მეორესა წელსა მეფობასა ჩუენებაჲ იხილა ნაბუქოდონოსორ მეფემან, და განჰკრთა სული მისი ჩუენებისა მისთჳს, და ძილი მისი განეშოვრა მისგან.
და ჰრქუა მეფემან მოწოდებაჲ მოგუთაჲ და მსახრვალთაჲ და გრძნეულთაჲ, რაჲთა უთხრან მეფესა ჩუენებაჲ მისი, და მოვიდეს და დადგეს წინაშე მეფისა.
და ჰრქუა მათ მეფემან; მეჩუენა მე ჩუენებაჲ, და განმიკრთა მე სული ჩემი ცნობად ჩუენებისა მის.
მაშინ ეტყოდეს ქალდეველთა იგი მეფესა ასურ-ებრ, მეფეო უკუნისამდე ცხონდი, შენ გჳთხარ ჩუენებაჲ შენი მონათა შენთა, და შეტყუებაჲ მისი ჩუენ გითხრათ.
მიუგო მეფემან ქალდეველთა მათ და ჰრქუა; სიტყუაჲ იგი განმეშორა ჩემგან. უკუეთუ არა მაუწყოთ ჩუენებაჲ ჩემი, და შეტყუებაჲ მისი მითხრათ მე, წარსაწყმედელად მიეცნეთ და სახლ<ნ>ი თქუენ<ნ>ი იავარის-ყოფად.
უკუეთუ ჩუენებაჲ ჩემი და შეტყუებაჲ მისი მითხრათ მე, ნიჭი და პატივი და მისაცემელი ფრიად მიიღოთ ჩემგან, გარნა ჩუენებაჲ ჩემი და შეტყუებაჲ მისი მითხრათ მე.
მიუგეს მათ მეფესა მეორედ; მეფემან უთხრას ჩუენებაჲ მისი მონათა თჳსთა, და შეტყუებაჲ მისი გით<ხ>რათ.
მიუგო მეფემან და ჰრქუა მათ; ჭეშმარიტად ვიცი რამეთუ ჟამსა თქუენ გამოჰფრდით ამისთჳს, რამეთუ იხილეთ ვითარმედ სიტყუაჲ იგი განმეშორა ჩემგან;
უკუეთუ ჩუენებაჲ Page of ms. J: B118v იგი არა მითხრათ მე, ვიცი ვითარმედ სიტყუაჲ ტყუვილისაჲ,/ და განხრწნილი გიზრახავს სიტყუად წინაშე ჩემსა; ვიდრემდე ჟამი წარჴდეს, ჩუენებაჲ ჩემი მითხრათ მე, და მაშინ ვცნა რამეთუ შეტყუებაჲცა მისი მითხრათ მე.
მიუგეს მერმე ქალდეველთა მათ წინაშე მეფისა; არა ვინ არს კაცი ქუეყანასა ზედა, რომელმან შეუძლოს სიტყუაჲ ეგე თხრობად მეფისა, რამეთუ ყოველი მეფჱ დიდი და მთავარი სიტყუასა ესე-ვითარსა არა იკითხავნ ყოვლისაგან მისნისა მოგჳსა და ქალდეველისა.
სიტყუასა რომელსა მეფჱ იკითხავს მძიმე არს, და სხუაჲ არა არს რომელმან უთხრას იგი წინაშე მეფისა, გარნა ღმერთთაჲ რომელთაჲ მკჳდრობაჲ არა არს ყოვლისა თანა ჴორციელისა.
მაშინ მეფემან გულის-წყრომით და რისხვით ბრძანა წარწყმედაჲ ყოველთა ბრძენთა ბაბილონისათაჲ.
და ბრძანებაჲ იგი გამოჴდა, და ბრძენნი იგი მოწყდებოდეს, და ეგულვა დანიელისა და მეგობართა მათ მისთაჲ მოკლვაჲ.
მაშინ დანიელ მიუგო ზრახვაჲ და ცნობაჲ არიოქს მთავარსა საჭურისსა მეფისასა, რომელი იგი გამოვიდა მოწყუედად ბრძენთა ბაბილონისათა,
ჰკითხვიდა მას და ჰრქუა, მთავარო მეფისაო რაჲსათჳს გამოვიდა ბრძანებაჲ ესე ბოროტი პირისაგან მეფისა. მაშინ სიტყუაჲ იგი აუწყა არიოქ დანიელს.
და დანიელ შევიდა და ევედრა მეფესა რაჲთა ჟამი დროჲსაჲ მოსცეს მას, და შეტყუებაჲ ჩუენებისაჲ მის უთხრას მეფესა.
და შევიდა დანიელ სახლსა თჳსსა, და ანანიას და აზარიას და მისაელს მეგობართა თჳსთა სიტყუაჲ იგი აუწყა.
