TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 26

Previous part

Chapter: 26
Verse: 1    და იყო შიმშილი შინა ქვეყანაზედა, იმის გარეშე შიმშილობისა პირვანდელისაგან, რომ იყო დღეებსა აბრაამისას; და წავიდა იცხაკი იმათ აბიმელეხთან, ხემწიფე ფელიშთიმისა, გირარაში.

Verse: 2    და გემეეცხადა იმათ მისა უფალი და უბძანა^{319^*}: არ ჩახვიდე მიცრაიმას^{320^*}, დაისადგურე შინა ქვეყანასა, რომ გიბძანებ იმათ შენსა.

Verse: 3    იცხოვრე შინა ქვეყანასა ამასა და ვიქნები შენთან და გაკურთხებ შენ, რამეთუ შენთვინ და თესლის შენისათვის^{321^*} მიმიცია იგი ყოველი ქვეყნები ესენი და დავაყენებ იმათ ფიცსა, რომ შევფიცე მე აბრაამსა, მამასა შენსა.

Verse: 4    და გავამრავლებ მე იმათ თესლსა შენსა ვითარცა მარსკვლავებისა მცისებრივ, და მივცემ მე თესლსა შენსა იმათ ყოველ ქვეყნებსა ამეებსა; და იკურთხება^{322^*} შინა თესლით შენითა ყოველი ერები ქვეყნისა.

Verse: 5    გულისათვინ, რომ უსმინა აბრაამმა ხმასა ჩემსა და შეინახა შესანახაულობა ჩემი, მიცვოთები ჩემი, წესები ჩემი და თორა ჩემი.

Verse: 6    და იცხოვრა იცხაკმა გირარშიდა.

Verse: 7    და იკითხენ კაცებმან იმის ადგილისამან ცოლსა მისა და უბძანა: და ჩემი ის, ნამეტურ ეშინია სათქმელად: ცოლი ჩემი, არამც მამკლან მე კაცებმა იმის ადგილისამან ზედა რიბკასა, რადგანაც კარგი შეხედულობისა ის.

Verse: 8    და იყო, რომ გაუგძელდენ მას იქა იგი დღეები და დაშჭვრიტა აბიმელეხმა, ხემწიფემ ფელიშტიმელებისამან, შინა შუა იმის ფანჯრისაგან და დაინახა, და ესერა იცხაკი ეთამაშებოდა^{323^*} იმათ რიბკასა, ცოლსა მისა.

Verse: 9    და დაუძახა აბიმელეხმა იცხაკსა და უბძანა: მხოლოდ ესერა ცოლი შენი ის და როგორ თქვი შენ: და ჩემი ის; და მოახსენა იმათ მისა იცხაკმა: ნამეტურ ვთქვი მე, არამც მამკლან ზედაე მისა.

Verse: 10    და უბძანა აბიმელეხმა: რა ესე გვიქენი შენ ჩვენ, ვითარცა ცოტაზედა და დაწვა ერთი იმის ერისაგან იმათ ცოლსა შენსა და მოიყვანე შენ ზედაე ჩვენსა დანაშაულობა ცოდვისა.

Verse: 11    და დაავედრა აბიმელეხმა იმა ყოველ იმა ერსა ამნაირად: იგი მიმკარებელი შინა კაცსა ამასა და შინა ცოლსა მისა სიკვდილით მოიკლება.

Verse: 12    და დათესა იცხაკმა შინა ქვეყანასა აიმას და იპოვნა იმ წელიწადში ას ზომად და აკურთხა ის უფალმა.

Verse: 13    და გადიდდა იგი კაცი, მიდიოდა და წავიდა^{324^*}, დიდდებოდა, ვიდრე რომ გადიდდებოდა მეტად.

Verse: 14    და იყო მისთვის ჯოგი ცხვრებისა და ჯოგი საქონლისა და მოსამსახურეები მრავალი; და შეთაკილდენ მასა ფელიშტიმელები.

Verse: 15    და ყოველი იგი ჭები, რომ გათხარა ყმებმან მამის მისისა შინა დღეებსა აბრაამისა მამის მისისას, დაფარეს^{325^*} ისინი ფელიშტიმელებმა და ამოამსეს ისინი მტვერითა.

Verse: 16    და უბძანა აბიმელეხმა იმათ იცხაკსა: წადი იმის ჩვენისაგან, ნამეტურ გაძლიერდი შენ იმის ჩვენგან მეტად.

Verse: 17    და წავიდა იქიდან იცხაკი და ჩამოიხადა შინა ნახალ გერარშიდა და იცხოვრა იქა.

