TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 607
Chapter: 38
Verse: 1
Εἰς
τὸ
τέλος
,
τῷ
Ιδιϑουν
·
ᾠδὴ
τῷ
Δαυιδ
.
Verse: 2
Εἶπα
Φυλάξω
τὰς
ὁδούς
μου
τοῦ
μὴ
ἁμαρτάνειν
ἐν
γλώσσῃ
//
μου
·
ἐϑέμην
τῷ
στόματί
μου
ϕυλακὴν
ἐν
τῷ
συστῆναι
τὸν
ἁμαρτωλὸν
ἐναντίον
μου
.
Verse: 3
ἐκωϕώϑην
καὶ
ἐταπεινώϑην
καὶ
ἐσίγησα
ἐξ
ἀγαϑῶν
,
καὶ
τὸ
ἄλγημά
μου
ἀνεκαινίσϑη
.
Verse: 4
ἐϑερμάνϑη
ἡ
καρδία
μου
ἐντός
μου
,
καὶ
ἐν
τῇ
μελέτῃ
μου
ἐκκαυϑήσεται
πῦρ
.
ἐλάλησα
ἐν
γλώσσῃ
μου
Verse: 5
Γνώρισόν
μοι
,
κύριε
,
τὸ
πέρας
μου
καὶ
τὸν
ἀριϑμὸν
τῶν
ἡμερῶν
μου
,
τίς
ἐστιν
,
ἵνα
γνῶ
τί
ὑστερῶ
ἐγώ
.
Verse: 6
ἰδοὺ
παλαιστὰς
ἔϑου
τὰς
ἡμέρας
μου
,
καὶ
ἡ
ὑπόστασίς
μου
ὡσεὶ
οὐϑὲν
ἐνώπιόν
σου
·
πλὴν
τὰ
σύμπαντα
ματαιότης
,
πᾶς
ἄνϑρωπος
ζῶν
.
διάψαλμα
.
Verse: 7
μέντοιγε
ἐν
εἰκόνι
διαπορεύεται
ἄνϑρωπος
,
πλὴν
μάτην
ταράσσονται
·
ϑησαυρίζει
καὶ
οὐ
γινώσκει
τίνι
συνάξει
αὐτά
.
Verse: 8
καὶ
νῦν
τίς
ἡ
ὑπομονή
μου
;
οὐχὶ
ὁ
κύριος
;
καὶ
ἡ
ὑπόστασίς
μου
παρὰ
σοῦ
ἐστιν
.
Verse: 9
ἀπὸ
πασῶν
τῶν
ἀνομιῶν
μου
ῥῦσαί
με
,
ὄνειδος
ἄϕρονι
ἔδωκάς
με
.
Verse: 10
ἐκωϕώϑην
καὶ
οὐκ
ἤνοιξα
τὸ
στόμα
μου
,
ὅτι
σὺ
εἶ
ὁ
ποιήσας
//
με
.
Verse: 11
ἀπόστησον
ἀπ
'
ἐμοῦ
τὰς
μάστιγάς
σου
·
ἀπὸ
τῆς
ἰσχύος
τῆς
χειρός
σου
ἐγὼ
ἐξέλιπον
.
Verse: 12
ἐν
ἐλεγμοῖς
ὑπὲρ
ἀνομίας
ἐπαίδευσας
ἄνϑρωπον
καὶ
ἐξέτηξας
ὡς
ἀράχνην
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ
·
πλὴν
μάτην
ταράσσεται
πᾶς
ἄνϑρωπος
.
διάψαλμα
.
Verse: 13
εἰσάκουσον
τῆς
προσευχῆς
μου
,
κύριε
,
καὶ
τῆς
δεήσεώς
μου
ἐνώτισαι
·
τῶν
δακρύων
μου
μὴ
παρασιωπήσῃς
,
ὅτι
πάροικος
ἐγώ
εἰμι
παρὰ
σοὶ
καὶ
παρεπίδημος
καϑὼς
πάντες
οἱ
πατέρες
μου
.
Verse: 14
ἄνες
μοι
,
ἵνα
ἀναψύξω
πρὸ
τοῦ
με
ἀπελϑεῖν
καὶ
οὐκέτι
μὴ
ὑπάρξω
. //
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.