TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 586
Previous part

Chapter: 17 
Verse: 1  Εἰς τὸ τέλος· τῷ παιδὶ κυρίου τῷ Δαυιδ, ἃ ἐλάλησεν
τῷ κυρίῳ τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης
ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐρρύσατο αὐτὸν κύριος ἐκ χειρὸς
πάντων τῶν ἐχϑρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαουλ,
Verse: 2  καὶ εἶπεν
᾽Αγαπήσω σε, κύριε ἡ ἰσχύς μου.
Verse: 3  κύριος στερέωμά μου καὶ καταϕυγή μου καὶ ῥύστης μου,
ὁ ϑεός μου βοηϑός μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ' αὐτόν,
ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου, ἀντιλήμπτωρ μου.
Verse: 4  αἰνῶν ἐπικαλέσομαι κύριον
καὶ ἐκ τῶν ἐχϑρῶν μου σωϑήσομαι.
Verse: 5  περιέσχον με ὠδῖνες ϑανάτου,
καὶ χείμαρροι ἀνομίας ἐξετάραξάν με
Verse: 6  ὠδῖνες ᾅδου περιεκύκλωσάν με,
προέϕϑασάν με παγίδες ϑανάτου.
Verse: 7  καὶ ἐν τῷ ϑλίβεσϑαί με ἐπεκαλεσάμην τὸν κύριον
καὶ πρὸς τὸν ϑεόν μου ἐκέκραξα·
ἤκουσεν ἐκ ναοῦ ἁγίου αὐτοῦ ϕωνῆς μου,
καὶ ἡ κραυγή μου ἐνώπιον αὐτοῦ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ὦτα // αὐτοῦ.
Verse: 8  καὶ ἐσαλεύϑη καὶ ἔντρομος ἐγενήϑη ἡ γῆ,
καὶ τὰ ϑεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχϑησαν
καὶ ἐσαλεύϑησαν, ὅτι ὠργίσϑη αὐτοῖς ὁ ϑεός.
Verse: 9  ἀνέβη καπνὸς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ,
καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ κατεϕλόγισεν,
ἄνϑρακες ἀνήϕϑησαν ἀπ' αὐτοῦ.
Verse: 10  καὶ ἔκλινεν οὐρανὸν καὶ κατέβη,
καὶ γνόϕος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
Verse: 11  καὶ ἐπέβη ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετάσϑη,
ἐπετάσϑη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.
Verse: 12  καὶ ἔϑετο σκότος ἀποκρυϕὴν αὐτοῦ·
κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ,
σκοτεινὸν ὕδωρ ἐν νεϕέλαις ἀέρων.
Verse: 13  ἀπὸ τῆς τηλαυγήσεως ἐνώπιον αὐτοῦ αἱ νεϕέλαι διῆλϑον,
χάλαζα καὶ ἄνϑρακες πυρός.
Verse: 14  καὶ ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ κύριος,
καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκεν ϕωνὴν αὐτοῦ·
Verse: 15  καὶ ἐξαπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺς
καὶ ἀστραπὰς ἐπλήϑυνεν καὶ συνετάραξεν αὐτούς.
Verse: 16  καὶ ὤϕϑησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων,
καὶ ἀνεκαλύϕϑη τὰ ϑεμέλια τῆς οἰκουμένης
ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, κύριε,
ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου.
Verse: 17  ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με,
προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν.
Verse: 18  ῥύσεταί με ἐξ ἐχϑρῶν μου δυνατῶν
καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐστερεώϑησαν ὑπὲρ ἐμέ.
Verse: 19  προέϕϑασάν με ἐν ἡμέρᾳ κακώσεώς μου,
καὶ ἐγένετο κύριος ἀντιστήριγμά μου
Verse: 20  καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμόν,
ῥύσεταί με, ὅτι ἠϑέλησέν με.
[ῥύσεταί με ἐξ ἐχϑρῶν μου δυνατῶν
καὶ ἐκ τῶν μισούντων με.]
Verse: 21  καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου
καὶ κατὰ τὴν καϑαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταποδώσει μοι,
Verse: 22  ὅτι ἐϕύλαξα τὰς ὁδοὺς κυρίου
καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ μου,
Verse: 23  ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐνώπιόν μου,
καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ οὐκ ἀπέστησα ἀπ' ἐμοῦ.
