Page of ms. P: 239R ამისა შემდგომად გამოაჩინნა უფალმან სხუანიცა სამეოც და ათორმეტნი და წარავლინნა იგინი ორ-ორი წინაშე მისსა ყოველსა ქალაქებსა და დაბნებსა, ვიდრეცა ეგულებოდა მისლვად.
და ჰრქუა მათ: სამკალი ფრიად არს, ხოლო მუშაკნი მცირედ. ევედრენით უფალსა სამკალისასა, რაჲთა გამოავლინნეს მუშაკნი სამკალისათჳს.
წარვედით! აჰა მე წარგავლინებ თქუენ, ვითარცა კრავთა შორის მგელთა.
ნუ წარგაქუნ ბალანტი, ნუცა ვაშკარანი, ნუცა შესაცმელი ფერჴთაჲ და გზასა ზედა ნუვის მოიკითხავთ.
და რომელსა სახლსა შეხჳდეთ, პირველად Page of ms. P: 239V თქუთ: მშჳდობაჲ სახლსა ამას!
და უკუეთუ იყოს მუნ ძჱ მშვიდობისაჲ, განისუენოს მის ზედა მშჳდობამან თქუენმან, უკუეთუ არა იყოს, თქუენდავე მოიქეცინ.
მასვე სახლსა შინა იყვენით, ჭამდით და სუემდით მათ თანა, რამეთუ ღირს [არს] მუშაკი სასყიდლისა თჳსისა, და ნუ მოხუალთ სახლითი-სახლად.
და რომელსა ქალაქსა შეხჳდეთ, და შეგიწყნარნენ თქუენ, ჭამდით წინა-დაგებულსა თქუენსა
და განჰკურნებდით მას შინა უძრულთა და ეტყოდეთ: მოახლებულ არს სასუფეველი ცათაჲ თქუენ ზედა.
და რომელსა ქალაქსა შეხჳდეთ, და არა შეგიწყნარნენ თქუენ, გამო-რაჲ-ხჳდოდით უბანთა მისთა. არქუთ მათ:
აჰა ესერა მტუერი რომელი აღგუეკრა ფერჴთა ჩუენთა ქალაქისაგან თქუენისა, განვიყრით თქუენ ზედა; გარნა ესემცა უწყით, რამეთუ მოახლებულ არს სასუფეველი ცათაჲ.
გეტყჳ თქუენ: სოდომელთა უმოლხინჱს იყოს მას დღესა შინა, ვიდრე ქალაქისაჲ მის.
ვაჲ შენდა, ქორაზინ, და ვაჲ შენდა, ბეთსაიდ[ა], რამეთუ ტჳროს[ს] და სიდონს თუმცა იქმნნეს ძალნი, რომელნი იქმნნეს თქუენ შორის, პირველმცა ძაძითა ნაცართა ზედა მსხდომარეთა შეინანეს.
ხოლო ტჳროს და სიდონი უმოლხინჱს იყვნენ სასჯელსა მას, ვიდრე თქუენ.
და შენ, კაფარნაომ, ნუ ცამდე აჰმაღლდები, არამედ ჯოჯოხეთამდე შთაჰჴდე.
რომელმან თქუენი ისმინოს, მან ჩემი ისმინოს; და რომელმან თქუენ შეურაცხ-გყვნეს, მან მე შეურაცხ-მყოს; და რომელმან მე შეურაცხ-მყოს, შეურაცხ-ყოს მომავლინებელი ჩემი.
და მოიქცეს სამეოც და ათორმეტნი იგი და იტყოდეს: უფალო, ეშმაკნიცა დაგუემორჩილებიან სა\ხელითა Page of ms. P: 240R შენითა.
ჰრქუა მათ იესუ: ვხედავ ეშმაკსა, ვითარცა ელვასა, ზეცით გარდამოვრდომილსა.
აჰა, მიგეც თქუენ ჴელმწიფებაჲ დათრგუნვად გუელთა და ღრიანკალთა და ყოველსა ზედა ძალსა მტერისასა, და არარაჲ გავნოს თქუენ.
ხოლო ამას [ზედა] ნუ გიხარის, რამეთუ სულნი უკეთურნი დაგემორჩილებიან, არამედ გიხაროდენ, რამეთუ სახელები თქუენი დაწერილ არს ცათა შინა.
Page of ms. P: 310R მას ჟამსა შინა იხარებდა იესუ სულითა წმიდითა და თქუა: აღგია\რებენ, Page of ms. P: 310V მამაო, [უფალო] ცისა და ქუეყანისაო, რამეთუ დაჰფარე ესე ბრძენთა და მეცნიერთაგან და გამოუცხადე ესე ჩჩჳლთა. ჰჱ, მამაო, რამეთუ ეგრე სათნო-იყო შენ წინაშე.
