TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 62
Previous part

Chapter: 18 
Verse: 1    ῎Ελεγεν δὲ παραβολὴν αὐτοῖς πρὸς τὸ δεῖν πάντοτε προσεύχεσϑαι αὐτοὺς καὶ μὴ ἐγκακεῖν,
Verse: 2    λέγων, Κριτής τις ἦν ἔν τινι πόλει τὸν ϑεὸν μὴ ϕοβούμενος καὶ ἄνϑρωπον μὴ ἐντρεπόμενος.
Verse: 3    χήρα δὲ ἦν ἐν τῇ πόλει ἐκείνῃ καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτὸν λέγουσα, ᾽Εκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.
Verse: 4    καὶ οὐκ ἤϑελεν ἐπὶ χρόνον, μετὰ δὲ ταῦτα εἶπεν ἐν ἑαυτῷ, Εἰ καὶ τὸν ϑεὸν οὐ ϕοβοῦμαι οὐδὲ ἄνϑρωπον ἐντρέπομαι,
Verse: 5    διά γε τὸ παρέχειν μοι κόπον τὴν χήραν ταύτην ἐκδικήσω αὐτήν, ἵνα μὴ εἰς τέλος ἐρχομένη ὑπωπιάζῃ με.
Verse: 6    Εἶπεν δὲ ὁ κύριος, ᾽Ακούσατε τί ὁ κριτὴς τῆς ἀδικίας λέγει·
Verse: 7    ὁ δὲ ϑεὸς οὐ μὴ ποιήσῃ τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὐτοῦ τῶν βοώντων αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ μακροϑυμεῖ ἐπ' αὐτοῖς;
Verse: 8    λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει. πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἐλϑὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
Verse: 9    Εἶπεν δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιϑότας ἐϕ' ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶν δίκαιοι καὶ ἐξουϑενοῦντας τοὺς λοιποὺς τὴν παραβολὴν ταύτην·
Verse: 10    ῎Ανϑρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασϑαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης.
Verse: 11    ὁ Φαρισαῖος σταϑεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο, ῾Ο ϑεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνϑρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης·
Verse: 12    νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.
Verse: 13    ὁ δὲ τελώνης μακρόϑεν ἑστὼς οὐκ ἤϑελεν οὐδὲ τοὺς ὀϕϑαλμοὺς ἐπᾶραι εἰς τὸν οὐρανόν, ἀλλ' ἔτυπτεν τὸ στῆϑος αὐτοῦ λέγων, ῾Ο ϑεός, ἱλάσϑητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
Verse: 14    λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ παρ' ἐκεῖνον· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωϑήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωϑήσεται.
Verse: 15    Προσέϕερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέϕη ἵνα αὐτῶν ἅπτηται· ἰδόντες δὲ οἱ μαϑηταὶ ἐπετίμων αὐτοῖς.
Verse: 16    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς προσεκαλέσατο αὐτὰ λέγων, ῎Αϕετε τὰ παιδία ἔρχεσϑαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 17    ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλϑῃ εἰς αὐτήν.
Verse: 18    Καὶ ἐπηρώτησέν τις αὐτὸν ἄρχων λέγων, Διδάσκαλε ἀγαϑέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
Verse: 19    εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, Τί με λέγεις ἀγαϑόν; οὐδεὶς ἀγαϑὸς εἰ μὴ εἷς ὁ ϑεός.
Verse: 20    τὰς ἐντολὰς οἶδας· Μὴ μοιχεύσῃς, Μὴ ϕονεύσῃς, Μὴ κλέψῃς, Μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.
Verse: 21    ὁ δὲ εἶπεν, Ταῦτα πάντα ἐϕύλαξα ἐκ νεότητος.
Verse: 22    ἀκούσας δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ, ῎Ετι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις ϑησαυρὸν ἐν [τοῖς] οὐρανοῖς, καὶ δεῦρο ἀκολούϑει μοι.
Verse: 23    ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγενήϑη, ἦν γὰρ πλούσιος σϕόδρα.
Verse: 24    ᾽Ιδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾽Ιησοῦς [περίλυπον γενόμενον] εἶπεν, Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ εἰσπορεύονται·
Verse: 25    εὐκοπώτερον γάρ ἐστιν κάμηλον διὰ τρήματος βελόνης διελϑεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ εἰσελϑεῖν.
Verse: 26    εἶπαν δὲ οἱ ἀκούσαντες, Καὶ τίς δύναται σωϑῆναι;
Verse: 27    ὁ δὲ εἶπεν, Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνϑρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ ϑεῷ ἐστιν.
Verse: 28    Εἶπεν δὲ ὁ Πέτρος, ᾽Ιδοὺ ἡμεῖς ἀϕέντες τὰ ἴδια ἠκολουϑήσαμέν σοι.
Verse: 29    ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐστιν ὃς ἀϕῆκεν οἰκίαν ἢ γυναῖκα ἢ ἀδελϕοὺς ἢ γονεῖς ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ ϑεοῦ,
Verse: 30    ὃς οὐχὶ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.
Verse: 31    Παραλαβὼν δὲ τοὺς δώδεκα εἶπεν πρὸς αὐτούς, ᾽Ιδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ᾽Ιερουσαλήμ, καὶ τελεσϑήσεται πάντα τὰ γεγραμμένα διὰ τῶν προϕητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνϑρώπου·
Verse: 32    παραδοϑήσεται γὰρ τοῖς ἔϑνεσιν καὶ ἐμπαιχϑήσεται καὶ ὑβρισϑήσεται καὶ ἐμπτυσϑήσεται,
Verse: 33    καὶ μαστιγώσαντες ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναστήσεται.
Verse: 34    καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούτων συνῆκαν, καὶ ἦν τὸ ῥῆμα τοῦτο κεκρυμμένον ἀπ' αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐγίνωσκον τὰ λεγόμενα.
Verse: 35    ᾽Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς ᾽Ιεριχὼ τυϕλός τις ἐκάϑητο παρὰ τὴν ὁδὸν ἐπαιτῶν.
Verse: 36    ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνϑάνετο τί εἴη τοῦτο·
Verse: 37    ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾽Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται.
Verse: 38    καὶ ἐβόησεν λέγων, ᾽Ιησοῦ, υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με.
Verse: 39    καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιγήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν, Υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με.
Verse: 40    σταϑεὶς δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχϑῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτόν,
Verse: 41    Τί σοι ϑέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπεν, Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω.
Verse: 42    καὶ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ, ᾽Ανάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε.
Verse: 43    καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψεν, καὶ ἠκολούϑει αὐτῷ δοξάζων τὸν ϑεόν. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ ϑεῷ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.