Verse: 18    და დაბრუნდა იცხაკი და გათხარა იგი ჭები იმი წყლისა, რომ გათხარეს დღეებსა აბრაამისა მამის მისისას და ამოამსეს ისინი ფელიშტიმელებმა უკანიდან აბძანებასა აბრაამისას, და^{326^*} მათ დაარქვა სახელი ვითარცა სახელებისა, რომ დაარქვა მათ მამამისმა.

Verse: 19    და გათხარეს ყმებმან იცხაკისამან შინა ნახალში და იპოვნეს იქა ჭა, წყალი სიცოცხლისა.

Verse: 20    და იჩხუბეს მწყემსებმა გირარისამან თანა მწყემსებსა იცხაკისას ამნაირად: ჩვენია იგი წყალი; და დაარქვა სახელი იმის ჭისა ყესეკ, ნამეთურ^{327^*} იჩხუბენ მას თანა.

Verse: 21    და გათხარეს ჭა სხვა და იჩხუბეს კვლავ-დე ზედაე მისა, და დაარქვა სახელი მისი სიტნა.

Verse: 22    და აიყარა იმის იქიდან და გათხარა ჭა სხვა, და არ უჩხუბნიათ ზედაე მის, და დაარქვა სახელი მისი რეხოვოთ; და ბძანა, ნამეთურ ახლა გაგვიფართოვა უფალმან ჩვენ და გაგვაფუა^{328^*} ჩვენ შინა ქვეყანაზედა.

Verse: 23    და ავიდა იმის იქიდან ბეერ-შავას.

Verse: 24    და გემეეცხადა იმას მისა უფალი შინა ღამესა იმას და უბძანა: მე ღმერთი აბრაამისა, მამის შენისა, არ შეგეშინდეს, ნამეთურ შენთანა ვარ მე და გაკურთხებ შენ და გავამრავლებ იმა შთამომავლობასა შენსა გულისა აბრაამისა ყმის ჩემისათვის.

Verse: 25    და ააშენა იქა სამწირველო და დაარქვა სახელი უფლისა და გადაწვადა იქა^{329^*} კარავი მისი, და გათხარეს იქა ყმებმან იცხაკისამან ჭა.

Verse: 26    და აბიმელეხი წავიდა იმათ მისა იმის გერარისაგან და ახუზათი, ამხანაგი მისი, და ფიხოლი, თავადი ლაშქრის მისისა.

Verse: 27    და უბძანა იმათ მისა იცხაკმან: რატომ მოხვედით თქვენ იმათ ჩემსა, და თქვენ გამიძულეთ მე და გამიშვით მე იმის თქვენგან.

Verse: 28    და მოახსენეს: ნახვით ვნახეთ ჩვენ, ნამეთურ ბძანდებოდა უფალი შენ თანა და ვთქვით: იქნეს აწ ფიცი შუაე^{330^*} ჩვენსა და შუა შენსა, და გავკვეთოთ კავშირი^{331^*} შენ თანა.

Verse: 29    თუმც გაგვიკეთებ ჩვენ სიავეს, როგორც რომ არ მოხკარებივართ შენ, არ შეგვეხევია ჩვენ შენთვის, და როგორც რომ ვქენით ჩვენ შენ თანა მხოლოდ კარგი და გაგიშვით შენ შინა შვიდობითა, შენ, ახლა კურთხეულო უფლისაო.

Verse: 30    და გაუკეთა მათ ნადიმი^{332^*} და შჭამეს და დალიეს.

Verse: 31    და ადრე ადგენ დილაზედა და შეფიცა კაცმა ძმასა მისა; და გაუშვა ისინი იცხაკმა და წავიდენ^{333^*} იმისგან შინ მშვიდობითა.

Verse: 32    და იყო შინა დღესა იმათ, და მოვიდენ ყმები იცხაკისა, გაუცხადეს მას ზედა საკითხსა^{334^*} იმის ჭისას, რო გათხარეს, და მოახსენეს მას: ვიპოვნეთ წყალი.

Verse: 33    და დარქვა მას შივყა, ზედა ენგრეთ სახელი იმის ქალაქისა ბეერ-შევა ვიდრე იმა დღესა ამასა.

Verse: 34    და იყო ყესავი შვილი ორმოცი წლისა და შეირთო ცოლი, იგი იუდითი, ქალიშვილი ბეერ ახითიელისა, და იგი ბასემათი, ქალიშვილი ელონ ახითიელისა.

Verse: 35    და იყო გამწარება სულისა^{335^*} იცხაკისა და რიბკასათვის.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.