TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 117

Paragraph: 6  
Line: 20       რაჲ-ვინა[ჲ] ჯერარს სიტყუად საქმისა-თჳს აგებულთა[ჲ]სა და
Line: 21    სარაბამობაჲ მისი და მენაწევრეობით მორთულობაჲ და ესევითარად
Line: 22    დებაჲ და წესი და საჴმარებაჲ, რომელი თჳთეულთა უპყრიეს ყოვლისად?
Line: 23    და რომელ არ საეჭუსო სხუჱბრ უკეთე მქონებელად ამისსა,
Line: 24    აწ ვითარ აქუს, [და] რომელ არცა დამატებასა მიითუალავს და არცა
Line: 25    რაჲ მყოფთა კლებად რას უძლებს, არამედ სრულებით უკუჱ ყოველივე
Line: 26    სიბრძნით და განგებით შექმნილ არს? არამედ აწ შემოქმედობისა-თჳს
Line: 27    თქუმაჲ განვიშოროთ, ამათთა მეტყუჱლთა, რათა არა გუჱვნოს,
Line: 28    ვითარ იგი მრავალთა, რომელთა აღწერეს განგებისა-თჳს,
Line: 29    ევნო, _ რამეთუ აღგებულსა სანაცვლოდ განგებისა მიუქებენ; წინამძღუარ

Page: 166 
Line: 1    ვინა[ჲ]-მე მექმნებიან ჩუენ სიტყუასა განგებისა-თჳს, არამედ
Line: 2    მრავლითა განმეყოფიან; რამეთუ არ იგივე არს განგებაჲცა და აღგებული:
Line: 3    აღგებულისა[ჲ] უკუჱ _ კეთილად ქმნა ქმნადთა, ხოლო განგებისა[ჲ]
Line: 4    _ კეთილად ზრუნვა ქმნადთა. არამედ არე[რ]თგანაობს ესე
Line: 5    ყოველივე ურთი-ერთას, ვითარ იგი არს სახილავ თჳთეულსა ჴელოვნებასა
Line: 6    და საქმესა-ზედა კაცთასა. რამეთუ რომელნი-მე მათ-განნი
Line: 7    ვიდრე მხოლოდ კეთილის ქმნადმდე კეთილად კმა ჰყოფენ და არარას
Line: 8    სხუასა ზრუნვენ, ვითარ იგი ხურონი და მწერალნი და თიჴით-მოქმედნი;
Line: 9    არამედ რომელნი-მე მხოლოდ ოდენ ზრუნვენ და განუგებენ,
Line: 10    ვითარ იგი მეზროხენი და მწყემსნი. ვინა[ჲ]ცა და ჩუენცა, აღგებულისა-თჳს
Line: 11    სათანადოდ სიტყჳს-მყოფელნი, ვაჩუჱნებთ, ვითარმედ
Line: 12    კეთილად ვიდრე-მე იქმნეს ქმნილნი ყოველნი, ხოლო შორის განგებისასა
Line: 13    _ ამას, ვითარმედ მი-ვინაჲმე-ხუდა ზრუნვასა სათანადოსა შემდგომად
Line: 14    ქმნისა. ვითარ უკუჱ კაცი კაცისა-გან და ზროხა[ჲ] ზროხისა-გან
Line: 15    სამარადისოდ იშობების და თითოეული თჳსისა თესლისაგან
Line: 16    იმორჩებს და არა ვინაჲვე სხჳსა-გან, _ განგებისა არყოფისა-თჳს?
Line: 17    ხოლო, თუ თქუას ვინ-მე, ვითარმედ დასაბამ[ით]ისავე მორთულებით
Line: 18    ქმნილებისა-ებრ ვინა[ჲ]ვე აღმოჰჴდების საქმე, ესრე ვინა[ჲ]-მე იყოს
Line: 19    თქუმულ: არამედ აღგებულსავე თანემყოფების ნამდჳლ და განგებაჲცა;
Line: 20    რამეთუ მორთულებით წარმოჩენა[ჲ] აღგებულისა[ჲ] საჩინო ჰყოფს
Line: 21    აღგებულსავე-თანა მითესვად განგებისა, რამეთუ განგებისად ვიდრე-მე
Line: 22    _ შემდგომად აღგებისა გამოყვანებაჲ მყოფთა[ჲ], და ესრეცა ვერაჲ
Line: 23    ვინაჲვე სხუაჲ თქუას, არამედ იგივე და ერთი შემოქმედცა მყოფთა
Line: 24     და განმგებელ.


Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 20.5.2001. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.