Տ(է)ր թագաւորեաց վայելչու(թ)ի(ւն) զգեցաւ, զգեցաւ տ(է)ր զօրու(թ)ի(ւն)՝ ը(նդ) մէջ իւր ածաւ։ Հաստատեաց զաշխարհ զի մի́ սաստնեսցի.
պատրաստ է աթոռ քո իսկզբանէ յաւիտեանս դու ես։
Ամբարձան գետք ՛ի տ(է)ր, եւ համբարձին գետք զձայնս իւրեանց. յարիցեն գետք ՛ի գնացս իւրեանց։
՛Ի ձայնէ ջուրց բազմաց, սքանչելի եղեն զբօսա́նք ծովու։ Սքանչելի ես դու տ(է)ր ՛ի բարձունս,
վկայութե(ան)ց քոծ մեք յո́յժ հաւատացաք։ Տա́ն քում վայելէ սրբու(թ)ի(ւն) տ(է)ր, ընդ երկայն աւուրս։ Տունք. զ՜։
