Զի ահա եկեսցէ օր տ(եառ)ն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զն(ո)ս(ա). եւ եղիցին ա(մենայ)ն այլազգիք, եւ ա(մենայ)ն որ գործեն զանօրէնութի(ւն) եղէ́գն. եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ, ասէ տ(է)ր ամենակալ. եւ մի́ մնասցէ ն(ո)ց(ա) արմատ եւ մի́ ուռ։
Եւ ծագեսցէ́ ձեզ երկիւղածաց անուան իմոյ արեգա́կն արդարութե(ան), եւ բժշկու(թ)ի(ւն) ՛ի թեւս ն(ո)ր(ա). եւ ելջիք եւ խայտասջիք իբրեւ ո́րթք արձակեալք ՛ի կապոյ։
եւ կոխեսջիք զանօրէնս, եւ եղիցին մոխի́ր ՛ի ներքոյ ոտից ձերոց յաւուրն զոր ե́ս արարից՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
Եւ ահա ե́ս առաքեմ առ ձեզ զեղիա տեզբացի. մինչչեւ եկեալ է օր տ(եառ)ն մեծի եւ երեւելւոյ։
որ պատրաստեսցէ զսիրտս հօր առ որդի, եւ զսիրտս առն առ ընկեր իւր, գուցէ́ եկեալ հարկանիցեմ զերկիր միանգամայն։
Յիշեցէ́ք զօրէնսն մովսիսի ծառայի իմոյ. ո(ր)պ(էս) պատուիրեցի նմա ՛ի քորէբ, զամենայն զհրամանս եւ զիրաւունս։
