TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 37

Previous part

Chapter: 37
ფარაშათ ვაიეშევ

Verse: 1    და იცხოვრა იაყაკობმა ქვეყანასა საცხოვრებელსა მამის მისისას, ქვეყანასა ქენაყანისას.

Verse: 2    ესენი გვარიშვილობაები იაყაკობისა: იოსეფი, შვილი ჩვიდმეტი წლისა, იყო მწყემსი იმათ ძმებსა მისა შინა ცხვრებსა; და ის ყმაწვილი იგი იმათ შვილებსა ბილასას და იმათ შვილებსა ზილფასას, ცოლებსა მამის მისისას. და გამოიტანა იოსეფმა იგი ჭორი მათი, სიავე იმათ მამასა მათსა.

Verse: 3    და ისრაელმა შეიყვარა იგი იოსეფი მის ყოველი შვილების მისისაგან, რადგანაც ბენ-ზეკუნიმი იყო^{567^*} ის მისთვის; და გაუკეთა მას პერანგი აბრეშუმისა.

Verse: 4    და დაინახეს ძმებმა მისმა, ნამეთურ ის შეიყვარა მამამათმა იმის ყოველი ძმების მისისაგან, და შეიძულეს ის და ვერ შეძლენ სალაპარაკოდ მას თანა შვიდობითა.

Verse: 5    და დეესიზმრა იოსეფსა სიზმარი და გაუცხადა ძმებსა მისა, და მოუმატეს კიდევ შესაძულებლად მისთვის.

Verse: 6    უბძანა იმათ მათსა: მოისმინეთ აწ იგი სიზმარი აესე, რომ დემესიზმრა მე.

Verse: 7    და ესერა აგერ ჩვენ ვკონავდით კონებსა შინა შუა იმა მინდორშიდა, და ესერა წამოდგა კონა ჩემი და კვლავ-დე დამდგარათ შეიქნა; და ესერა ეხვეოდნენ კონაები თქვენი და ეთაყვანებოდენ კონაებსა ჩემსა.

Verse: 8    და მოახსენეს მას ძმებმან მისმან: ა და ხემწიფობით დახემწიფდები ზედაე ჩვენსა, თუმც სუნტლობით^{568^*} იუმფროსებ შინა შუა ჩვენსა? და მოუმატეს კიდევ შესაძულებლად მისთვის ზედა სიზმრებსა მისა და ზედა საუბრებსა მისა.

Verse: 9    და დეესიზმრა კიდევ სიზმარი სხვა, და ესაუბრა^{569^*} ისი ძმებსა მისა; და მოახსენა^{570^*}: ესერა სიზმარი ვნახე მე კიდევ, და აგერ ესერა იგი მზე და იგი მთვარე და თერთმეტი მასკვლავები მეთაყვანებოდენ მე.

Verse: 10    და ელაპარაკა იმათ მამასა მისა და იმათ ძმებსა მისა; და გაუწყრა შინა მისა^{571^*} მამამისმან და უბძანა მას: რა იგი სიზმარი ესე, რომ დაგსიზმრებია შენ? მოსვლით მოვალთ მე და დედაშენი და ძმები შენი სათაყვანოთ შენთვის მიწაზედა?

Verse: 11    და შეთაკილდენ იმა შინა მისა ძმები მისი, და მამამისმან შეინახა იგი საუბარი.

Verse: 12    და წევიდენ ძმები მისი სამწყესად იმის ცხვრისა მამის მათისათვის შეხემშიდა.

Verse: 13    უბძანა ისრაელმა იმათ იოსებ: აგერ ძმები შენი მწყემსამენ შეხემში, წადი, გაგიშვებ შენ იმათ მათსა. და მოახსენა მას: ესერა მე.

Verse: 14    და უბძანა მას: წადი აწ, დაინახე იგი შვიდობა ძმების შენისა და იგი შვიდობა ცხვრებისა და შემომიქციე მე^{572^*} საუბარი. და გაუშვა ის იმის ყემეკ ხებრონისაგან და მოვიდა შეხემას.

Verse: 15    და იპოვნა ის კაცმა, და ესერა დამცდარი იყო მინდორშიდა, და შეეკითხა მას იგი კაცი ამნაირად: რას ეძებ?

Verse: 16    და მოახსენა: იმათ ძმებსა ჩემსა მე ვეძებ, გამიცხადე აწ მე, სად ისინი მწყემსამენ?

Verse: 17    და უბძანა იმა კაცმან: აიყარენ იმის აქიდან, ნამეთურ გავიგონე მე, ერთმანეთს ეუნებოდენ: წავიდეთ დოთაინას. და წავიდა იოსები უკანით ძმებსა მისა და იპოვნა ისინი შინა დოთანში.

Verse: 18    და შეხედეს მას იმის სიშორისაგან და უწინათ მიახლოვდებოდა იმათ მათსა, და^{573^*} იფიქრენ მასზე მოკვლა მისი.

