TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 8

Previous part

Chapter: 8
Verse: 1    და გაიხსენა ღმერთმან იგი ნოახი და იგი ყოველი იგი მხეცი და იგი ყოველი ცოცხლიერი და იგი ყოველი პირუტყვი, რომ მას თანა შინა კიდობანშიდა; და გადააროინა ღმერთმან ქარი ზედა იმა დედამიწაზედა და დაშრენ იგი წყლები.

Verse: 2    გადაიკეტენ წყაროები უმსკუნისა და ერდოები იმის მცებისა და გათავდა იგი წვიმა იმის მცისაგან.

Verse: 3    და დაბრუნდა იგი წყლები იმის ზევით ქვეყნისაგან, მიდიოდა და ბრუნდებოდა და აკლდებოდა იმის წყლებისაგან ბოლო ას ორმოზდაათ დღესა.

Verse: 4    და დაიდვა იგი კიდობანი შინა თვესა მეშვიდესა ჩვიდმეტსა დღესა თვისასა ზედა მთებსა არარატისას.

Verse: 5    და იგი წყლები იყვნენ, მიდიოდენ და აკლდებოდა ვიდრე იმა თვესა მეათესა; შინა მეათესა პირველსა თვესა გამოჩდენ თავები იმის მთებისა.

Verse: 6    და იყო იმის ბოლოს ას ორმოცსა დღეებსა და გახსნა ნოახმა იგი ფანჯარა იმის კიდობნისა, რომ გააკეთა.

Verse: 7    და გააგზავნა იგი ყორანი, და გამოსვლით გამოდიოდა და ბრუნდებოდა, ვიდრე დაშრებოდა იგი წყლები იმის ზევით ქვეყნისაგან.

Verse: 8    და გააგზავნა იგი მტრედი იმისგან თანა-სანახავად, ა თუმც ამსუბუქებულა იგი წყლები იმის ზევით პირისა დედამიწისაგან.

Verse: 9    და ვერ იპოვნა მტრედმა დასასვენოდ თანა-დებისა ფეხის მისისათვის, და შემოიქცა^{64^*} იმა წყლისა იმავ კიდობანსა, რამეთუ წყლები ზედა პირსა ყოველი ქვეყნისა^{65^*}; და გაიშვირა ხელი მისი და აიყვანა და მიიყვანა ის იმა წყლისა იმა კიდობანშიდა.

Verse: 10    და დაიწყო კიდევ შვიდი დღეები სხვები და მოუმატა გასაშვებად იგი მტრედი იმის კიდობნისაგან.

Verse: 11    და მოვიდა იგი მტრედი დროსა საღამოსა და ესერა ფოთოლი ზეთიხილისა მოუნადირებია პირით მისითა; და შეიცნო ნოახმა, რამეთუ ამსუბუქებულა იგი წყლები იმის ზევით ქვეყნისაგან.

Verse: 12    და დაიწყო კიდევ შვიდი დღეები სხვები და გააგზავნა იგი მტრედი და არ მოფრენია შემოსაქცევლად^{66^*} იმათთვისა კიდევ.

Verse: 13    და იყო შინა ერთსა და^{67^*} ექვსასსა წელიწადსა, პირველსა ერთ თანა-თვესა, გათბენ იგი წყლები იმის ზეით დედამიწისაგან. და გააშორა ნოახმა^{68^*} იგი დასაბურავი იმის კიდობნისა და დაინახა: და ესერა გაშრენ^{69^*} პირი იმის დედამიწისა.

Verse: 14    და შინა თვესა მეორესა, ოზდაშვიდსა დღესა თვისასა გაშრა^{70^*} იგი დედამიწა.

Verse: 15    და უბრძანა ღმერთმან იმათ ნოახ ამნაირად:

Verse: 16    გადი იმის კიდობნისაგან შენ და ცოლი შენი და შვილები შენი და ცოლები შვილების შენისა შენ თანა.

Verse: 17    ყოველი იგი მხეცი, რომ შენთან იმის ყოველი ხორციელისაგან, შინა ფრინველსა და შინა პირუტყვსა და შინა ყოველ მაძრომალესა, მძრომიალესა ზედა იმა დედამიწაზედა, გამოვიდენ შენ თანა და ამოიძრიონ შინა ქვეყანაზედა, გაფუვდენ და გამრავლდენ ზედა იმა დედამიწაზედა.

Verse: 18    და გამოვიდა ნოახი და შვილები მისი და ცოლი^{71^*} მისი და ცოლები შვილების მისისა მას თანა.

Verse: 19    ყოველი იგი მხეცი, ყოველი იგი მძრომიალე და ყოველი იგი ფრინველი, ყოველი მაძრომალე ზედა იმა დედამიწაზედა თანა სანათესავო მათითა გამოვიდენ იმისა კიდობნისაგან.

Verse: 20    და ააშენა ნოახმა სამწირველო წინაშე გამჩენსა; და აიყვანა იმის ყოველი პირუტყვისა სუფთისაგან^{72^*} და იმის ყოველი ფრინველისა სუფთისაგან^{73^*} და ამოიტანა საღმრთო შინა სამწირველოზედა.

Verse: 21    და ისუნა უფალმან იგი სუნი კორმნისა^{74^*}, და ბრძანა უფალმა იმათ გულსა მისსა: არ მოუმატებ თანა-დასაწყევლავად კიდევ იმის დედამიწისათვის შინა გულისა ადამიანისათვის, ნამეტურ გასახულობა გული იმის ადამიანისა ცუდია იმის ყმაწვილობით მისითა, და არ მოუმატებ კიდევ თანა-საცემრად იმათ ყოველ ცოცხლიერსა, ვითარცა შევქენი მე.

Verse: 22    კიდევ ყოველ დღეებსა იმის ქვეყნისასა თესლი და მომკა და სიცივე და სიცხე და ზაფხული და ზამთარი და დღე და ღამეს არ მოისვენებენ.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.