TITUS
Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali
Part No. 9
Previous part

Chapter: 8  
Paragraph: 52  
Page of ed.: 253  
Line of ed.: 13        კ^ე. და ოდესმე წმიდამან ამან დღეთა კჳრიაკეთა მოიღის სარსიკი, აღიდგის
Line of ed.: 14     
მჴარსა და მარცხენესა Page of ms.: 138_(147)v  ჴელსა მდოგჳ იპყრის. იწებნ სარსიკსა მას მით
Line of ed.: 15     
და ჭამნ დილეულითგან და ვალნ. მრავალგზის აღიღის მდოგჳ იგი და უკუნ
Line of ed.: 16     
ასხის თუალთა, რომელნი-იგი მას ჰლაღობედ. მოვიდა მისა კაცი ერთი მდაბიოჲ,
Line of ed.: 17     
რომლისა ორთავე თუალთა თეთრი იყო. და მოიღო წმიდამან მდოგჳსა
Line of ed.: 18     
მისგან და სცხო თუალთა მისთა. Page of ms.: 139_(148)r 
Line of ed.: 19        
შეუჴდა იგი და იწყო კაცმან მან ყივილდ. მაშინ ჰრქუა მას
Line of ed.: 20     
ნეტარმან მან: წარვედ, მოცთომილო, შენ და მოიბანენ თუალნი შენნი ძმრითა
Line of ed.: 21     
და ნიორითა და განიკურნო. ხოლო მან შეურაცხ-ყო სიტყუაჲ მისი და
Line of ed.: 22     
მივიდა მკურნალთასა. და რავდენ ჰკურნებდეს, იგი უფროჲს განძჳნდებინ. Page of ms.: 139_(148)v 
Line of ed.: 23     
მაშინ იწროებისა მისგან და ჭირისა თქუა: ვფუცავ ღმერთსა, ვყო, რაჲ-იგი
Line of ed.: 24     
მოცთომილმან მან მრქუა, დაღაცათუ ორნივე თუალნი წარმომცჳვენ.
Line of ed.: 25     
წარვიდა და დაიბანნა თუალნი თჳსნი, ვითარცა-იგი ჰრქუა მას ბერმან. და
Line of ed.: 26     
მუნქუესვე ელხინა, და განწმდეს თუალნი მისნი, და ხედვიდა. ამისა შემდგომად
Line of ed.: 27     
შეემთხჳა Page of ms.: 140_(149)r  მას წმიდაჲ იგი და ჰრქუა: აჰა ესერა განიკურნე,
Line of ed.: 28     
ნუღარა იპარავ საცხოვართა მოძმისა შენისათა.

Line of ed.: 29        
კ^ვ. მოჰპარეს ვისმე კაცსა ჰემეწელსა ხუთასი დრაჰკანი. და ვითარ-იგი
Line of ed.: 30     
ეძიებდა მას, შეემთხჳა წმიდასა ამას და ჰრქუა: შემძლებელ ხარა, სალოსო,
Line of ed.: 31     
რაჲთა ჰყო რაჲმე, რომლითა ვპოვო დრაჰკანი ჩემი? ხოლო მან ჰრქუა მას:
Line of ed.: 32     
უკუეთუ გინებს, Page of ms.: 140_(149)v  მე ვყო. მიუგო კაცმან მან და ჰრქუა: მე მნებავს, ყავ და
Line of ed.: 33     
მიგცე მისგან ასი დრაჰკანი. ჰრქუა მას სჳმეონ: აღმითქუ წინაშე ღმრთისა,
Line of ed.: 34     
ვითარმედ, რაჲცა გრქუა, მერჩდე, და მე გაპოვო*79 იგი ამას ღამესა კიდობანსა
Line of ed.: 35     
შენსა შიდა. და აღუთქუა კაცმან მან, ვითარმედ, რაჲცა ჰრქუას მას, ყოს, თჳნიერ
Line of ed.: 36     
თუ უშუერი Page of ms.: 141_(150)r  რაჲმე არა ჰრქუას. მაშინ ჰრქუა მას წმიდამან
Line of ed.: 37     
მან: წარვედ, რამეთუ მონამან შენმან მეწყლემან წარიღო დრაჰკანი შენი.