Verse: 19    და მოახსენა კაცმა იმა ძმებსა მისა: ესერა პატრონი იმის სიზმრებისა აესე მოდის.

Verse: 20    და ახლა მოდით და მოვკლათ ის და ჩავაგდოთ ის^{574^*} შინა ერთსა ორმოსა და ვთქვათ ჩვენ: მხეცმა ავმა შეჭამა ის; და დავინახოთ, რა იქნებიან^{575^*} სიზმრები მისი.

Verse: 21    მოისმინა რეუბენმა და დაიხსნა ისი^{576^*} იმის ხელის მათისაგან და ბრძანა: არ ვცემოთ სული.

Verse: 22    და უბძანა იმათ მათსა რეუბენმა: არ დავაქციოთ სისხლი, გადავაგდოთ ის იმათ ორმოსა ამასა, რომ შინა უდაბნოშიდა, და ხელ ნუ გავიშვერთ შინა მისა, გულისათვის, დეეხსნა ის იმის ხელის მათისაგან შესაქცევლათ^{577^*} მისთვინ იმათ მამასა მისა.

Verse: 23    და იყო, როცა რომ მივიდა იოსებმა ძმებსა მისა, და გახადეს იმათ იოსეფსა იგი პერანგი მისი, იგი პერანგი აბრეშუმისა, რომ ზედა იმისა.

Verse: 24    აიყვანეს ის და გადააგდეს ის ორმოშიდა; და ორმო ცარიელი იყო, არ იყო შინა მისა წყალი.

Verse: 25    და დაჯდენ საჭმელათ პურისათვის, და აახილეს თვალები მათი და დაინახეს, აგერ ესერა ვაჭრები^{578^*} იშმაყელებისა მოდიოდენ გილყადისაგან და აქლიმები მათი ზიდავდენ მოსასმელ წამალსა და მიდიოდენ ჩასავალად მიცრაიმას.

Verse: 26    და უბრძანა იუდამ იმა ძმებსა მისა: რა სარგებლობა გვექნება ჩვენ, ნამეტურ რომ მოვკლათ იგი ძმა ჩვენი და დავღვაროთ ჩვენ იგი სისხლი მისი?

Verse: 27    მოდი და მივყიდოთ^{579^*} იშმაყელებსა და ხელი ჩვენი ნუ იქნება შინა მისა, ნამეტურ ძმა ჩვენი, ხორცი ჩვენი; მოუსმინეს ძმებმა მისმან.

Verse: 28    და გადიარეს კაცებმა ი მიდიანელებმა, ვაჭრებმა, და ამოიყვანეს^{580^*} იგი იოსები იმის ორმოსაგან^{581^*} და მიყიდეს იგი იოსები იშმაყელებსა ოც ვერცხლად. და მიიყვანეს იგი იოსები მიცრაიმას.

Verse: 29    და დაბრუნდა რეუბენი იმათ ორმოშიდა და ესერა არა იოსები ორმოში; და დაიხია იგი ტანსაცმელი მისი.

Verse: 30    შემოიქცა^{582^*} იმა ძმებსა მისა და უბძანა^{583^*}: იგი ყმაწვილი არა ის, და მე, სად მე წავიდე?

Verse: 31    და აიღეს იგი პერანგი იოსებისა, დაკლეს ვაცი^{584^*} თხისა და ამოაწეს იგი პერანგი სისხლშიდა.

Verse: 32    გაუგზანეს იგი პერანგი აბრეშუმისა და მიუტანეს იმათ მამასა მათსა და მოახსენეს: ესე ვიპოვნეთ ჩვენ; იცანი აწ, იგი პერანგი შვილი შენისა ის თუ არა.

Verse: 33    და იცნო და ბრძანა: პერანგი შვილი ჩემისა, მხეცმა შეჭამა ის, მოტაცებით მოუტაცნია^{585^*} იოსეფი.

Verse: 34    და დაიხია იაყაკობმა ტანსაცმელები მისი და დასდვა ფლასი^{586^*} შინა წელსა მისსა და იმგლოვიერა ზედა შვილსა მისა^{587^*} დღეებითა მრავლებითა.

Verse: 35    და ადგენ ყოველი შვილები მისი და ყოველი ქალიშვილები მისი სანუგეშოდ მისთვის, და იუარა^{588^*} თანა-სანუგეშოდ და ბზანა: ნამეტურ ჩავალ იმა შვილსა ჩემსა მწუხარე ჯოჯოხეთშიდა^{589^*}; და იტირა ის მამამისმა.

Verse: 36    და იმა მიდიანიმელებმა გაყიდეს ის იმას მიცრაიმშიდა, ფოტიფარსა, მოხარაჭესა ფარყოსას, თავადსა სარატაბახიმისას.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.