალებსა
სიძეების
მისისას
.
Verse: 15
როდესაც
რომ
იგი
ცისკარი
ამოვიდა
,
და
გააჩქარეს
ანგელოზებმან
205
*
შინა
ლოტში
ამ
206
*
სათქმელად
:
ადექი
,
აიყვანე
იგი
ცოლი
შენი
და
იგი
ორი
ქალიშვილები
შენი
207
*
,
არამც
შეეძინონ
208
*
შინა
ბრალითა
იმა
ქალაქსა
.
Verse: 16
და
გააჩქარეს
და
მოკიდეს
იმა
კაცებმა
შინა
ხელსა
მისა
და
შინა
ხელსა
ცოლის
მისისას
და
ხელსა
ორსა
ქალიშვილების
მისისას
შეწყალებითა
209
*
უფლითა
ზედაე
მისა
.
და
გამოიყვანეს
ის
და
დასდვეს
ის
იმის
გარეთ
თანა
ქალაქსა
.
Verse: 17
და
იყო
გამოსვლასა
მათსა
გარეთ
,
და
უბძანა
:
გაიქეცი
ზედა
სულსა
შენსა
,
არ
გაიხედო
210
*
უკანით
შენსა
და
არც
დადგე
შინა
ყოველ
იმა
მინდორსა
.
იმა
მთასა
გაიქეცი
,
არამც
შეეძინო
211
*
.
Verse: 18
და
უბძანა
ლოტმან
მათსა
:
ნუ
აწ
,
ბატონებო
ჩემო!
Verse: 19
ესერა
იპოვნა
ყმამან
შენმა
ხუნჯულობა
212
*
თვალებსა
შენსა
და
გადიდდა
წყალობა
შენი
,
რომ
ქენი
ჩემ
თანა
თანა-სასიცოცხლოდ
იგი
სული
ჩემი
,
და
მე
არ
შემიძლია
თანა-გადასახვეწლად
იმა
მთასა
,
არამც
მემეკრას
მე
იგი
სიავე
და
მამკლას
მე
.
Verse: 20
ესერა
აწი
ქალაქია
ესე
ახლო
გადასახვეწლად
იქა
213
*
და
ის
მიწყარ
,
გავიქცევი
214
*
აწ
იქა
,
აგერ
მიწყარი
ის
,
და
იცოცხლებს
სული
ჩემი
.
Verse: 21
და
უბძანა
იმათ
მისა
:
ესერა
ვაპატიე
მე
პირსა
შენსა
კვლავ-დე
თანა
საუბარსა
ამასა
,
არამც
გადასაბრუნებლათ
იგი
ქალაქი
,
რომ
ისაუბრე
შენ
.
Verse: 22
საჩქაროთ
გადიხვეწე
იქა
,
ნამეტურ
არ
შემიძლია
საქნარად
საუბარი
,
სანამ
მიხვიდოდე
შენ
იქა
.
ზედა
ენგრეთ
დაარქვა
სახელი
იმა
ქალაქსა
ცოყარ
.
Verse: 23
იგი
მზე
ამოვიდა
ზედა
იმა
ქვეყანაზედა
და
ლოტი
მოვიდა
ცოყარას
.
Verse: 24
და
უფალმა
აწვიმა
ზედა
სედომ
და
ზედა
ყამორასა
გუნთი
და
ცეცხლი
იმის
სიახლისა
უფლისაგან
იმის
მცისაგან
.
Verse: 25
და
გადააბრუნა
იგი
ქალაქები
აესენი
და
იგი
ყოველი
იგი
მინდორი
და
იგი
ყოველი
მცხოვრებლები
მის
ქალაქისა
და
ნაფუზი
დედამიწისა
.
Verse: 26
და
გამოიხედა
ცოლმა
მისმა
უკანით
მისა
და
შეიქნა
მდგარად
მარილად
.
Verse: 27
და
ადრე
ადგა
აბრაამი
დილაზედა
იმათ
ადგილზედა
,
რომ
იდგა
იქა
იმათ
პირსა
უფლისას
.
Verse: 28
და
დაშჭვრიტა
ზედა
პირსა
სედომისას
და
ყამორას
და
ყოველ
პირსა
ქვეყანასა
იმისა
მინდვრისას
და
დაინახა
:
და
ესერა
ამოსულა
გუნთი
იმის
ქვეყნისა
ვითარცა
გუნთისა
ქივშანისებრივ
.
Verse: 29
და
იყო
შინა
გარყვნასა
ღმერთისა
იგი
ქალაქები
იმის
მინდვრისა
,
და
გაიხსენა
ღმერთმან
იგი
აბრაამი
,
და
გაუშვა
იგი
ლოტი
მის
შუა
გადაბრუნებულისაგან
შინა
გადაბრუნებულსა
იმათ
ქალაქებსა
,
რომ
ცხოვრობდა
მათში
ლოტი
.
Verse: 30
და
ავიდა
ლოტი
მის
ცოყარისაგან
და
დაჯდა
მთასა
და
ორი
ქალიშვილები
მისი
მასთან
,
ნამეტურ
ეშინოდა
საცხოვრებლად
215
*
ცოყარშიდა
;
და
დაჯდა
შინა
გამოქვაბულში
ის
და
ორი
ქალიშვილები
მისი
.
Verse: 31
და
უბძანა
უფროსმა
იმათ
უნცროსსა
:
მამაჩვენი
მოხუცი
;
და
კაცი
არა
ქვეყანაზედა
მოსავალად
ზედაე
ჩვენსა
წესისებრ
იმა
216
*
მთელ
ქვეყანაზედა
.
Verse: 32
მოდი
,
ვასვათ
იმათ
მამაჩვენსა
ღვინო
და
დავწვეთ
მასთან
და
ვაცოცხლოთ
მამიჩვენისაგან
თესლი
.
Verse: 33
და
ასვეს
იმათ
მამასა
მათსა
ღვინო
შინა
ღამეს
იმასა
,
და
მივიდა
იგი
უფროსი
და
დაწვა
იმათ
მამასა
მისა
და
არ
შეუტყვია
დაწოლასა
მისა
და
ადგომასა
მისა
.
Verse: 34
და
იყო
იმის
ხვალე
,
და
უბძანა
უფროსმან
იმათ
უნცროსსა
:
ესერა
ვიწექი
მე
წუხელი
იმათ
მამაჩემსა
.
დავალევინოთ
ღვინო
კვლავ-დე
ამაღამ
და
დაწექი
მასთან
და
ვაცოცხლოთ
იმის
მამიჩვენისაგან
თესლი
.
Verse: 35
და
ასვეს
კვლავ-დე
შინა
ღამესა
იმას
იმა
მამამათსა
ღვინო
,
და
ადგა
იგი
უნცროსი
და
დაწვა
მასთან
და
არ
შეუტყვია
დაწოლასა
მისა
და
ადგომასა
მისა
.
Verse: 36
დაფეხმძიმდნენ
ორი
ქალიშვილები
ლოტისა
მამის
მათისაგან
.
Verse: 37
და
დეებადა
უფროსსა
შვილი
და
დაარქვა
სახელი
მისი
მოაბ
,
ის
მამა
მოაბისა
ვიდრე
ამ
დღეს
.
Verse: 38
და
იმა
უნცროსმა
,
კვლავ-დე
იმასაც
დეებადა
შვილი
და
დაარქვა
სახელი
მისი
ბენ-ამი
,
ის
მამა
შვილი
ყამონისა
ვიდრე
ამ
დღეს
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia judaica georgice, versio 1
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.