TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 334
Chapter: 19
Verse: 1
Καὶ
ἀνήγγειλεν
Αχααβ
τῇ
Ιεζαβελ
γυναικὶ
αὐτοῦ
πάντα
,
ἃ
ἐποίησεν
Ηλιου
,
καὶ
ὡς
ἀπέκτεινεν
τοὺς
προϕήτας
ἐν
ῥομϕαίᾳ
.
Verse: 2
καὶ
ἀπέστειλεν
Ιεζαβελ
πρὸς
Ηλιου
καὶ
εἶπεν
Εἰ
σὺ
εἶ
Ηλιου
καὶ
ἐγὼ
Ιεζαβελ
,
τάδε
ποιήσαι
μοι
ὁ
ϑεὸς
καὶ
τάδε
προσϑείη
,
ὅτι
ταύτην
τὴν
ὥραν
αὔριον
ϑήσομαι
τὴν
ψυχήν
σου
καϑὼς
ψυχὴν
ἑνὸς
ἐξ
αὐτῶν
.
Verse: 3
καὶ
ἐϕοβήϑη
Ηλιου
καὶ
ἀνέστη
καὶ
ἀπῆλϑεν
κατὰ
τὴν
ψυχὴν
ἑαυτοῦ
καὶ
ἔρχεται
εἰς
Βηρσαβεε
τὴν
Ιουδα
καὶ
ἀϕῆκεν
τὸ
παιδάριον
αὐτοῦ
ἐκεῖ
·
Verse: 4
καὶ
αὐτὸς
ἐπορεύϑη
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ὁδὸν
ἡμέρας
καὶ
ἦλϑεν
καὶ
ἐκάϑισεν
ὑπὸ
ραϑμ
ἓν
καὶ
ᾐτήσατο
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ
ἀποϑανεῖν
καὶ
εἶπεν
῾Ικανούσϑω
νῦν
,
λαβὲ
δὴ
τὴν
ψυχήν
μου
ἀπ
'
ἐμοῦ
,
κύριε
,
ὅτι
οὐ
κρείσσων
ἐγώ
εἰμι
ὑπὲρ
τοὺς
πατέρας
μου
.
Verse: 5
καὶ
ἐκοιμήϑη
καὶ
ὕπνωσεν
ἐκεῖ
ὑπὸ
ϕυτόν
,
καὶ
ἰδού
τις
ἥψατο
αὐτοῦ
καὶ
εἶπεν
αὐτῷ
᾽Ανάστηϑι
καὶ
ϕάγε
.
Verse: 6
καὶ
ἐπέβλεψεν
Ηλιου
,
καὶ
ἰδοὺ
πρὸς
κεϕαλῆς
αὐτοῦ
ἐγκρυϕίας
ὀλυρίτης
καὶ
καψάκης
ὕδατος
·
καὶ
ἀνέστη
καὶ
ἔϕαγεν
καὶ
ἔπιεν
.
καὶ
ἐπιστρέψας
ἐκοιμήϑη
.
Verse: 7
καὶ
ἐπέστρεψεν
ὁ
ἄγγελος
κυρίου
ἐκ
δευτέρου
καὶ
ἥψατο
αὐτοῦ
καὶ
εἶπεν
αὐτῷ
᾽Ανάστα
ϕάγε
,
ὅτι
πολλὴ
ἀπὸ
σοῦ
ἡ
ὁδός
.
Verse: 8
καὶ
ἀνέστη
καὶ
ἔϕαγεν
καὶ
ἔπιεν
·
καὶ
ἐπορεύϑη
ἐν
τῇ
ἰσχύι
τῆς
βρώσεως
ἐκείνης
τεσσαράκοντα
ἡμέρας
καὶ
τεσσαράκοντα
νύκτας
ἕως
ὄρους
Χωρηβ
.
Verse: 9
καὶ
εἰσῆλϑεν
ἐκεῖ
εἰς
τὸ
σπήλαιον
καὶ
κατέλυσεν
ἐκεῖ
·
καὶ
ἰδοὺ
ῥῆμα
κυρίου
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
εἶπεν
Τί
σὺ
ἐνταῦϑα
,
Ηλιου
;
Verse: 10
καὶ
εἶπεν
Ηλιου
Ζηλῶν
ἐζήλωκα
τῷ
κυρίῳ
παντοκράτορι
,
ὅτι
ἐγκατέλιπόν
σε
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
·
τὰ
ϑυσιαστήριά
σου
κατέσκαψαν
καὶ
τοὺς
προϕήτας
σου
ἀπέκτειναν
ἐν
ῥομϕαίᾳ
,
καὶ
ὑπολέλειμμαι
ἐγὼ
μονώτατος
,
καὶ
ζητοῦσι
τὴν
ψυχήν
μου
λαβεῖν
αὐτήν
.
Verse: 11
καὶ
εἶπεν
᾽Εξελεύσῃ
αὔριον
καὶ
στήσῃ
ἐνώπιον
κυρίου
ἐν
τῷ
ὄρει
·
ἰδοὺ
παρελεύσεται
κύριος
.
