TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 603
Previous part

Chapter: 34 
Verse: 1  Τῷ Δαυιδ.
Δίκασον, κύριε, τοὺς ἀδικοῦντάς με,
πολέμησον τοὺς πολεμοῦντάς με.
Verse: 2  ἐπιλαβοῦ ὅπλου καὶ ϑυρεοῦ καὶ ἀνάστηϑι εἰς βοήϑειάν μου,
Verse: 3  ἔκχεον ῥομϕαίαν καὶ σύγκλεισον ἐξ ἐναντίας τῶν καταδιωκόντων // με·
εἰπὸν τῇ ψυχῇ μου Σωτηρία σου ἐγώ εἰμι.
Verse: 4  αἰσχυνϑήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου,
ἀποστραϕήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυνϑήτωσαν οἱ // λογιζόμενοί μοι κακά.
Verse: 5  γενηϑήτωσαν ὡσεὶ χνοῦς κατὰ πρόσωπον ἀνέμου,
καὶ ἄγγελος κυρίου ἐκϑλίβων αὐτούς·
Verse: 6  γενηϑήτω ἡ ὁδὸς αὐτῶν σκότος καὶ ὀλίσϑημα,
καὶ ἄγγελος κυρίου καταδιώκων αὐτούς·
Verse: 7  ὅτι δωρεὰν ἔκρυψάν μοι διαϕϑορὰν παγίδος αὐτῶν,
μάτην ὠνείδισαν τὴν ψυχήν μου.
Verse: 8  ἐλϑέτω αὐτοῖς παγίς, ἣν οὐ γινώσκουσιν,
καὶ ἡ ϑήρα, ἣν ἔκρυψαν, συλλαβέτω αὐτούς,
καὶ ἐν τῇ παγίδι πεσοῦνται ἐν αὐτῇ.
Verse: 9  ἡ δὲ ψυχή μου ἀγαλλιάσεται ἐπὶ τῷ κυρίῳ,
τερϕϑήσεται ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ αὐτοῦ·
Verse: 10  πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἐροῦσιν Κύριε, τίς ὅμοιός σοι;
ῥυόμενος πτωχὸν ἐκ χειρὸς στερεωτέρων αὐτοῦ
καὶ πτωχὸν καὶ πένητα ἀπὸ τῶν διαρπαζόντων αὐτόν.
Verse: 11  ἀναστάντες μάρτυρες ἄδικοι ἃ οὐκ ἐγίνωσκον ἠρώτων με·
Verse: 12  ἀνταπεδίδοσάν μοι πονηρὰ ἀντὶ καλῶν
καὶ ἀτεκνίαν τῇ ψυχῇ μου.
Verse: 13  ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺς παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον
καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου,
καὶ ἡ προσευχή μου εἰς κόλπον μου ἀποστραϕήσεται.
Verse: 14  ὡς πλησίον, ὡς ἀδελϕὸν ἡμέτερον, οὕτως εὐηρέστουν·
ὡς πενϑῶν καὶ σκυϑρωπάζων, οὕτως ἐταπεινούμην.
Verse: 15  καὶ κατ' ἐμοῦ ηὐϕράνϑησαν καὶ συνήχϑησαν,
συνήχϑησαν ἐπ' ἐμὲ μάστιγες, καὶ οὐκ ἔγνων,
διεσχίσϑησαν καὶ οὐ κατενύγησαν.
Verse: 16  ἐπείρασάν με, ἐξεμυκτήρισάν με μυκτηρισμόν,
ἔβρυξαν ἐπ' ἐμὲ τοὺς ὀδόντας αὐτῶν.
Verse: 17  κύριε, πότε ἐπόψῃ;
ἀποκατάστησον τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῆς κακουργίας αὐτῶν,
ἀπὸ λεόντων τὴν μονογενῆ μου.
Verse: 18  ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε, ἐν ἐκκλησίᾳ πολλῇ,
ἐν λαῷ βαρεῖ αἰνέσω σε.
Verse: 19  μὴ ἐπιχαρείησάν μοι οἱ ἐχϑραίνοντές μοι ἀδίκως,
οἱ μισοῦντές με δωρεὰν καὶ διανεύοντες ὀϕϑαλμοῖς.
Verse: 20  ὅτι ἐμοὶ μὲν εἰρηνικὰ ἐλάλουν
καὶ ἐπ' ὀργὴν δόλους διελογίζοντο
Verse: 21  καὶ ἐπλάτυναν ἐπ' ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν,
εἶπαν Εὖγε εὖγε, εἶδαν οἱ ὀϕϑαλμοὶ ἡμῶν.
Verse: 22  εἶδες, κύριε, μὴ παρασιωπήσῃς,
κύριε, μὴ ἀποστῇς ἀπ' ἐμοῦ·
Verse: 23  ἐξεγέρϑητι, κύριε, καὶ πρόσχες τῇ κρίσει μου,
ὁ ϑεός μου καὶ ὁ κύριός μου, εἰς τὴν δίκην μου.
Verse: 24  κρῖνόν με κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου, κύριε ὁ ϑεός μου,
καὶ μὴ ἐπιχαρείησάν μοι·
Verse: 25  μὴ εἴπαισαν ἐν καρδίαις αὐτῶν Εὖγε εὖγε τῇ ψυχῇ ἡμῶν·
μηδὲ εἴπαισαν Κατεπίομεν αὐτόν.
Verse: 26  αἰσχυνϑείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅμα οἱ ἐπιχαίροντες τοῖς // κακοῖς μου,
ἐνδυσάσϑωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ μεγαλορρημονοῦντες // ἐπ' ἐμέ.
Verse: 27  ἀγαλλιάσαιντο καὶ εὐϕρανϑείησαν οἱ ϑέλοντες τὴν δικαιοσύνην // μου
καὶ εἰπάτωσαν διὰ παντός Μεγαλυνϑήτω ὁ κύριος,
οἱ ϑέλοντες τὴν εἰρήνην τοῦ δούλου αὐτοῦ.
Verse: 28  καὶ ἡ γλῶσσά μου μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου,
ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν ἔπαινόν σου. //

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.