და წყალობასა ითხოვდეს ღმრთისაგან ცათაჲსა საიდუმლოჲსა ამისთჳს, რაჲთა არა წარწყმდენ დანიელ და მეგობარნი მისნი სხუათა თანა ბრძენთა ბაბილოვნისათა.
მაშინ დანიელს ჩუენებასა ღამისასა საიდუმლოჲ ესე გამოეცხადა, და აკურთხა ღმერთი ზეცათაჲ დანიელ,
<და> თქუა; იყავნ სახელი უფლისაჲ კურთხეულ საუკუნითგან და ვიდრე უკუნისამდჱ, რამეთუ Page of ms. J: B119r სიბრძნე და გულის-ჴმის-ყოფაჲ/ მისი არს,
და რამეთუ იგი სცვალებს ჟამთა და წელთა, და ადგინებს მეფეთა და გარდაადგინებს. მოსცის სიბრძნჱ ბრძენთა და გონიერებაჲ რომელთა იციან გულის-ჴმის-ყოფაჲ.
მან გამოაცხადნის სიღრმენი, და დაფარულნი იცნის ბნელსა შინა, და ნათელი მის თანა არს,
შენ ღმერთო მამათა ჩუენთაო აგიარებ და გაქებ, რამეთუ სიბრძნჱ და ძალი მომეც მე, და გამომიცხადე მე, რომელსა ვილოცევდ შენგან, და ჩუენებაჲ იგი მეფისაჲ მაუწყე მე.
და მოვიდა დანიელ არიოქისა, რომელი იგი დაადგინა მეფემან წარწყმედად ბრძენთა მათ ბაბილონისათა, და ჰრქუა მას; ბრძენთა ბაბილონისათა ნუ წარწყმედ, არამედ შემიყვანე მე წინაშე მეფისა, და შეტყუებაჲ იგი ჩუენებისაჲ უთხრა მეფესა.
მაშინ არიოქ წრაფით მიიყვანა დანიელ წინაშე მეფისა, და ჰრქუა მას; ვპოვე კაცი ნატყუენავისაგან ძეთა ისრაჱლისათაჲ ჰურიასტანით, რომელმან შეტყუებაჲ იგი ჩუენებათაჲ უთხრას მეფესა.
მიუგო მეფემან დანიელს და ჰრქუა; რომლისა სახელი ბალტასარ. უკუეთუ ძალ-გიც თხრობად ჩუენებაჲ რომელ ვიხილე და შეტყუებაჲ მისი.
მიუგო დანიელ წინაშე მეფისა და თქუა; საიდუმლოსა მას, რომელსა მეფჱ იკითხავს არა არს ბრძენთაჲ და მოგუთაჲ და მისანთაჲ და გაზარინელთაჲ თხრობად მეფესა,
არამედ არს ღმერთი ცათა შინა რომელი გამოუცხადებს საიდუმლოთა, და გამოუცხადნა ნაბუქოდონოსორს მეფესა, რომელი ჯერ არს ყოფად უკუანაჲსკნელთა დღეთა.
ჩუენებაჲ შენი და ხილვაჲ თავისა შენისაჲ საწოლთა შენთა ზედა ესე არს მეფჱ. გულის-ზრახვანი შენნი მოგიჴდეს სარეცელთა შენთა ზედა ვითარმედ რაჲ მე ყოფად არს ამისა შემდგომად, და რომელი საიდუმლოთა გამომაცხადებელი არს, გაუწყა შენ რომელ იგი ყოფად არს.
და მე არა სიბრძნითა რომელ არს ჩემ თანა უფროჲს ყოველთა ცხოველთა საიდუმლოჲ ესე გამომეცხადა, არამედ ამისთჳს რაჲთა შეტყუებაჲ იგი ჩუენებათაჲ მეფესა ეუწყოს, რაჲთა სცნნე გულის-სიტყუანი გულისა შენისანი./ Page of ms. J: B119v
შენ მეფჱ ჰხედვედ, და აჰა ესერა ხატი ერთი დიდი, და ხატი იგი და პირი მისი უფროჲსად იქცევის; დადგა წინაშე შენსა და ხილვაჲ მისი საშინელ.
ხატი რომლისა თავი მისი ოქროჲსა წმიდისაჲ; ჴელნი და მკერდი და მკლავნი მისნი ვეცხლისანი, მუცელი და ბარკალნი რვალისანი,
და წჳენი რკინისანი. ფერჴნი რომელი მე ზოგ-რკინისაჲ და ზოგ-კეცისაჲ.
ჰხედევდ ვიდრემდე გამოსთქდა ლოდი მთისაგან თჳნიერ ჴელთა; დაეცა ხატსა მას ფერჴთა მათ რკინისათა და კეცისათა, და დაამწული<ლ>ნა იგინი სრულიად.
