Ասաց տ(է)ր ցտ(է)ր իմ նի́ստ ընդ աջմէ իմմէ, մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։
Գաւազան զօրու(թ)ե(ան) առաքեսցէ քեզ տ(է)ր ՛ի սիովնէ, եւ տիրեսցես դու ՛ի մէջ թշնամեաց քոց։
Ընդ քեզ է ինձ սկիզբն աւուրց զօրութե(ան). ՛ի վայելչու(թ)ի(ւն) սրբոց քոց յարգանդէ յառաջ քան զարուսեակ ծնայ զքեզ։
Երդուաւ տ(է)ր եւ ո́չ եւս զղջասցի, թէ դու ես քահանայ յաւիտեա́ն ըս(տ) կարգին մելքիսեդեկի,
եւ տ(է)ր ը(նդ) աջմէ քումմէ։ Խորտակեսցէ́ յաւուր բարկու(թ)ե(ան) զթագաւորս.
դատի զհեթանոսս եւ բազում առնէ զհարուածս, եւ խորտակեսցէ զգլուխս բազմաց յերկրի։
Զուխս ՛ի ճանապարհի արբուսցէ. վ(ա)ս(ն) այնորիկ եւ բա́րձր արասցէ զգլուխս։ Տունք. զ՜։ Գոբղայս. խ՜ը։
