ARMAZI
Proclus Diadochus, Institutio theologica georgice
Part No. 42
Previous part

Chapter: 42  
Line: 13 
თავი 42


Paragraph: 1     
Line: 14       ყოველი თჳთმდგომი თჳსდა მიმართ არს უკუმქცევ. რამეთუ თჳსგნით
Line: 15    აწარმოებს, და უკუნ ქცევასაცა თჳსდა მიმართვე ჰყოფს; რამეთუ
Line: 16    სადაჲთცა წარმოობაჲ თითოეულისაჲ, მისდადვე და შერაბამებული
Line: 17    უკუნქცევაჲ. ხოლო მხოლოდ თუ იწარმოებდეს ოდენ, და
Line: 18    არ უკუნ ექცეოდის; არ ვინაჲ იყოს მეტრფე თჳსსა კეთილობასა,
Line: 19    ხოლო რომელი შემძლე იყოს პყრობად თჳსდა. შეუძლებს უკუე
Line: 20    ყოველი მიზეზი თჳსგნით მიცემად არსებასავე თანა, რომელ მისცემს̃
Line: 21    და კეთილობასაცა არსებისასა, რომელ მისცა თანტომთა; ვინაჲ
Line: 22    მისცე[მ]ს თჳთ თჳთებასაცა თჳსსა. რამეთუ ესე არს საკუთარ თჳთმდგომარისა
Line: 23    კეთილობაჲ. ხოლო თუ არ უკუნ იქცეს თჳსდადვე, არა
Line: 24    არს მეწადე თჳსსა კეთილობასა; და არ მეწადე არ ვინაჲ მიემთხჳოს;
Line: 25    და თუ არ მიემთხჳოს, უსრულ ვიდრემე იყოს და არ უმოქენო. არამედ
Line: 26    შეჰგავს, რაჲთა ყოველი თჳთმდგომარე სრულ და უმოქენო იყოს.
Line: 27    და მიემთხჳოს კეთილობასა თჳსსა მეწადე და უკუნ იქცეს თჳსდადვე.


Next part


This text is part of the ARMAZI edition of Proclus Diadochus, Institutio theologica georgice.

Copyright ARMAZI Project, Frankfurt a/M, 22.8.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.