ყოველივე მომეცა მე მამისა ჩემისა მიერ, და არავინ იცის ძჱ, გარნა მამამან; და არცა ვინ იცის, ვინ არს მამაჲ, გარნა ძემან; და ვის უნდეს ძისა გამოცხადების, გამოუცხადოს.
და მიექცა მოწაფეთა თჳსთაგან და ჰრქუა მათ: ნეტარ არიან თუალნი, რომელნი ხედვენ, რომელსა თქუენ ხედავთ, და ყურნი, [რომელთა ესმის, რომელ თქუენ გესმის].
ხოლო გეტყჳ თქუენ: მრავალთა წინაწარმეტყუელთა და მეფეთა უნდა ხილვაჲ, რომელსა თქუენ ხედავთ, და ვერ იხილეს და სმენად, რომელი თქუენ გესმა, და ვერ ესმა.
Page of ms. P: 116R მას ჟამსა შინა აღდგა შჯულის-მეცნიერი ვინმე, გამოსცდიდა იესუს და ეტყოდა: მოძღუარ, რაჲ ვქმნე, რაჲთა ცხორებაჲ საუკუნოჲ დავიმკჳდრო?
ხოლო თავალმან ჰრქუა მას: შჯულსა ვითარ წერილ არს? ვითარ აღმოიკითხი?
ხოლო მან ჰრქუა: შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა, და შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი.
ჰრქუა მას იესუ: მართლ მომიგე, მაგას იქმოდე და სცხონდე.
ხოლო მას უნდა განმართლებად თავი თჳსი და ჰრქუა იწსუს: ვინ არს მოყუას ჩემდა?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: კაცი ვინმე გარდამოვიდოდა იერუსალჱმით იერიქოდ, და ავაზაკნი დაესხნეს და განძუარცეს იგი, დაწყლეს და დაუტევეს მომწყუდარი.
მღდელი ვინმე შთავიდოდა მასვე გზასა, იხილა იგი და თანა-წარჰჴდა.
ეგრევე ლევიტელი მას[ვე] ადგილსა მ[ოვიდა], Page of ms. P: 116V იხილა იგი და თანა-წარჰჴდა.
მერმე სამარიტელი ვინმე წარვიდოდა და მოვიდა მასვე ადგილსა და იხილა იგი და შეეწყალა.
მოუჴდა მას და შეუხჳა წყლული იგი მისი, [დაასხა ზეთი და ღჳნოჲ] და აღსუა იგი კარაულსა თჳსსა და მიიყვანა იგი ყოველთა სადგურსა და იღუაწა იგი.
და ხვალისაგან, რაჲ წარვიდოდა, მისცა ორი დრაჰკანი [ყოველთა] სადგურისა მოღუაწესა მას და ჰრქუა მას: იღუაწე ეგე და, სხუაჲ თუ რაჲმე წარაგო უმეტჱსი, მო-რაჲ-ვიდე, მაშინ მიგცე შენ.
ვინ ამათ სამთაგანი გგონიეს მოყუას მისა, რომელი-იგი შევარდა ავაზაკთა?
ხოლო მან ჰრქუა მას: რომელმან-იგი ყო წყალობაჲ ჰრქუა მას იესუ: ვიდოდე და ჰყოფდ შენცა ეგრევე და სცხონდე.
Page of ms. P: 249R და იყო მისლვასა მას მათსა იერუსალჱმდ, და თავადი შევიდა დაბასა რომელსამე, და დედაკაცი ვინმე, რომლისა სახელი მართა, და შეიყვანა იესუ სახლსა თჳსსა.
და იყო დაჲ მისი, რომელსა სახელი ერქუა მარიამ, და მოვიდა და დაჯდა ფერჴთა თანა იესუჲსთა და ისმენდა სიტყუათა მისთა.
ხოლო მართა შურებოდა მრავლისათჳს მსახურებისა და მიეახლა უფალსა და ჰრქუა მას: უფალო, არას ჰზრუნავ შენ, რამეთუ დამან ჩემმან მარტოჲ დამიტევა მე მსახურებასა ამას. არქუ, რაჲთა შემეწეოდის მე.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: მართა, შენ ჰზრუნავ და მრავალსა შინა შეპყრობილ ხარ. ხოლო აქა მცირე არს საჴმარ.
ხოლო მარიამ კეთილი ნაწილი Page of ms. P: 249V გამოირჩია, რომელი არასადა მიეღოს მისგან.
