აღმოთქუნ გულმან ჩემმან კეთილი, და უთხრნე მე საქმენი ჩემნი მეუფესა; ენაჲ ჩემი ვითარცა საწერელი მწიგნობრისა ჴელოვნისაჲ.
შუენიერ არს იგი ხილვად უფროჲს ყოველთა ძეთა კაცთასა, განეფინა მადლი ბაგეთაგან შენთა; ამისთჳს გაკურთხოს შენ ღმერთმან უკუნისამდე.
შეიბ მახჳლი შენი წელთა შენთა, ძლიერო, შუენიერებითა შენითა და სიკეთითა შენითა,
გარდაიცუ მშჳლდსა შენსა, წარემართე და სუფევდი ჭეშმარიტებისათჳს და მშჳდობისა და სიმართლისა. გიძღოდის შენ საკჳრველად მარჯუენე შენი.
ლსარნი შენნი ლესულ არიან, ძლიერო; ერნი შენ ქუეშე დაეცნენ, გულითა მტერნი მეუფისანი.
ღმერთო, საყდარი შენი უკუნითი უკუნისამდე, კუერთხი განგებისა შენისაჲ და კუერთხი სუფევისა შენისაჲ.
შეიყუარე სიმართლე და მოიძულე უსჯულოებაჲ; ამისთჳს გცხოს შენ ღმერთმან, ღმერთმან შენმან საცხებელი სიხარულისაჲ უმეტეს მოყუასთა შენთა.
მური, შტახსი, კასიაჲ სამკაულისაგან შენისა, ტაძართაგან პილოჲს ძუალედთა, რომელთა განგახარეს შენ.
ასულნი მეუფისანი პატივითა ღირს იქმნეს; დაადგინე დედოფალი მარჯუენით შენსა, შემოსილი სამოსლითა ოქრეანითა, შემკულა და შემოსილ პირად-პირად შუენიერი.
ისმინე, ასულო, და იხილე, მოყავ ყური შენი. დაივიწყე ერი შენი და სახლი მამისა შენისაჲ.
სთნდეს მეუფესა სიკეთე შენი, რამეთუ იგი თავადი არს უფალი ღმერთი შენი.
შენ თაყუანის-სცე მას და ასულმანცა ტუიროსისმან თაყუანის-სცეს მას, ძღუნით პირსა მისსა ჰმსახურებდენ მდიდარნი ერისანი.
ყოველი დიდებაჲ ასულისა მეუფისაჲ შინაგან; ფესუედითა ოქრეანითა შემკულა და შემოსილ.
მიართუენ მეუფესა ქალწულნი მისნი, და შემდგომად მისა, მოყუასნი მისნი მიერთუნენ მას.
მიართუენ მას სიხარულითა და გალობითა და შეიყვანენ იგინი ტაძართა მეუფისათა.
მამათა შენთა წილ იყვნენ შვილნი შენნი; დაადგინენ იგინი მთავრად ყოველსა ქუეყანასა ზედა.
მოიჴსენონ სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა; ამისთჳს ერთა აღგიარონ შენ უკუნისამდე და უკუნითი უკუნისამდე.
