TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 30

Previous part

Chapter: 30
Verse: 1    დაინახა რახელმან, რამეთუ არ ებადება იაყაკობისთვის, და შეთაკილდა რახელი შინა დასა მისსა; და მოახსენა იმათ იაყაკობსა: მამეცი მე შვილები და, თუმც არა, კვდრათ ვითვლები მე.

Verse: 2    და გახურდა რისხვა იაყაკობისა^{398^*} შინა რახელსა და უბძანა: ა ნაცვლათ ღმერთისა მე, რომ შეაჩერა იმის შენგან ნაყოფი მუცლისა? და მოახსენა:

Verse: 3    ესერა მოახლე ჩემი ბილა, მიდი იმათ მისა და დეგებადება მუხლსა^{399^*} ჩემსა და ავშენდები კვლავ-დე მეც იმისგან.

Verse: 4    და მიცა მას იგი ბილა, მოახლე მისი, მეტოლედ^{400^*}, და მივიდა იმას მისა იაყაკობი.

Verse: 5    დაფეხმძიმდა ბილა და დეებადა იაყაკობისათვის შვილი.

Verse: 6    და ბძანა რახელმა: გამისამართლა^{401^*} ღმერთმა და კვლა მოუსმინა ხმასა ჩემსა და მამცა მე შვილი; ზედა ენგრე დაარქვა სახელი მისი დანი.

Verse: 7    დაფეხმძიმდა კიდე და დეებადა ბილას, მოახლესა რახელისას, შვილი მეორე იაყაკობისთვის.

Verse: 8    და ბძანა რახელმა: გაფართოებით ღმერთმა გამიფართოვა მე თანა დასა ჩემსა, კვლავ-დე შევძელი მე; და დაარქვა სახელი მისი ნაფთალი.

Verse: 9    და დაინახა ლეამ, ნამეთურ შეჩერდა მშობიერობისაგან, და აიყვანა იგი ზილფა, მოახლე მისი, და მისცა ის^{402^*} იაყაკობისთვის თანამეტოლედ.

Verse: 10    და დეებადა ზილფას, მოახლესა ლეასას, იაყაკობისათვის შვილი.

Verse: 11    და ბძანა ლეამ: მოვიდა მაზალი, და დაარქვა იგი სახელი მისი გად.

Verse: 12    და დეებადა ზილფას, მოახლეს ლეასას, შვილი მეორე იაყაკობისათვის.

Verse: 13    და ბძანა ლეამ: დანატრებითა რომ დემენატრენ მე ქალიშვილები, და დაარქვა იგი სახელი მისი აშერ.

Verse: 14    და წავიდა რეუბენი დღეებსა მომკასა პურიკაკლისას და იპოვნა ბურუხები შინა ველშიდა და მიიტანა ისინი მათ ლეასა, დედასა მისა. და მოახსენა რახელმა იმათ ლეას: მომეცი აწ მე იმისა ბურუხებისა შვილის შენისაგან.

Verse: 15    და უბძანა მას: აწ ცოტაზე აიყვანე შენ იგი ქმარი ჩემი და აიღე კვლავ-დე იგი ამბრუხები შვილის ჩემისა; და მოახსენა რახელმა: მიტომ დაწვება^{403^*} შენთან ამაღამ, ეს ნაცვლად ამბრუხებსა შვილის შენისას.

Verse: 16    და მოვიდა იაყაკობი იმის მინდვრისაგან საღამოზე, და გამოვიდა ლეა წინსაგებრად მისთვის და მოახსენა: იმათ ჩემსა მოდი, რამეთუ ქირაობით გიქირავე შენ შინა ამბრუხებსა შვილის ჩემისას. და დაწვა მას თანა შინა ღამესა აიმას.

Verse: 17    და მოუსმინა ღმერთმა იმათ ლეას და ფეხი დაიდგა და დეებადა იაყაკობისათვის შვილი მეხუთე.

Verse: 18    და ბძანა ლეამ: მომცა ღმერთმა ქირა ჩემი, რომ მივეცი მე მოახლე ჩემი ქმარსა ჩემსა. და დაარქვა სახელი მისი ისახარ.

Verse: 19    და ფეხი დაიდგა კიდევ ლეამ და დეებადა შვილი მეექვსე იაყაკობისათვის.

Verse: 20    და ბძანა ლეამ: მიბედა ღმერთმა მე ბედი^{404^*} კარგი, ამაჯერ დამიახლოვდება ქმარი ჩემი, რამეთუ ვშობე მე მისთვის^{405^*} ექვსი შვილები. და დაარქვა იგი სახელი მისი ზებულონ.

Verse: 21    იმის შემდეგ დეებადა ქალიშვილი^{406^*} და დაარქვა იგი სახელი მისი დინა.

Verse: 22    გაიხსენა ღმერთმა იგი რახელი, და მოუსმინა იმათ მისა ღმერთმა და გახსნა იგი სამშობიერო მისი^{407^*}.

Verse: 23    და ფეხი დაიდგა და დეებადა შვილი და ბძანა: შეჰყარა ღმერთმან იგი საყვედური ჩემი.

Verse: 24    და დაარქვა იგი სახელი მისი იოსეფი ამნაირათ: მომიმატოს უფალმა მე შვილი სხვა.

Verse: 25    და იყო, როცა დეებადა რახელ იგი იოსები, მოახსენა იაყაკობმა იმათ ლაბანსა^{408^*}: გამიშვი მე და წავალ იმათ ადგილსა ჩემსა და ქვეყანასა ჩემსა.