Line of ed.: 38     
არამედ აღმითქუ, რაჲთა არა სცე და არცა სხუასა ვის სახლისა შენისასა.
Line of ed.: 39     
ხოლო იგი წარვიდა და პოვა ყრმისა მის თჳსისა თანა. ხოლო კაცსა მას ეგონა,
Page of ed.: 254  
Line of ed.: 1     
ვითარმედ დრაჰკნისა მისთჳს ხოლო უბრძანა Page of ms.: 141_(150)v  არა ცემაჲ წმიდამან
Line of ed.: 2     
მან. არამედ ნეტარმან მან ყოვლადვე დააყენა ცემისაგან, რამეთუ ფრიად
Line of ed.: 3     
მცემარ იყო იგი სახლეულთა თჳსთა. და მიერ დღითგან ოდეს ვისიმე უნებნ
Line of ed.: 4     
ცემაჲ, ჴელი მისი დაუბუშდის*80 და ვერ შეუძლის ცემაჲ. ცნა, ვითარმედ ესე მის
Line of ed.: 5     
წმიდისა სიტყჳთა შეემთხჳა. მივიდა მისა და ჰრქუა: Page of ms.: 142(1518)r  განჴსენ, სალოსო,
Line of ed.: 6     
აღთქუმაჲ იგი, რომელსა ზედა აღგითქუ. ხოლო წმიდამან მან თავი
Line of ed.: 7     
მოისულელა, რეცათუ არა იცის, რასა-იგი ეტყოდა. და ვითარ აიძულებდა მას
Line of ed.: 8     
მრავალ ჟამ, ეჩუენა მას ძილსა შინა და ჰრქუა: მართლიად გეტყჳ, უკუეთუ
Line of ed.: 9     
აღთქუმაჲ იგი განჰჴსნა, კუალად განვჴსნა*81 შენიცა Page of ms.: 142(1518)v  ხუასდაგი და განვაბნიო
Line of ed.: 10     
ყოველი, რაჲ არს სახლსა შენსა. არა გრცხუენისა, რაჲსათჳს სცემ სახლეულთა
Line of ed.: 11     
შენთა? და იგინი უმჯობჱს არიან შენსა წინაშე ღმრთისა. და ვითარ
Line of ed.: 12     
იხილა ესე კაცმან მან, შეეშინა და სული დაიღო.

Paragraph: 53  
Page of ed.: 254  
Line of ed.: 13        
კ^ზ. ხოლო წმიდაჲ ესე ფრიად სწყალობნ, რომელთა სიცოფჱ შემთხუეულ
Line of ed.: 14     
არნ. და მივიდის იგი ადგილსა, რომელსა Page of ms.: 143_(152)r  იგინი იყოფიედ. და
Line of ed.: 15     
თავი თჳსი ყვის, ვითარცა ერთმან მათგანმან, და ილოცავნ, ვიდრემდის განკურნის
Line of ed.: 16     
ვინმე მათგანი. და მრავალგზის ეშმაკნი აზრახდიან განცოფებულთა
Line of ed.: 17     
მათ პირითა და იტყჳედ: ვაჲ ჩუენდა, სალოსო, შენ მიერ, არა კმა გეყოა,
Line of ed.: 18     
რომელ კაცთა ეკიცხევ, არამედ ჩუენდაცა ტანჯვად მოხუედ. წარვედ ამიერ,
Line of ed.: 19     
რაჲსათჳს Page of ms.: 143_(152)v  გუტანჯავ ღამე ყოველ და დაგუწუავ ცეცხლითა? და ოდეს მათ
Line of ed.: 20     
თანა არნ, ეგრევე ზრახავნ, ვითარცა-იგი ცოფნი, და უთხრობნ, ვითარმედ
Line of ed.: 21     
მან ვინმე იპარაო, და სხუამან ისიძვაო, და სხუამან სხუაჲ ცოდვაჲ ქმნაო,
Line of ed.: 22     
ვიდრემდის მოქალაქეთაცა ეშინოდა ცოდვისა საქმედ, რაჲთა არა საკიცხელ
Line of ed.: 23     
იქმნენ იგინი მის მიერ.

