TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 133
Previous part

Chapter: 14 
Verse: 1    Τὸν δὲ ἀσϑενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσϑε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν.
Verse: 2    ὃς μὲν πιστεύει ϕαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσϑενῶν λάχανα ἐσϑίει.
Verse: 3    ὁ ἐσϑίων τὸν μὴ ἐσϑίοντα μὴ ἐξουϑενείτω, ὁ δὲ μὴ ἐσϑίων τὸν ἐσϑίοντα μὴ κρινέτω, ὁ ϑεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.
Verse: 4    σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταϑήσεται δέ, δυνατεῖ γὰρ ὁ κύριος στῆσαι αὐτόν.
Verse: 5    ὃς μὲν [γὰρ] κρίνει ἡμέραν παρ' ἡμέραν, ὃς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν· ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίῳ νοὶ πληροϕορείσϑω.
Verse: 6    ὁ ϕρονῶν τὴν ἡμέραν κυρίῳ ϕρονεῖ· καὶ ὁ ἐσϑίων κυρίῳ ἐσϑίει, εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ ϑεῷ· καὶ ὁ μὴ ἐσϑίων κυρίῳ οὐκ ἐσϑίει, καὶ εὐχαριστεῖ τῷ ϑεῷ.
Verse: 7    οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῇ, καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποϑνῄσκει·
Verse: 8    ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποϑνῄσκωμεν, τῷ κυρίῳ ἀποϑνῄσκομεν. ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποϑνῄσκωμεν, τοῦ κυρίου ἐσμέν.
Verse: 9    εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέϑανεν καὶ ἔζησεν ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ.
Verse: 10    σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελϕόν σου; ἢ καὶ σὺ τί ἐξουϑενεῖς τὸν ἀδελϕόν σου; πάντες γὰρ παραστησόμεϑα τῷ βήματι τοῦ ϑεοῦ·
Verse: 11    γέγραπται γάρ, Ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ ϑεῷ.
Verse: 12    ἄρα [οὖν] ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ ϑεῷ.
Verse: 13    Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν· ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιϑέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελϕῷ ἢ σκάνδαλον.
Verse: 14    οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν κυρίῳ ᾽Ιησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι' ἑαυτοῦ· εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν.
Verse: 15    εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελϕός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. μὴ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέϑανεν.
Verse: 16    μὴ βλασϕημείσϑω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαϑόν.
Verse: 17    οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν πνεύματι ἁγίῳ·
Verse: 18    ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ ϑεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνϑρώποις.
Verse: 19    ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους·
Verse: 20    μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ ϑεοῦ. πάντα μὲν καϑαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνϑρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσϑίοντι.
Verse: 21    καλὸν τὸ μὴ ϕαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελϕός σου προσκόπτει.
Verse: 22    σὺ πίστιν [ἣν] ἔχεις κατὰ σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει·
Verse: 23    ὁ δὲ διακρινόμενος ἐὰν ϕάγῃ κατακέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως· πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ πίστεως ἁμαρτία ἐστίν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.