Verse: 26    მომეცი იგი ცოლები ჩემი და იგი ყმარწვილები ჩემი, რომ ვიმსახურე მე შენთანა მათშიდა, და წავალ, რამეთუ შენ იცი იგი სამსახური ჩემი, რომ გემსახურე შენ.

Verse: 27    და უბძანა იმათ მისა ლაბანმან: თუმც აწ ვიპოვნი მე სიყვარულობას^{409^*} თვალებსა შენსა, მივხვდი^{410^*} მე, დამაკურთხა მე უფალმან შინა გულის შენისათვის.

Verse: 28    და უბძანა^{411^*}: გამითავსილე^{412^*} ქირა შენი ზედაე ჩემსა და მოგცემ.

Verse: 29    მოახსენა იმას მისა: შენ იცი^{413^*} იგი, რომ გემსახურე შენ, და იგი, რომ იყო ჯოგი შენი ჩემ თანა.

Verse: 30    ნამეტურ ცოტაზედა, რომ იყო^{414^*} შენთან წინაე ჩემსა, და გაფუვდი მრავლად და უფალმან გაკურთხა შენ^{415^*} ფეხსა ჩემსა, და ახლა როდის გავაკეთო რამე მე ოჯახის ჩემისათვის?

Verse: 31    და უბძანა: რა მოგცე შენ? და მოახსენა იაყაკობმა: არ მომცე მე რაიცა არაფერი, თუმც გამიკეთებ იმა საუბარსა ამას, შემოვიქცევი^{416^*}, ვმწყესავ ცხვრებსა შენსა, შევინახამ.

Verse: 32    გადაატარე ყოველი ცხვარი შენი დღეს, გააშორე იმისგან ყოველი ცხვარი დაწიწკნული და დალაქიანებული^{417^*} და ყოველი ცხვარი მოწითლო შინა ცხვრებშიდა და დაწიწკნული და დალაქიანებული შინა თხებშიდა, და იქნება ქირა ჩემი.

Verse: 33    და მიპასუხოს შინა ჩემსა სიმართლემან ჩემმან შინა დღესა ხვალისას, ნამეტურ მოვალ ზედა ქირასა ჩემსა წინაე შენსა. ყოველი, რომ არა ის დაწიწკნული და დალაქიანებული შინა თხებშიდა, წითელი შინა ცხვრებშიდა, მოპარული ის ჩემთვის.

Verse: 34    და უბძანა ლაბანმან: ენგრეთ; ნეტარება, თუ იქნება ვითარცა საუბრები შენისებრი.

Verse: 35    და გააშორა შინა დღესა იმას იგი ვაცები, იგი დაწიწკნულები და იგი დაჭრელებულები, და იგი ყოველი იგი თხები, დაწიწკნულები და აჭრელებულები, ყოველი, რომ თეთრი^{418^*} შინა მისსა, და ყოველი მოწითლებული შინა ცხვრებშიდა, და მიცა შინა ხელსა შვილებსა მისა.

Verse: 36    და დასდვა გზა სამი დღეებისა შუა მისა და შუა იაყაკობსა; და იაყაკობი მწყემსამდა იმა ცხვრებსა ლაბანისა მონარჩენებსა.

Verse: 37    და აიღო მისთვის იაყაკობმა წკნელი^{419^*} თეთრი ნედლი ჩინარის ხისაგან^{420^*} და წაბლის ხისაგან და გათალა შინა მათსა ნათლები თეთრად, გამოაჩინა იგი სითეთრე, რომ ზედა იმა წკნელებსა.

Verse: 38    და დააყენა იგი წკნელები^{421^*}, რომ გათალა, შინა ავაზგნებშიდა ჯეგებსა იმის წყლისასა, რომ მოდიოდენ იგი ცხვრები დასალევად, მართებით იმა ცხვრებსა, და გახურდებოდენ მოსვლასა მათსა დასალევათ.

Verse: 39    და ხურდებოდა იგი ცხვრები იმათ წკნელებითა და შობავდენ იგი ცხვრები დაპუტულებსა, დაპიტკნულებსა და აჭრელებულებსა.

Verse: 40    და იმათ ცხვრებშიდა გაჰყო იაყაკობმა; და მიცა პირი იმის ცხვრებისა იმათ დაპუტულებსა და ყოველი წითელი შინა ცხვრებშიდა ლაბანისთვის; და დასდვა მისთვის ჭამპრები მარტოდ მისა და არ ტეებდა მათ და ცხვრებსა ლაბანისას.

Verse: 41    და იყო, შინა ყოველ გახურებასა ცხვრებისას იგინი ძლიერები^{422^*}, გადასდვა იაყაკობმა იგი წკნელები^{423^*} თვალებსა იმის ცხვრისას შინა ავაზგნებშიდა თანა-გასახურებლად შინა ჯოხებშიდა.

Verse: 42    და^{424^*} იგი ცხვარი, რომ დასუსტებული^{425^*}, არ დაუდვია. და იყო იგი დაბურულები ლაბანისთვის და იგი ძლიერები^{426^*} იაყაკობისთვის.

Verse: 43    და გაფუვდა იგი კაცი მეტისმეტად, და იყო მისთვის ცხვარი მრავალი და მოახლეები და ყმები და აქლიმები და სახედრები.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.