TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 43

Previous part

Chapter: 43
Verse: 1    და იგი შიმშილი დამძიმდა შინა ქვეყანაზედა.

Verse: 2    და იყო, როცა რომ დაამთავრეს საჭმელად იმის პურისათვის, რომ მოიტანეს იმის მიცრაიმისაგან, უბძანა მათ მამამათმან: შეიქეცით^{731^*}, იყიდეთ ჩვენთვის ცოტა საჭმელი.

Verse: 3    და მოახსენა^{732^*} იმათ მისა იეუდამ ამნაირათ: დამოწმებით დეგვემოწმა ჩვენში იგი კაცი ამნაირათ: არ დაინახოთ პირი ჩემი გარეშე ძმის თქვენისა თქვენ თანა.

Verse: 4    თუ არის, შენ გამოუშვებ^{733^*} იმათ ძმასა ჩვენსა ჩვენ თანა, ჩავალთ და ვიყიდით შენთვის საჭმელსა.

Verse: 5    და თუმცა არა შენ გამოუშვებ, არ ჩავალთ, რამეთუ იმა კაცმა გვიბძანა იმათ ჩვენსა: არ დაინახოთ პირი ჩემი გარეშე ძმის თქვენისა თქვენ თანა.

Verse: 6    და უბძანა ისრაელმა: რატომ მისიავეთ მე გასაცხადებლათ კაცისათვის, ა კიდევ თქვენთვის ძმა?

Verse: 7    და მოახსენეს: კითხვით შეგვეკითხა იმა კაცმა ჩვენ და სამშობლოს ჩვენსა ამნაირად: ა კიდევ მამათქვენი ცოცხალი არის, თუ კიდევ გყავთ თქვენ ძმა? და გაუცხადეთ მას ზედა პირითა საუბრებითა ამეებითა; ცნობით ვიცით, ნამეტურ ბძანებდა: ჩამოიყვანეთ იგი ძმა თქვენი?

Verse: 8    და მოახსენა^{734^*} იეუდამ იმას მამასა მისა: გამოუშვი იგი ყმაწვილი ჩვენ თანა; ავდგებით და წავალთ, და ვიცოცხლებთ და არ დავიხოცებით კვლავ-დე ჩვენ, კვლავ-დე შენ, კვლავ-დე ბავშვები უსუარები ჩვენი.

Verse: 9    მე ვითავდებებ მას, იმის ხელის ჩემისაგან მოძებნი მას; თუმც არ მოვიყვან მას იმათ შენსა და დავაყენებ მას წინაე შენსა, და შემცოდვარე ვიქნები შენთვის ყოველ იმა დღეებსა.

Verse: 10    ნამეტურ ეგებიც დაგვხგვიანებოდა^{735^*} ჩვენ, ნამეტურ ახლა ვბრუნდებით ჩვენ ესე მეორეჯერ^{736^*}.

Verse: 11    უბძანა იმათ მათსა ისრაელმა, მამამათმან: თუმც ეგრეთ, მაშ^{737^*} ესე გააკეთეთ: აიღეთ თქვენ იმის მოსავლისა და ქებული ქვეყნისაგან ჭურჭლები თქვენი და ჩადით კაცთანა, ჩაიტანეთ ძღვენი: ცოტა ბალზამი^{738^*}, ცოტა თაფლი, სანელებელი, თხილი და ნუშისთხილი^{739^*}.

Verse: 12    და ვერცხლი ორმაგი აიღეთ^{740^*} ხელით თქვენითა, და იგი ვერცხლი^{741^*}, იგი დაბრუნებული პირითა მეშოკებით თქვენითა, დააბრუნეთ ხელით თქვენითა იგი, ვით შეცდომა ის.

Verse: 13    იგი ძმა თქვენი აიყვანეთ და ადექით, შეიქეცით^{742^*} იმა კაცთანა.

Verse: 14    და ღმერთმა დამბადებელმა ჩემმა მოგცეს თქვენ შებრალება წინაშე იმა კაცსა და გამოუშვას თქვენ თანა იგი ძმა თქვენი სხვა და იგი ბინიამინი, და მე, როგორც რომ წამოვეკარი მე, წამოკრული ვარ მე.

Verse: 15    და აიღეს^{743^*} იმა კაცებმა^{744^*} იგი ძღვენი ესე და გამეორებული ვერცხლი^{745^*} აიღეს ხელით მათითა და იგი ბინიამინი, და ადგენ და ჩავიდენ მიცრაიმშიდა და დადგენ წინაშე იოსეფსა.

Verse: 16    დაინახა იოსებმა მათთანა იგი ბინიამინი და უბძანა თანა რომ დაჩენილსა ზედა სახლსა მისა: მოიყვანე იგი კაცები სახშიდა, დაკვლით დაკალით და წამართეთ, რამეთუ ჩემთან შჭამენ იგი კაცები ნაშუადღებსა.

Verse: 17    და გააკეთა იმა კაცმა, როგორც რომ უბძანა იოსებმა, და მოიყვანა იმა კაცმა იგი კაცები სახსა იოსებისას.

