და აღვიდა მოსე არაბოთს ზედა მოაბისასა მთასა ზედა ნავავსა, თხემსა ზედა ფაზღაჲსა, რომელ არს პირისპირ იერიქოსა, და უჩუენა მას უფალმან ყოველი ქუეყანაჲ გალაადისაჲ ვიდრე დანადმდე,
და ყოველი ქუეყანაჲ იუდაჲსი ვიდრე ზღუადმდე უკუანაჲსკნელად,
და უდაბნოჲ და გარემო სოფლები იერიქოჲსაჲ, ქალაქი ფინიკებისაჲ ვიდრე სოღორადმდე.
და თქუა უფალმან მოსეს მიმართ: ესე ქუეყანაჲ, რომელ ვეფუცე აბრაამსა და ისააკსა და იაკობსა, მეტყუელი: თესლსა თქუენსა მივსცე ესე და უჩუენე თუალთა შენთა, ხოლო შენ არა შეხჳდე მუნ.
და დაესრულა მუნ მოსე, მონაჲ უფლისაჲ, ქუეყანასა მოაბისასა სიტყჳთა უფლისაჲთა.
და დაჰფლეს იგი გეზის, მახლობელად სახლსა ფოგორისსა და არა უწყოდა არავინ საფლავი მისი ვიდრე დღედმდე ამად.
ხოლო მოსე იყო ასოცთა წელთაჲ აღსრულებასა შინა მისსა. არა მობრყჳლდეს თუალნი მისნი, არცა განიხრწნნეს ... ... ... მისნი.
და სტიროდეს ძენი ისრაელისანი მოსესა არავოთს მოაბისასა, კიდესა იორდანისასა, პირისპირ იერიქოსა ოცდაათ დღე. და არესრულნეს დღენი გლოჲსა, ტირილისა მოსესნი.
და იისუ, ძე ნავესი, აღივსო სულითა გულისხუმის-ყოფისაჲთა, რამეთუ დაასხნა მოსემან ჴელნი თჳსნი მას ზედა, და ისმენდეს მისსა ძენი ისრაელისანი, და ყვეს, ვითარცა ამცნო უფალმან მოსესა.
და არა აღდგა მერმე წინასწარმეტყუელი ისრაელსა შორის, ვითარ მოსე, რომელი შეესწავა უფალსა იგი პირითა პირისა
ყოვლითა სასწაულებითა და ნიშებითა, რომელი წარავლინა უფალმან ქმნად მათდა ეგჳპტეს ფარაოჲსა და ყოველთა მსახურთა მისთა და ყოვლისა დიდთა და ჴელსა მტკიცესა, რომელნი ქმნნა მოსემან წინაშე ყოვლისა ისრაელისა.
