იყო აბრაჰამ ოთხმეოც და ცხრამეტ წლის და ეჩუენა უფალი აბრაჰამს და ჰრქუა მას: მე ვარ ღმერთი შენი. სათნო-იყავ წინაშე ჩემსა და იყავ უბიწო.
და დავდვა აღთქუმაჲ ჩემი შოვრის ჩემსა და შოვრის შენსა და განგამრავლო შენ ფრიად.
და დავარდა აბრაჰამ პირსა ზ̃ა თჳსსა და ეტყოდა მას უფალი და ჰრქუა:
და მე აჰა -- ესერა Page of ms. O: 6r ვჰყოფ აღთქუმასა ჩემსა შენ თანა და იყო მამა მრავალთა [ნათესავთა].
და არღარა გეწოდის შენ სახელი აბრაამ, არამედ იყოს სახელი შენი აბრაჰამ, და რამეთუ მამად მრავალთა ნათესავთა დაგადგინე შენ.
და აღგარძინო შენ ფრიად და დაგადგინო შენ ნათესავად და მეფენი შენგან გამოვიდენ.
და დავამტკიცო აღთქუმაჲ ჩემი შოვრის ჩემსა და შოვრის შენსა და შოვრის ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა ნათესავისა მათისამდე აღთქუმად საუკუნოდ, რაჲთა ვიყო შენდა ღმერთ და ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა.
[და მიგცე შენ და ნათესავსა შენსა შემდგომად შენსა] ქუეყანაჲ ეგე, რომელსა შენ ჰმწირობ, ყოველი ქუეყანაჲ [ქანაანისაჲ] სამკჳდრებელად საუკუნოდ, და ვიყო მე მათა ღმერთ.
და ჰრქუა უფალმან აბრაჰამს: შენ აღთქუმაჲ ჩემი დაიმარხე. შენ და ნათესავმან შენმან შემდგომად შენსა ვიდრე ნათესავამდე მათა.
და ესე არს აღთქუმაჲ, რომელ დაიმარხოთ შოვრის ჩემსა და თქუენსა და შოვრის ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა ვიდრე ნათესავადმდე მათა: წინა-დასცჳთოთ თქუენ ყოველსა წულსა ნათესავსა შოვრის თქუენსა.
და წინა-დაიცჳთოთ ჴორცი წინადაცუეთილებისაჲ ... აღთქუმით შოვრის ჩემსა და შოვრის თქუენსა.
და ყრმასა რვისა დღისასა წინადასცჳთოთ ყოველსა წულსა ნათესავსა შოვრის თქუენსა, სახლისა ნაშობსა სახლისა შენისასა და ვეცხლით სყიდულმან, რომელი იყოს ნაშობი უცხო თ/ესლისაჲ, Page of ms. O: 6v რომელ არა არს ნათესავისაგან შენისა,
წინა-დაცუეთით წინა-დაიცჳთოს სახლის წულმან სახლისა შენისამან და ვეცხლით ფრდილმან. და იყოს აღთქუმაჲ ჩემი ჴორცსა თქუენსა აღთქუმად საუკუნოდ.
და წულმან რომელმან არა დაიცჳთოს ჴორცი წინა-დაცუეთილებისა თჳსისაჲ დღესა მერვესა, მოისპოს სული მისი ნათესავისაგან თჳსისა, რამეთუ აღთქუმაჲ ჩემი განაქარვა.
ჰრქუა უფალმან აბრაჰამს: სარას, ცოლსა შენსა, არღარა ეწოდოს სახელი მისი სარა, არამედ სარრა იყოს სახელი მისი.
ხოლო ვაკურთხო იგი და მოგცე შენ მისგან შვილი და ვაკურთხო იგიცა. და იყოს ნათესავად დიდად და მეფენი ნათესავთანი შენგან გამოვიდოდიან.
და დავარდა აბრაჰამ პირსა ზედა თჳსსა და განიცინა გულსა თჳსსა და იტყოდა: უკუეთუ ასისა წლისასა ესუას და უკუეთუ სარრა ოთხმეოც და ათისა წლისამან შვას?
ჰრქუა აბრაჰამ ღმერთსა: ისმაელ ესე ცხონდ[ინ წინაშე] შენსა, უფალო.
ჰრქუა ღმერთმან აბრაჰამს: ჰე, ესერა სარა გიშვეს შენ ძჱ და უწოდი სახელი მისი ისაკ. და დავამტკიცო აღთქუმაჲ ჩემი მის თანა აღთქუმად საუკუნოდ და ნათესავისა მისისა თანა შემდგომად მისა.
ხოლო ისმაელისთჳს აჰა -- ესერა ვისმინე შენი, და Page of ms. O: 7r ვაკურთხო იგი და აღვაორძინო იგი და განვამრავლო იგი ფრიად, და ათორმეტი ნათესავი შვეს და მივსცე იგი ნათესავად დიდად.
და აღთქუმაჲ ჩემი დავამტკიცო ისაკის თანა, რომელი გიშვეს შენ სარა ამასვე ჟამსა წელიწადსა მეორესა.
და დაასრულნა სიტყუანი ესე მისა მიმართ და (ამაღლდა ღმერთი აბრაჰა)მისგან.
და მოიყვანა აბრაჰამ ისმაელ, ძჱ თჳსი, და ყოველნი სახლისა ნაშობნი თჳსნი და ყოველი ვეცხლით სყიდულნი და ყოველი წული კაცთაჲ მათ სახლისა აბრაჰამისთაჲ. და წინა-დასცჳთა წინადაცუეთილებაჲ იგი მათი ჟამსა მას მის დღისასა, ვითარცა ეტყოდა მას ღმერთი.
აბრაჰამ იყო ოთხმეოც და ცხრა წლის, ოდეს წინა-დაიცჳთა ჴორცი წინა-დაცუეთელებისა მისისაჲ,
ხოლო ისმაელ, ძჱ მისი, ათცამეტ წლის, რაჟამს წინა-დასცჳთა ჴორცი წინა-დაცუეთილებისა მისისაჲ.
ჟამსა მას მის დღისასა წინა-დაიცჳთა აბრაჰამ და ისმაელ, ძემან მისმან.
და ყოველთა კაცთა სახლისა მისისათა და სახლისა ნაშობთა და ვეცხლით ფრდილთა უცხო თესლთაგან ნათესავთა წინა-დასცჳთა.
