TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 599
Chapter: 30
Verse: 1
Εἰς
τὸ
τέλος
·
ψαλμὸς
τῷ
Δαυιδ
·
ἐκστάσεως
.
Verse: 2
᾽Επὶ
σοί
,
κύριε
,
ἤλπισα
,
μὴ
καταισχυνϑείην
εἰς
τὸν
αἰῶνα
·
ἐν
τῇ
δικαιοσύνῃ
σου
ῥῦσαί
με
καὶ
ἐξελοῦ
με
.
Verse: 3
κλῖνον
πρός
με
τὸ
οὖς
σου
,
τάχυνον
τοῦ
ἐξελέσϑαι
με
·
γενοῦ
μοι
εἰς
ϑεὸν
ὑπερασπιστὴν
καὶ
εἰς
οἶκον
καταϕυγῆς
τοῦ
σῶσαί
με
.
Verse: 4
ὅτι
κραταίωμά
μου
καὶ
καταϕυγή
μου
εἶ
σὺ
καὶ
ἕνεκεν
τοῦ
ὀνόματός
σου
ὁδηγήσεις
με
καὶ
διαϑρέψεις
με
·
Verse: 5
ἐξάξεις
με
ἐκ
παγίδος
ταύτης
,
ἧς
ἔκρυψάν
μοι
,
ὅτι
σὺ
εἶ
ὁ
ὑπερασπιστής
μου
.
Verse: 6
εἰς
χεῖράς
σου
παραϑήσομαι
τὸ
πνεῦμά
μου
·
ἐλυτρώσω
με
,
κύριε
ὁ
ϑεὸς
τῆς
ἀληϑείας
.
Verse: 7
ἐμίσησας
τοὺς
διαϕυλάσσοντας
ματαιότητας
διὰ
κενῆς
·
ἐγὼ
δὲ
ἐπὶ
τῷ
κυρίῳ
ἤλπισα
.
Verse: 8
ἀγαλλιάσομαι
καὶ
εὐϕρανϑήσομαι
ἐπὶ
τῷ
ἐλέει
σου
,
ὅτι
ἐπεῖδες
τὴν
ταπείνωσίν
μου
,
ἔσωσας
ἐκ
τῶν
ἀναγκῶν
τὴν
ψυχήν
μου
Verse: 9
καὶ
οὐ
συνέκλεισάς
με
εἰς
χεῖρας
ἐχϑροῦ
,
ἔστησας
ἐν
εὐρυχώρῳ
τοὺς
πόδας
μου
.
Verse: 10
ἐλέησόν
με
,
κύριε
,
ὅτι
ϑλίβομαι
·
ἐταράχϑη
ἐν
ϑυμῷ
ὁ
ὀϕϑαλμός
μου
,
ἡ
ψυχή
μου
καὶ
ἡ
γαστήρ
μου
.
Verse: 11
ὅτι
ἐξέλιπεν
ἐν
ὀδύνῃ
ἡ
ζωή
μου
καὶ
τὰ
ἔτη
μου
ἐν
στεναγμοῖς
·
ἠσϑένησεν
ἐν
πτωχείᾳ
ἡ
ἰσχύς
μου
,
καὶ
τὰ
ὀστᾶ
μου
ἐταράχϑησαν
.
Verse: 12
παρὰ
πάντας
τοὺς
ἐχϑρούς
μου
ἐγενήϑην
ὄνειδος
καὶ
τοῖς
γείτοσίν
μου
σϕόδρα
καὶ
ϕόβος
τοῖς
γνωστοῖς
μου
,
οἱ
ϑεωροῦντές
με
ἔξω
ἔϕυγον
ἀπ
'
ἐμοῦ
.
Verse: 13
ἐπελήσϑην
ὡσεὶ
νεκρὸς
ἀπὸ
καρδίας
,
ἐγενήϑην
ὡσεὶ
σκεῦος
ἀπολωλός
.
Verse: 14
ὅτι
ἤκουσα
ψόγον
πολλῶν
παροικούντων
κυκλόϑεν
·
ἐν
τῷ
ἐπισυναχϑῆναι
αὐτοὺς
ἅμα
ἐπ
'
ἐμὲ
τοῦ
λαβεῖν
τὴν
ψυχήν
μου
ἐβουλεύσαντο
.
Verse: 15
ἐγὼ
δὲ
ἐπὶ
σὲ
ἤλπισα
,
κύριε
·
εἶπα
Σὺ
εἶ
ὁ
ϑεός
μου
.
Verse: 16
ἐν
ταῖς
χερσίν
σου
οἱ
καιροί
μου
·
ῥῦσαί
με
ἐκ
χειρὸς
ἐχϑρῶν
μου
καὶ
ἐκ
τῶν
καταδιωκόντων
με
.
Verse: 17
ἐπίϕανον
τὸ
πρόσωπόν
σου
ἐπὶ
τὸν
δοῦλόν
σου
,
σῶσόν
με
ἐν
τῷ
ἐλέει
σου
.
Verse: 18
κύριε
,
μὴ
καταισχυνϑείην
,
ὅτι
ἐπεκαλεσάμην
σε
·
αἰσχυνϑείησαν
οἱ
ἀσεβεῖς
καὶ
καταχϑείησαν
εἰς
ᾅδου
.
Verse: 19
ἄλαλα
γενηϑήτω
τὰ
χείλη
τὰ
δόλια
τὰ
λαλοῦντα
κατὰ
τοῦ
δικαίου
ἀνομίαν
ἐν
ὑπερηϕανίᾳ
καὶ
ἐξουδενώσει
.
Verse: 20
ὡς
πολὺ
τὸ
πλῆϑος
τῆς
χρηστότητός
σου
,
κύριε
,
ἧς
ἔκρυψας
τοῖς
ϕοβουμένοις
σε
,
ἐξειργάσω
τοῖς
ἐλπίζουσιν
ἐπὶ
σὲ
ἐναντίον
τῶν
υἱῶν
τῶν
ἀνϑρώπων
.
Verse: 21
κατακρύψεις
αὐτοὺς
ἐν
ἀποκρύϕῳ
τοῦ
προσώπου
σου
ἀπὸ
//
ταραχῆς
ἀνϑρώπων
,
σκεπάσεις
αὐτοὺς
ἐν
σκηνῇ
ἀπὸ
ἀντιλογίας
γλωσσῶν
.
Verse: 22
εὐλογητὸς
κύριος
,
ὅτι
ἐϑαυμάστωσεν
τὸ
ἔλεος
αὐτοῦ
ἐν
πόλει
//
περιοχῆς
.
Verse: 23
ἐγὼ
δὲ
εἶπα
ἐν
τῇ
ἐκστάσει
μου
᾽Απέρριμμαι
ἄρα
ἀπὸ
προσώπου
τῶν
ὀϕϑαλμῶν
σου
.
διὰ
τοῦτο
εἰσήκουσας
τῆς
ϕωνῆς
τῆς
δεήσεώς
μου
ἐν
τῷ
κεκραγέναι
με
πρὸς
σέ
.
Verse: 24
ἀγαπήσατε
τὸν
κύριον
,
πάντες
οἱ
ὅσιοι
αὐτοῦ
,
ὅτι
ἀληϑείας
ἐκζητεῖ
κύριος
καὶ
ἀνταποδίδωσιν
τοῖς
περισσῶς
ποιοῦσιν
ὑπερηϕανίαν
.
Verse: 25
ἀνδρίζεσϑε
,
καὶ
κραταιούσϑω
ἡ
καρδία
ὑμῶν
,
πάντες
οἱ
ἐλπίζοντες
ἐπὶ
κύριον
. //
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.