Verse: 18    და დაინახეს იმა კაცებმა, რომ მოვიდენ სახსა იოსებისას, და თქვეს: ზედა საუბარსა^{746^*} იმის ვერცხლისას, იგი დაბრუნებული^{747^*} შინა მეშოკებსა ჩვენსა პირველად, ჩვენ მოგვიყვანეს^{748^*} თანა-დასავარდნად ზედაე ჩვენსა, ასაყვანად ჩვენთვინ ყმებად და იგი სახედრები ჩვენი.

Verse: 19    და მიახლოვდენ იმა კაცთანა, რომ ზედა სახლსა იოსეფისას, და მოახსენეს^{749^*} იმათ მისა კარებსა^{750^*} იმის სახლისას.

Verse: 20    და მოახსენეს: გეხვეწებით, ბატონო ჩვენო, ჩამოსვლით ჩამოვედით ჩვენ პირველად საყიდლად^{751^*} საჭმელისათვის.

Verse: 21    და იყო, ნამეთურ მივედით იმათ სასტუმროსა და გავხსენით იგი მეშოკები ჩვენი, და ესერა ვერცხლი^{752^*} კაცსა პირსა მეშოკის მისისას, ვერცხლი ჩვენი შინა აწონით მისითა, და დავაბრუნეთ ის ხელით ჩვენითა.

Verse: 22    და ვერცხლი სხვა ჩამოვიტანეთ ჩვენ ხელით ჩვენითა საყიდლად საჭმელისათვის. არ ვიცით ჩვენ, ვინ ჩადვა ვერცხლი ჩვენი მეშოკებსა ჩვენსა.

Verse: 23    და უბძანა: მშვიდობა თქვენთვინ, ნუ გეშინიათ; ღმერთი თქვენი და ღმერთი მამების თქვენისამ მოგცათ თქვენ ქონება შენახული შინა მეშოკსა თქვენსა; ვერცხლი თქვენი მოვიდა იმათ ჩემსა; და გამოიყვანა იმათ მათსა იგი შიმყონი.

Verse: 24    და მოიყვანა იმა კაცმა იგი კაცები სახლსა იოსეფისას, და მისცა წყალი და დაიბანეს ფეხები მათი; და მისცა ქერი^{753^*} თანა სახედრებსა მათსა.

Verse: 25    და წამართეს იგი ძღვენი ვიდრე მოსვლასა იოსეფისას ნაშუადღევსა^{754^*}, ნამეტურ მოისმინეს, რამეთუ იქ შჭამენ პურსა.

Verse: 26    და მოვიდა იოსეფი სახშიდა, და მიართვეს მას იგი ძღვენი, რომ შინა ხელით მათითა, სახშიდა, და ეთაყვანეს მას მიწაზედა.

Verse: 27    და შეეკითხა მან შვიდობაზედა და უბძანა: თუც არის შვიდობა მამის თქვენისა, მოხუცებული რომ თქვით თქვენ, ა კიდევ ის ცოცხალი?

Verse: 28    და მოახსენეს: შვიდობა არის ზედა ყმასა შენსა, მამაჩვენსა, კიდევ ცოცხალია, და მოიხრიკენ და ეთაყვანენ.

Verse: 29    და აახილა თვალები და დაინახა იგი ბინიამინი, ძმა მისი, შვილი დედის მისისა, და უბძანა: ესე ძმა თქვენი იგი პატარა, რომ თქვით თქვენ იმათ ჩემსა? და უბძანა^{755^*}: ღმერთმან^{756^*} შეგიწყალოს შენ, შვილო ჩემო.

Verse: 30    და გააჩქარა იოსეფმა, ნამეთურ გაცხელდა შებრალება მისი იმათ ძმებსა მისა, და მოძებნა სატირლად, და მივიდა ოთახში და იტირა იქა.

Verse: 31    და დაიბანა^{757^*} პირი მისი და გამოვიდა და მოითმინა, და ბძანა^{758^*}: დასდევით პური.

Verse: 32    და დაუდვეს მას მარტოთ მისა და მათ მარტოთ მათსა და მიცრიიმელებსა, იმა მჭამელებსა მას თანა, მარტოთ მათსა, რამეთუ ვერ შეძლენ მიცრაიმელებმან საჭმელათ იმა ისრაელებთანა პური, ნამეტურ სისაძაგლე ის მიცრაიმისთვის.

Verse: 33    და დაჯდენ წინაე მისა იგი უფროსი ვითარცა უმფროსობით მისითა და იგი უმცროსი ვითარცა უმცროსობით მისითა და გაკვირდენ იგი კაცები კაცი იმათ ამხანაგსა მისა.

Verse: 34    აიღო საჩუქრები იმის სიახლისა პირის მისისაგან იმათ მათსა და გაამრავლა საჩუქარი ბინიამინისა იმის საჩუქრებისა სუყველეის მათისაგან ხუთმაგათ, და დალიეს და დათვრენ მას თანა.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.