და მაშინ დამწულილდეს იგინი ერთად რკინაჲ იგი და კეცი და რვალი და ვეცხლი და ოქროჲ, და იქმნნეს იგინი ვითარცა მტუერი კალოჲსაჲ ზაფხულისაჲ, და აღიღო იგი სიმძაფრემან ქარისამან, და ყოველი ადგილი არა ეპოვა მათ, და ლოდი იგი რომელი დაეცა ხატსა მას იქმნა მთა დიდ, და აღავსო ყოველი ქუეყანაჲ.
ესე არს ჩუენებაჲ იგი და შეტყუებაჲცა მისი ვთქუათ წინაშე მეფისა.
შენ მეფჱ მეფეთაჲ. რომელი ღმერთმან ცათამან მეფობაჲ ძლიერი და მტკიცჱ და პატიოსანი მოგცა შენ.
ყოველსა ადგილსა სადაცა დამკჳდრებულ არიან ძენი კაცთანი, მჴეცნი ველისანი და მფრინველნი ცისანი და თევზნი ზღჳსანი მოსცნა ჴელსა შენსა. და დაგადგინა შენ უფლად ყოველთა. შენ ხარ თავი იგი ოქროჲსაჲ.
და შენსა შემდგომად აღდგეს მეფობაჲ სხუაჲ უდარესი შენსა, და მეფობაჲ მესამჱ, რომელ არს რვალი, რომელი უფლებდეს ყოველსა ქუეყანასა.
და მეფობაჲ მეოთხჱ იყოს ძლიერ ვითარცა რკინაჲ, და ვითარცა იგი რკინამან დაამწულილის და დაამწყსის ყოველი ქუეყანასა ზედა, ეგრეთ ყოველნი დაამწულილნეს და დაამწყ<ს>ნეს.
და რამეთუ იხილენ ფერჴნი და თითნი, ზოგი რავდენი მე რკინისაჲ და რავდენი მე კეცისაჲ. მეფობაჲ განყოფილ იყოს და ძირისა მისგან რკინისა იყოს Page of ms. J: B120r მას შინა, ვითარცა იგი იხილე რკინაჲ აღრეული კეცსა./
და თითნი იგი ფერჴთანი ზოგი რომელი მე რკინისაჲ და რომელი მე კეცისაჲ. ზოგი რაჲ <მე> მეფობისა მის იყოს ძლიერ, და მისგანი კუალად შემუსრვილ,
რამეთუ იხილე რკინაჲ აღრეული კეცსა, შერეულ იყვნენ თესლითა კაცთაჲთა, და არა იყვნენ შეყოფილ ერთი ერთისა თანა, ვითარცა იგი არა შეერთის რკინაჲ კეცისა თანა.
და დღეთა მათ ოდენ მათ მეფეთასა აღადგინოს ღმერთმან ცათამან მეუფებაჲ, რომელი საუკუნეთამდე არა განჴრწნეს, და მეუფებაჲ მისი ერსა სხუასა არა დაემორჩილოს, და დაამწულილოს და განაქრიოს ყოველი მეუფებაჲ ქუეყანისაჲ, და იგი აღდგეს საუკუნედ.
ვითარცა იხილე რამეთუ მთისაგან გამოეკუეთა ლოდი თჳნიერ ჴელისა, და დაამწულილა კეცი იგი და რკინაჲ იგი და რვალი იგი და ვეცხლი იგი და ოქროჲ იგი, ღმერთმან დიდმან გამოუცხადა მეფესა რომელი იგი ყოფად არს მერმე, და ჭეშმარიტ არს ჩუენებაჲ, და სარწმუნო არს შეტყუებაჲ მისი.
მაშინ ნაბუქოდონოსორ მეფჱ დავარდა პირსა თჳსსა ზედა, და თაყუანის-სცა დანიელს, და შესაწირავი და საკუმეველი შეწირა მისსა.
და მიუგო მეფემან და ჰრქუა დანიელს, ჭეშმარიტად ღმერთი თქუენი იგი თავადი არს ღმერთი ღმერთთაჲ და უფალი უფლებათაჲ და მეუფჱ მეუფებათაჲ. გამოუცხადებს საიდუმლოთა, რამეთუ შეუძლე უწყებად ჩემდა საიდუმლოჲ ესე.
და განადიდა მეფემან დანიელ და ნიჭი დიდძალი და მრავალი მისცა მას, და დაადგინა იგი ყოველსა <ზედა> სოფელსა ბაბილონისასა და მთავრად ნახპეტთა და ყოველთა ზედა ბრძენთა ბაბილონისათა დაადგინა იგი.
და დანიელ გამოითხოვნა მეფისაგან სედრაქ მისაქ და აბედნაგო, და დაადგინნა საქმესა მას სოფლისა ბაბილონისასა, და დანიელ იყოფოდა ეზოსა მეფისასა.