Verse: 24  καὶ ἔσομαι ἄμωμος μετ' αὐτοῦ
καὶ ϕυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου.
Verse: 25  καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου
καὶ κατὰ τὴν καϑαριότητα· τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀϕϑαλμῶν // αὐτοῦ.
Verse: 26  μετὰ ὁσίου ὁσιωϑήσῃ
καὶ μετὰ ἀνδρὸς ἀϑῴου ἀϑῷος ἔσῃ
Verse: 27  καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ
καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις.
Verse: 28  ὅτι σὺ λαὸν ταπεινὸν σώσεις
καὶ ὀϕϑαλμοὺς ὑπερηϕάνων ταπεινώσεις.
Verse: 29  ὅτι σὺ ϕωτιεῖς λύχνον μου, κύριε·
ὁ ϑεός μου, ϕωτιεῖς τὸ σκότος μου.
Verse: 30  ὅτι ἐν σοὶ ῥυσϑήσομαι ἀπὸ πειρατηρίου
καὶ ἐν τῷ ϑεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος.
Verse: 31  ὁ ϑεός μου, ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτοῦ,
τὰ λόγια κυρίου πεπυρωμένα,
ὑπερασπιστής ἐστιν πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ' αὐτόν.
Verse: 32  ὅτι τίς ϑεὸς πλὴν τοῦ κυρίου;
καὶ τίς ϑεὸς πλὴν τοῦ ϑεοῦ ἡμῶν;
Verse: 33  ὁ ϑεὸς ὁ περιζωννύων με δύναμιν
καὶ ἔϑετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου,
Verse: 34  ὁ καταρτιζόμενος τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάϕου
καὶ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἱστῶν με,
Verse: 35  διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον
καὶ ἔϑου τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου·
Verse: 36  καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου,
καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου,
καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρϑωσέν με εἰς τέλος,
καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει.
Verse: 37  ἐπλάτυνας τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου,
καὶ οὐκ ἠσϑένησαν τὰ ἴχνη μου.
Verse: 38  καταδιώξω τοὺς ἐχϑρούς μου καὶ καταλήμψομαι αὐτοὺς
καὶ οὐκ ἀποστραϕήσομαι, ἕως ἂν ἐκλίπωσιν·
Verse: 39  ἐκϑλίψω αὐτούς, καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι,
πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου.
Verse: 40  καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον,
συνεπόδισας πάντας τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ' ἐμὲ ὑποκάτω // μου
Verse: 41  καὶ τοὺς ἐχϑρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον
καὶ τοὺς μισοῦντάς με ἐξωλέϑρευσας.
Verse: 42  ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ σῴζων,
πρὸς κύριον, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν.
Verse: 43  καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺς ὡς χοῦν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου,
ὡς πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούς.
Verse: 44  ῥύσῃ με ἐξ ἀντιλογιῶν λαοῦ,
καταστήσεις με εἰς κεϕαλὴν ἐϑνῶν·
λαός, ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσέν μοι,
Verse: 45  εἰς ἀκοὴν ὠτίου ὑπήκουσέν μοι·
υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι,
Verse: 46  υἱοὶ ἀλλότριοι ἐπαλαιώϑησαν
καὶ ἐχώλαναν ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν.
Verse: 47  ζῇ κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ ϑεός μου,
καὶ ὑψωϑήτω ὁ ϑεὸς τῆς σωτηρίας μου,
Verse: 48  ὁ ϑεὸς ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοὶ
καὶ ὑποτάξας λαοὺς ὑπ' ἐμέ,
Verse: 49  ὁ ῥύστης μου ἐξ ἐχϑρῶν μου ὀργίλων,
ἀπὸ τῶν ἐπανιστανομένων ἐπ' ἐμὲ ὑψώσεις με,
ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῥύσῃ με.
Verse: 50  διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔϑνεσιν, κύριε,
καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ,
Verse: 51  μεγαλύνων τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὐτοῦ
καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ,
τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. //

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.