Line of ed.: 24        
კ^ჱ. იყო მასვე ქალაქსა შინა Page of ms.: 144_(153)r  [ი^ჱ] (ი^თ) დედაკაცი ერთი მისანი.
Line of ed.: 25     
შეულოცვიდა იგი და დაუწერდა, დაწერილსა კაცსა მკერდსა მოჰკიდებდა.
Line of ed.: 26     
მაშინ ღონისძიებით დაიმოყურა იგი წმიდამან მან და მიართუამნ მას, რაჲცა
Line of ed.: 27     
პოვის საჭმელი გინა სასუმელი რაჲმე. და ჰრქუა მას დღესა ერთსა: გინებსა,
Line of ed.: 28     
რაჲთა მე კულა შენ დაგიწერო წიგნი, Page of ms.: 144_(153)v  რაჲთა არა ირთუანო? მიუგო
Line of ed.: 29     
დედაკაცმან და ჰრქუა: ჰე. მაშინ წარვიდა და დაუწერა წიგნი ესრე სახედ:
Line of ed.: 30     
ღმერთმან წარწყმიდნეს საქმენი შენნი ბოროტნი და საცთურნი, რომლითა
Line of ed.: 31     
კაცთა აცთუნებ. და დღით, რომლითგან ჩამოიკიდა წიგნი იგი, ვერღარა შეუძლო
Line of ed.: 32     
გრძნებისა მის საქმედ Page of ms.: 145_(154)r  და ვერცა მისნობისა.

Paragraph: 54  
Page of ed.: 254  
Line of ed.: 33        
კ^თ. ჯდა ოდესმე დღესა ერთსა წმიდაჲ ესე გლახაკთა ვიეთმე თანა მახლობელად
Line of ed.: 34     
საგზებელსა მეჭიქისასა და ტფებოდეს. ხოლო მეჭიქჱ იგი იყო
Line of ed.: 35     
ჰურიაჲ. ჰრქუა ნეტარმან მან გლახაკთა, რომელნი მის თანა იყვნეს: განცხრომისა
Line of ed.: 36     
სახედ გინებსა, რაჲთა გაცინებდე? ყოველი ჭიქაჲ რომელი შექმნას Page of ms.: 145_(154)v 
Line of ed.: 37     
მეჭიქემან, მე ჯუარი დავსწერო და განტყდეს. და განტეხა შჳდი ზედაჲსზედა.
Line of ed.: 38     
და გლახაკთა მათ იწყეს სიცილად და უთხრეს მეჭიქესა მას საქმჱ იგი. ხოლო
Line of ed.: 39     
მან განაძო იგი და რკინითა მოსწუა პირი მისი. იგი წარვიდა და იტყოდა:
Page of ed.: 255  
Line of ed.: 1     
მართლიად გეტყჳ შენ, მამძირო, უკუეთუ არა დაიწერო ჯუარი Page of ms.: 146_(155)r 
Line of ed.: 2     
შუბლსა შენსა, ყოველი, რაჲცა ჰქმნა, დაგელეწოს. და მისა შემდგომად შექმნა
Line of ed.: 3     
ცამეტი მიწყობით, და ყოველი დაელეწა. და განძჳნდა იგი გულისწყრომითა,
Line of ed.: 4     
იიძულა*82 უნებლიაჲთ და ჯუარი დაიწერა შუბლსა თჳსა. და ვითარ ჯუარი
Line of ed.: 5     
დაიწერა, არღარა განუტყდა. და ამის მიზეზისთჳს წარვიდა და ნათელ-იღო. Page of ms.: 146_(155)v 

Paragraph: 56  
Page of ed.: 255  
Line of ed.: 6        
ლ^. იყო ჰემეწას შინა კაცი ერთი საჴედართა მამიზდებელი. და მოწყალჱ
Line of ed.: 7     
იყო იგი. და ვითარ დაგლახაკნა, დღესა ერთსა განიზრახა, რაჲთამცა
Line of ed.: 8     
ღჳნოჲ მოიღო საჴმარად თავისა თჳსისა და სასყიდელადცა. შეემთხჳა მას
Line of ed.: 9     
წმიდაჲ იგი და ჰრქუა: ვიდრე ხუალ, ცოფო, შენ? მიუგო კაცმან მან მას: ღჳნისა
Line of ed.: 10     
მოღებად წარვალ, სალოსო. Page of ms.: 147_(156)r  მიუგო სჳმეონ და ჰრქუა: მო-რაჲ-იქცე,
Line of ed.: 11     
კურნიაჲ მიტანე. და არს იგი მდელოჲ, რომელი ერთჳს ძმარსა.
