Page of ms. P: _ Page of ms. L: 346V და იაკობ, ღმრთისაჲ და უფლისა იესუ ქრისტესი მონაჲ, ათორმეტთა ნათესავთა, რომელნი განთესულ ხართ, _ გიხაროდენ.
ყოველივე სიხარულად შეგერაცხენ, ძმანო ჩემნო, ოდეს განსაცდელსა შესცუივეთ პირად-პირადსა;
უწყოდეთ, რამეთუ გამოცდილმან სარწმუნოვებისამან შექმნის მოთმინებაჲ,
და მოთმინებასა მას საქმჱ სრულ აქუნდინ, რაჲთა იყვნეთ სრულ და ცოცხალ ყოვლად და არარაჲთ ნაკლულევან.
[უკუეთუ ვინმე თქუენგანი ნაკლულევან] იყოს სიბრძნითა, ითხოვენ ღმრთისაგან რომელმან-იგი მოსცეს უხუად და არვის აყუედროს, და მოსცის მას.
გარნა სარწმუნოვებით ხოლო ითხოენ და ნუ ორგულებით, რამეთუ რომელი ორგულებდეს, მსგავს არს იგი ღელვასა ზღუისასა, ქარითა აღძრულსა და მიმოდატაცებულსა.
ნუ ჰგონებნ კაცი იგი, ვითარმედ მო-რაჲმე-იღოს Page of ms. L: 347R ღმრთისაგან.
კაცი ორგული არა დაადგრეს ყოველთა გზათა მისთა.
იქადოდენ ძმაჲ იგი მდაბალი ამაღლებასა თუისსა;
ხოლო მდიდარი იგი _ დამდაბლებასა თუისსა, რამეთუ ვითარცა ყუავილი იგი თივისაჲ, ეგრე წარჴდეს.
აღმობრწყინდა მზჱ სიცხითა თუისითა, განაჴმო თივაჲ იგი და ყუავილი მისი დაცუივა, და შუენიერებაჲ პირისა მისისაჲ წარწყმდა; ეგრეცა მდიდარი სლვასა შინა თუისსა დაჭნეს.
ნეტარ არს კაცისა მის, რომელმან დაუთმოს განსაცდელსა, რამეთუ გამოცდილ იქმნეს და მოიღოს გუირგუინი იგი დიდებისაჲ, რომელი-იგი აღუთქუა ღმერთმან მოყუარეთა თუისთა.
Page of ms. L: 349V რომელი-იგი გამოიცადებოდის, ნუ იტყუინ, ვითარმედ: ღმრთისა მიერ განვიცადები, რამეთუ ღმერთი გამოუცდელ არს ბოროტითა და არავის განსცდის იგი.
არამედ კაცად-კაცადი განიცადების თუისისაგან გულისთქმისა, მიიზიდვის და იიძულების.
მერმე გულისთქმაჲ იგი მიუდგის და შვის სიკუდილი.
ნუ სცთებით, ძმანო ჩემნო საყუარელნო.
ყოველივე მოცემული კეთილი და ყოველივე ნიჭი სრული ზეგარდამოსრულ არს Page of ms. L: 350R მამისაგან ნათლისაჲსა, რომლისა თანა არა არს ცვალება, გინა თუ ქცევისა აჩრდილის შეცოდება.
მას უნდა და გუშვნა სიტყუითა ჭეშმარიტებისაჲთა, რაჲთა ვიყვნეთ ჩუენ დასაბამ რაჲმე მისთა დაბადებულთა.
უწყოდეთ, ძმანო საყუარელნო.
Page of ms. L: 359V ყოველივე მოცემული კეთილი და ყოველი ნიჭი სრული ზეგარდამოსრულ არს მამისაგან ნათლისაჲსა, რომლისა თანა არა არს ცვალება, გინა თუ ქცევისა აჩრდილი.
ნებითა გუშვნა ჩუენ სიტყუითა ჭეშმარიტებისაჲთა, რაჲთა ვიყვნეთ ჩუენ დასაბამ მისთა დაბადებულთა.
უწყოდეთ, ძმანო ჩემნო საყუარელნო, აწ უკუე: იყავნ ყოველი კაცი მოსწრაფე სმენად სიტყუისა [და მძიმე] გულისწყრომად.
რამეთუ გულისწყრომამან კაცისამან სიმართლჱ ღმრთისაჲ არა ქმნის.
ამისთუის განიშორეთ ყოველივე მწიკულევანებაჲ და მეტი იგი სიბოროტისაჲ, სიმშუიდით [360] შეიწყნარეთ ნერგი სიტყუისა მის, რომელი შემძლებელ არს ცხორებად სულთა ჩუენთა.
და იყვენით მყოფელ სიტყუისა მის, ნუ ხოლო მსმენელ და შეურაცხის-მყოფელ თავთა თუისთა.
უკუეთუ მსმენელ ხოლო ვინმე იყოს სიტყუისა და მყოფელ არა, ესევითარი მსგავს არს კაცისა მის, რომელმან განიცადის პირი ქმნულებისა თუისისა სარკითა.
რამეთუ განიცადა თავი თუისი, წარვიდა, მეყსეულად დაავიწყდის, რაბამ რაჲ არნ.
ხოლო რომელმან მიხედა შჯულსა ამას სრულსა აზნაურებისასა და დაადგრა მას ზედა, არა დამვიწყებელ იქმნა, არამედ მყოფელ საქმისა მის, ესე ნეტარ იყოს ყოფითა მით. Page of ms. L: 359V
რომელსა ეგონოს თავი თუისი ღმრთისმსახურ და არა აღუირ-ასხნეს ენასა თუისსა, არამედ აცთუნებდეს იგი გულსა თუისსა, [ამაო არს მსახურებადჲ მისი].
ხოლო მსახურებაჲ წმიდაჲ და შეუგინებელი ღმრთისა მიერ ესე არს: მიხედვაჲ ობოლთა და ქურივთა ჭირსა შინა მათსა და შეუგინებელად დაცვაჲ თავისა თუისისაჲ ამის სოფლისაგან.
