TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 100

Chapter: 38(39)  
Line: 5  თავი ხხხიხ
Line: 6  თჳთჴელმწიფებისა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 7    ხოლო თჳთჴელმწიფებისა-თჳს სიტყუასა, ესე იგი არს _ ჩუენ-მიერისა-თჳს,
Line: 8    პირველად უკუჱ აქუს საძიებელი, თუ _ არს რაჲ-მეა
Line: 9    ჩუენ-მიერი, მრავალნი ვინაჲვე ამისდა-მიმართ წინაგანეწყვნეს; მეორედ
Line: 10    უკუჱ, თუ _ რომელნი არიან ჩუენ-მიერ და თუ ვიეთი გუაქუს ჴელმწიფებაჲ;
Line: 11    მესამედ _ გამოძიებად მიზეზსა, თუ _ რაჲსა-თჳს, რომელმან
Line: 12    მქმნნა ჩუენ, ღმერთმან თჳთჴელმწიფედ მქმნნა ჩუენ. რომლისა-თდსცა
Line: 13    ჴელმყოფელთა პირველისა, და პირველისა-თჳსცა ვინაჲ-მე
Line: 14    ვთქუათ. აღმომნენელთა, ვითარმედ არს რაჲ-მე ჩუენ-მიერი,
Line: 15    თჳთ მათ-მიერ აღსარებულთა-გან, _ ესრეთ, ვითარმედ:
Line: 16    ქმნადთა ყოველთავე ანუ ღმერთსა იტყჳან მიზეზად, ანუ იძულებასა, ანუ
Line: 17    სუესა, ანუ ბუნებასა, ანუ ბედსა, ანუ ავტომატობასა,
Line: 18    რომელ არს თჳთდახუჱდრებით ყოველთავე ყოფაჲ. არამედ
Line: 19    უკუჱ საქმე ღმრთისაჲ _ არსებაჲ და განგებაჲ; ხოლო იძულებისაჲ _
Line: 20    ვითარ სამარადისოდ იგივეობამქონებელად მიდრეკაჲ; ხოლო სჳსაჲ _
Line: 21    ესე, რათა იძულებით მის-მიერი აღესრულებოდის, რამეთუ იგი ვინაჲ-მე
Line: 22    არსო მიზეზ იძულებისაჲ; ხოლო ბუნებისა _ ქმნაჲ და აღორძნებაჲ და
Line: 23    ხრწნაჲ და ნერგნი; ხოლო ბედისაჲ _ იშჳთი და მოულოდებელი; განუსაზღვრებენ
Line: 24    უკუჱ ბედსა, [ვითა შეკრებასა და შეყრასა ორთა მიზეზთასა,
Line: 25    რომელთა დასაბამი წინააღრჩევისა-გან იყო, არამედ] სხუაჲ ვითარი

Page: 152 
Line: 1    რაჲ-მე აწ გამოჩნდა დასასრულ ისად, _ ვითარ იგი, თუ ვინ საფლავი
Line: 2    თხარის და პოის საუნჯე: რამეთუ არცა, რომელმან იგი დადვა,
Line: 3    ესრეთ დადვა, რაჲმცა იგი პოა, და არცა იგი, რომელმან იგი
Line: 4    თხარა, რაჲმცა პოა საუნჯე; არამედ რომელმან-მე ამის-თჳს დადვა,
Line: 5    რათა, ოდეს უნდეს, ა[ღ]იღოს, ხოლო რომელმან-მე _ ამის-თჳს, რათა
Line: 6    საფლავი თხაროს, რამეთუ სხუავითარად ვინაჲ-მე შეკრბეს ორნივე,
Line: 7    თჳნიერ პირველგანზრახულისა. ხოლო დახუჱდრებით _ უსულოთა და
Line: 8    უტყუთა თანმიდევნებანი, თჳნიერ ვინაჲსა-მე ბუნებისა და კელოვნებისა.
Line: 9    აწ უკუჱ რომ ელთა ამათ დიდად აღვიყვანოთ კაცთა-მიერი,
Line: 10    ვინაჲთგან კაცი არა არს მიზეზ და დასაბამ საქმეთაჲსა? არამედ
Line: 11    არცა ღმრთისად ჯერარს (ოჲ ჩემდა!) უბადოთა და უსამართლოთა
Line: 12    საქმეთა მიჩემებაჲ და არცა იძულებისა ვინაჲ-მე, რამეთუ არათუ
Line: 13    სანიადაგოდ იგივეობითთა-თჳს არს; და არცა ვიდრე-მე სჳსა, რამეთუ
Line: 14     არათუ ესრე და ესრე მომჴდომთა-თჳს ვინაჲვე, არამედ ყოველივე
Line: 15    სჳსაჲ იძულებითად; არცა ბუნებისაჲ, რამეთუ საქმე ბუნებისაჲ
Line: 16    ცხოველნი და ნერგნი; არცა ბედისაჲ, რამეთუ არათუ იშჳთ და
Line: 17    მოულოდებელ მოქმედებანი კაცთანი; არცა დახუედრებით, რამეთუ უსულოთა
Line: 18    და უტყუთა არს მიდევნება. რომლისა-თჳსცა აკლს მოქმედსა
Line: 19    ამისსა და მუშაკსა კაცსა, რათა იყოს დასაბამ თჳსთა საქმეთა და
Line: 20    თჳთჴელმწიფე.


Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 20.5.2001. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.