Line of ed.: 12     
ხოლო კაცმან მან შეიჰავა (!) იგი და იტყოდა მგზავრ: რამან ეშმაკმან მომახუედრა
Line of ed.: 13     
მონაზონი ესე დილითგან, და მეტყჳს თუ: კურნიაჲ მიტანე. მეშინის,
Line of ed.: 14     
თუ გულისკლებაჲ რაჲმე შემთხუევად-ა*83 ამას ღჳნოსა ზედა Page of ms.: 147_(156)v  ანუ დაძმარდეს,
Line of ed.: 15     
ანუ განირყუნას. წარვიდა და მოიღო ღჳნოჲ ჰამოჲ და სიხარულითა
Line of ed.: 16     
დაავიწყდა კურნიაჲ იგი. კუალად შეემთხჳია მას წმიდაჲ იგი, ქალაქისა
Line of ed.: 17     
ბჭეთა ზედა, მო-რაჲ-ქცეულ იყო იგი. ჰრქუა მას: რაჲ არს, ცოფო, შენ მოიღეა
Line of ed.: 18     
კურნიაჲ იგი? მიუგო კაცმან მან და ჰრქუა: მართლიად გეტყჳ, დამავიწყდა. Page of ms.: 148_(157)r 
Line of ed.: 19     
მაშინ ჰრქუა მას წმიდამან მან: წარვედღა, განშორებულ არს
Line of ed.: 20     
შენი საქმჱ.
Line of ed.: 21        
და ვითარ ჩაასხმიდა ღჳნოსა მას, პოვა იგი, რამეთუ გარდაქცეულ იყო
Line of ed.: 22     
ძმრად ბოროტად, რომლისა*84 ვერვინ გემოსა იხილვიდა სიბოროტითა. მაშინ
Line of ed.: 23     
თქუა: ესე სალოსისა საქმჱ-ა*85. და წარვიდა იგი სწრაფით ბერისა, რამეთუ
Line of ed.: 24     
ეგონა, ვითარმედ თუალთა ქცევითა Page of ms.: 148_(157)v  რაჲმე ყო, ვითარ-იგი თუალთა მაქციერთა
Line of ed.: 25     
ყვიან. ევედრებოდა მას და ჰრქუა: განჴსენ ღმრთისათჳს, რომელ-ესე
Line of ed.: 26     
ჰყავ, სალოსო. მიუგო მას ბერმან: და რაჲ ვყავ? ჰრქუა მას კაცმან მან:
Line of ed.: 27     
ღჳნოჲ კეთილი მოვიღე და ერთსა ჟამსა გარდაიქცა იგი ძმრად. ჰრქუა მას
Line of ed.: 28     
ბერმან: ნურაჲ გლის*86, ამას წელიწადსა Page of ms.: 149_(158)r  ძმარსა ჰყიდდი, რამეთუ
Line of ed.: 29     
უმჯობჱს არს შენდა. Paragraph: 57   Page of ed.: 255   და უნდა ბერსა, რაჲთამცა ღმერთმან აკურთხა მის
Line of ed.: 30     
კაცისა საქმჱ, რამეთუ მოწყალჱ იყო იგი და არა უნდა თხრობად მისა სიტყჳთა
Line of ed.: 31     
ცხადითა, თუ ესრე და ეგრე ყავ, არამედ განცხრომის და კიცხევის სახედ
Line of ed.: 32     
ეტყჳნ მას. და კაცი იგი განსთქდებინ გულისწყრომითა და თქუა: Page of ms.: 149_(158)v  კურთხეულ
Line of ed.: 33     
არს ღმერთი, რამეთუ ვიყო მე წელიწადსა ამას მეძმრე. და ყო ეგრჱთ.