καὶ
πνεῦμα
μέγα
κραταιὸν
διαλῦον
ὄρη
καὶ
συντρῖβον
πέτρας
ἐνώπιον
κυρίου
,
οὐκ
ἐν
τῷ
πνεύματι
κύριος
·
καὶ
μετὰ
τὸ
πνεῦμα
συσσεισμός
,
οὐκ
ἐν
τῷ
συσσεισμῷ
κύριος
·
Verse: 12
καὶ
μετὰ
τὸν
συσσεισμὸν
πῦρ
,
οὐκ
ἐν
τῷ
πυρὶ
κύριος
·
καὶ
μετὰ
τὸ
πῦρ
ϕωνὴ
αὔρας
λεπτῆς
,
κακεῖ
κύριος
.
Verse: 13
καὶ
ἐγένετο
ὡς
ἤκουσεν
Ηλιου
,
καὶ
ἐπεκάλυψεν
τὸ
πρόσωπον
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
μηλωτῇ
ἑαυτοῦ
καὶ
ἐξῆλϑεν
καὶ
ἔστη
ὑπὸ
τὸ
σπήλαιον
·
καὶ
ἰδοὺ
πρὸς
αὐτὸν
ϕωνὴ
καὶ
εἶπεν
Τί
σὺ
ἐνταῦϑα
,
Ηλιου
;
Verse: 14
καὶ
εἶπεν
Ηλιου
Ζηλῶν
ἐζήλωκα
τῷ
κυρίῳ
παντοκράτορι
,
ὅτι
ἐγκατέλιπον
τὴν
διαϑήκην
σου
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
·
τὰ
ϑυσιαστήριά
σου
καϑεῖλαν
καὶ
τοὺς
προϕήτας
σου
ἀπέκτειναν
ἐν
ῥομϕαίᾳ
,
καὶ
ὑπολέλειμμαι
ἐγὼ
μονώτατος
,
καὶ
ζητοῦσι
τὴν
ψυχήν
μου
λαβεῖν
αὐτήν
.
Verse: 15
καὶ
εἶπεν
κύριος
πρὸς
αὐτόν
Πορεύου
ἀνάστρεϕε
εἰς
τὴν
ὁδόν
σου
καὶ
ἥξεις
εἰς
τὴν
ὁδὸν
ἐρήμου
Δαμασκοῦ
καὶ
χρίσεις
τὸν
Αζαηλ
εἰς
βασιλέα
τῆς
Συρίας
·
Verse: 16
καὶ
τὸν
Ιου
υἱὸν
Ναμεσσι
χρίσεις
εἰς
βασιλέα
ἐπὶ
Ισραηλ
·
καὶ
τὸν
Ελισαιε
υἱὸν
Σαϕατ
ἀπὸ
Αβελμαουλα
χρίσεις
εἰς
προϕήτην
ἀντὶ
σοῦ
.
Verse: 17
καὶ
ἔσται
τὸν
σῳζόμενον
ἐκ
ῥομϕαίας
Αζαηλ
ϑανατώσει
Ιου
,
καὶ
τὸν
σῳζόμενον
ἐκ
ῥομϕαίας
Ιου
ϑανατώσει
Ελισαιε
.
Verse: 18
καὶ
καταλείψεις
ἐν
Ισραηλ
ἑπτὰ
χιλιάδας
ἀνδρῶν
,
πάντα
γόνατα
,
ἃ
οὐκ
ὤκλασαν
γόνυ
τῷ
Βααλ
,
καὶ
πᾶν
στόμα
,
ὃ
οὐ
προσεκύνησεν
αὐτῷ
.
Verse: 19
Καὶ
ἀπῆλϑεν
ἐκεῖϑεν
καὶ
εὑρίσκει
τὸν
Ελισαιε
υἱὸν
Σαϕατ
,
καὶ
αὐτὸς
ἠροτρία
ἐν
βουσίν
δώδεκα
ζεύγη
βοῶν
ἐνώπιον
αὐτοῦ
,
καὶ
αὐτὸς
ἐν
τοῖς
δώδεκα
,
καὶ
ἐπῆλϑεν
ἐπ
'
αὐτὸν
καὶ
ἐπέρριψε
τὴν
μηλωτὴν
αὐτοῦ
ἐπ
'
αὐτόν
.
Verse: 20
καὶ
κατέλιπεν
Ελισαιε
τὰς
βόας
καὶ
κατέδραμεν
ὀπίσω
Ηλιου
καὶ
εἶπεν
Καταϕιλήσω
τὸν
πατέρα
μου
καὶ
ἀκολουϑήσω
ὀπίσω
σου
·
καὶ
εἶπεν
Ηλιου
᾽Ανάστρεϕε
,
ὅτι
πεποίηκά
σοι
.
Verse: 21
καὶ
ἀνέστρεψεν
ἐξόπισϑεν
αὐτοῦ
καὶ
ἔλαβεν
τὰ
ζεύγη
τῶν
βοῶν
καὶ
ἔϑυσεν
καὶ
ἥψησεν
αὐτὰ
ἐν
τοῖς
σκεύεσι
τῶν
βοῶν
καὶ
ἔδωκεν
τῷ
λαῷ
,
καὶ
ἔϕαγον
·
καὶ
ἀνέστη
καὶ
ἐπορεύϑη
ὀπίσω
Ηλιου
καὶ
ἐλειτούργει
αὐτῷ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.