TITUS
Vetus testamentum iberice: Biblia Bakarii
Part No. 10
Previous part

Chapter: 2 
თავი II


Verse: 1  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   ვთქუ მე გულსა შინა ჩემსა: `მოვედ უკუჱ აწ, რაჲთა გამოგცადო შენ სიხარულსა შინა და იხილე კეთილსა შინა'. და, აჰა, ესეცა ამაოება.

Verse: 2  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
სიცილსა ვარქუ: `მოღვაწესა', და სიხარულსა - `რასა ჰყოფ ამას?'

Verse: 3  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მან მოიზიდოს, ვითარცა ღჳნოჲ, ჴორცნი ჩემნი და გული ჩემი ძღუანვილ იქმნა დაპყრობად სიხარულისა, ვიდრე არა ვიხილო, თუ რომელი არს კეთილი ძეთა კაცთათჳს, რომელსა ჰყოფენ მზესა ქუჱშე რიცხუსა დღეთა ცხორებისაჲ მათისათასა.

Verse: 4  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
განვადიდენ საქმენი ჩემნი, აღვაშენენ ჩემდა სახლნი, დავნერგე ჩემდა ვენაჴნი.

Verse: 5  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
მოვქმნენ ჩემდა მტილნი და სამოთხენი, და დავჰნერგენ მათ შინა ხენი ყოვლისა ნაყოფისა.

Verse: 6  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
შევქმენ ჩემდა საბანელნი წყალთანი, რომელნი რწყვად მათგან მაღნარ მორჩოანთა ხეთასა.

Verse: 7  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
მოვიგენ მონანი და მჴევალნი და სახლისწულნი იქმნეს ჩემდა და მოგებაჲცა სამროწლისა და სამწყსო იქმნა ჩემდა მრავლისაჲ, უმეტეს ყოველთა პირველთა ჩემსა ყოფილთა იერუსალჱმს შინა.

Verse: 8  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
შევკრიბე მე ვეცხლი და ოქროჲ და სიმდიდრე მეფეთა და ქუეყნისა, ვყვენ ჩემდა მემღერენი მამანი და დედანი და დასატკბობელად ძისა კაცისა, მეწდენი მამანი და დედანი.

Verse: 9  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და განვდიდენ და შევიძინე სიბრძნე უფროჲს ყოველთა, პირველთა ჩემსა იერუსალჱმს შინა, და სიბრძნე ჩემი დავადგინე ჩემდა.

Verse: 10  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და ყოველი, რომელი ითხოვს თუალთა ჩემთა, არა დავაკლე გული ჩემი ყოვლისაგან სიხარულისა ჩემისა, რამეთუ გულმან ჩემმან განიშუა ყოველსა ზედა შრომასა ჩუენსა. და ესე იქმნა ნაწილ ჩემდა ყოვლისაგან შრომისა ჩემისა.

Verse: 11  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მივიხილე მე ყოველთა ზედა, ნაქმართა ჩემთა, რომელნი ქმნეს ჴელთა ჩემთა, და რუდუნებისა, რომელი ვრუდუნე ქმნად. და, აჰა, ესეცა ამაო და აღრჩევა სულისა. და არა არს ნამეტნავობაჲ მზესა ქუეშე.

Verse: 12  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მოვიხილე მე ხილვად სიბრძნისა და საცთურისა და უგუნურებისა, რამეთუ ვინ არს კაცი, რომელი მოვიდეს შემდგომად განზრახვისა ყოვლისა, რაოდენი ქმნა მას შინა.

Verse: 13  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და ვიხილე მე, რამეთუ არს უმეტესობაჲ არს სიბრძნისაჲ უფროჲს უგუნურებისასა, ვითარცა უმეტესობაჲ ნათლისაჲ უფროჲს ბნელისა.

Verse: 14  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
ბრძნისა თუალნი მის თავსა შინა მისსა, და უგუნურისა ბნელსა შინა ვალს. და ვსცან მეცა, ვითარმედ შემთხუჱვაჲ ერთი შეემთხუჱვის ყოველთავე მათ.

Verse: 15  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და ვთქუ მე გულსა შინა ჩემსა: `ვითარცა შემთხუჱვაჲ უგუნურისაჲ, და მეცა. და რად განვბრძნდი მე უმეტეს?' ვიტყოდე მე გულსა შინა ჩემსა, რამეთუ: `ესეცა ამაება', ვინაჲთგან უგუნური ნამეტავისაგან ზრახავს..

Verse: 16  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
რამეთუ არა არს საჴსენებელი ბრძნისაჲ უგუნურსა თანა უკუნისამდჱ, რამეთუ აწ დღეთა შინა მომავალთა ყოველნი დავიწყებულ იქმნეს, და ვითარ მოკუდების ბრძენი უგუნურთა თანა?

Verse: 17  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მოვიძულე ცხოვრება, რამეთუ ბოროტ ჩემდა ქმნულისა ქმნილნი მზესა ქუჱშე, ვინაჲთგან ყოველნი ამაო და აღრჩევა სულისა.

Verse: 18  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მოვიძულე მე თანად ყოველი სოფლისა და შრომაჲ ჩემი, რომელსა ვშურები მზესა ქუჱშე, რამეთუ დაუტეობ მას კაცსა, ყოფადსა შემდგომად ჩემსა.

Verse: 19  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და ვინ უწყის, ბრძენ იყოს, ანუ უგუნურ და ჴელმწიფებად აქუს ყოველთა შრომათა ჩემთა, რომელთა დავშუჱრ, და ვბრძნობდი მზესა ქუჱშე, და ესეცა ამავოება.

Verse: 20  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
და მივაქციე მე განყენებად გული ჩემი ყოვლისაგან შრომისა ჩემისა, რომელსა ვშუჱრ მზესა ქუჱშე.

Verse: 21  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
რამეთუ არს კაცი, რომლისა შრომაჲ სიბრძნესა შინა და მეცნიერებასა შინა და სიმჴნესა შინა, და კაცი, რომელი არა დაშურა მისთჳს, მისცეს ნაწილი მისი, და ესეცა ამაოება და სიბოროტე დიდი.

Verse: 22  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
რამეთუ იქმნების კაცისა ყოველსა შინა შრომასა მისსა და აღრჩევასა შინა გულისა მისისასა, რომელსა-იგი შურების იგი მზესა ქუჱშე.

Verse: 23  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
რამეთუ ყოველნი დღენი მისნი სალმობა და გულისწყრომა ზრუნვისა, რამეთუ დღესა შინა არა სძინავს გულსა მისსა, და ესეცა ამავოება არს.

Verse: 24  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
არა რა არს კეთილ კაცისა, არამედ

Verse: 25  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
თჳნიერ, რომელ ჭამოს და სვას და რომელ უჩვენოს კეთილი სულისა თჳსისა შრომასა შინა თჳსსა. და ესე ვიხილე მე, რამეთუ ჴელისაგან ღმრთისა არს, რამეთუ ვინ ჭამოს და სვას თჳნიერ მისა?

Verse: 26  Link to oskijerLink to mcatLink to sept   
რამეთუ კეთილსა კაცსა წინაშე პირსა მისსა მისცა სიბრძნე და მეცნიერება და სიხარული და მცოდველთა მისცა ზრუნვა, რომელი შეძინებად და შეკრებად, რომელსა შინა მიცემად კეთილი წინაშე პირსა ღმრთისასა, რამეთუ ესეცა ამავოება და აღრჩევა სულისა.


Verse: 25V    
ღმრთისაჲ B.






Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus testamentum iberice: Biblia Bakarii.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 28.10.2007. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.