Line of ed.: 34     
აკურთხა ღმერთმან შრომაჲ მისი, და განმდიდრდა. და ამას ყოველსა თანა
Line of ed.: 35     
ბერისა გული უწყრებოდა და არა უწყოდა, რამეთუ იგი ექმნა მას მიზეზ კეთილისა.
Line of ed.: 36     
და ესეცა ღმრთისა მიერვე განგებაჲ იყო, რომელი ჰფარვიდა საქმეთა
Line of ed.: 37     
ბერისათა.

Line of ed.: 38        
ლ^ა. ჩუეულებაჲ აქუნდა Page of ms.: 150_(159)r  წმიდასა ამას აღსლვად სახლსა
|256
Line of ed.: 39     
კაცისა ერთისა წარჩინებულისა ქალაქსა მას შინა. დასნეულდა კაცი იგი სნეულებითა,
Line of ed.: 40     
რომელსა შინა სიკუდიდ მიიწია. იხილა ძილსა შინა, ვითარმცა
Line of ed.: 41     
შავსა ვისმე ჰინდოსა ტაბლით ემღერდა. ხოლო ჰინდოჲ იგი იყო სიკუდილი.
Line of ed.: 42     
და აჯობებდა მას სიკუდილი იგი. ერთი ჯერი უნდაღა Page of ms.: 150_(159)v  ექუსთა წარმოყრაჲ
Line of ed.: 43     
და ეჯობნამცა. მაშინ ეჩუენა კაცსა მას წმიდაჲ იგი ძილსა შინა და ჰრქუა მას:
Line of ed.: 44     
რაჲ არს, ცოფო, შენ აწვე ესერა გაჯობებს ჰაბაში ესე? არამედ აღმითქუ,
Line of ed.: 45     
რაჲთა არა შეაგინო საწოლი*87 ცოლისა შენისაჲ, და მე ვყო, რაჲთა ვერ
Line of ed.: 46     
გაჯობოს. და ეფუცა მას კაცი იგი. მაშინ მოუხუნა წმიდამან მან Page of ms.: 151_(160)r 
Line of ed.: 47     
ასკნი ჴელთაგან მისთა, წარმოყარნა და აჯობა ჰინდოსა მას. და ვითარ
Line of ed.: 48     
განიღჳძა კაცმან მან ძილისაგან თჳსისა, მუნქუესვე აღვიდა მისა წმიდაჲ იგი
Line of ed.: 49     
და ჰრქუა მას: ვითარ ჰნახე, წარმო-ღა-ვყარენ, ვითარ ვაჯობე შავსა მას.
Line of ed.: 50     
მართლიად გეტყჳ, უკუეთუ ეცრუვო აღთქუმასა, რომელი აღუთქუ, მანვე Page of ms.: 151_(160)v 
Line of ed.: 51     
შავმან მოგარჩოს. და აგინა მას და შინათა მისთა და ჩამოჴდა მუნით. და
Line of ed.: 52     
განცოცხლდა კაცი იგი და ჰმადლობდა ღმერთსა.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Leontius Neapolitanus, Vita Symeonis Sali.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.