TITUS
Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia
Part No. 19915
Previous part

Lemma: t'ibu 
Number: 19915 
ტიბუ, ტუბუ, ტჷბჷ (ტიბუს, ტჷბჷს) 1. თბილი. შური ტიბუ რენია: ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 158 - სული თბილი არისო. მუსხანი ვამიძირუნა ბჟაშ სინათლე, ტიბუ ჩხანა: ქხს, 1, გვ. 328 - რა ხანია, არ გვინახავს მზის სინათლე, თბილი მზე. ტიბას ზმნზ. თბილად. ბჟა ტიბას ოკო ქიშინახე - რძე თბილად უნდა შეინახო. ხარისხის ფორმები: უტიბაში უთბილესი; მოტიბუე მოთბო; მატიბა ისე თბილი, როგორც. შდრ. ლაზ. ტიბუ, ტუბუ თბილი (ნ. მარი). 2. ტიბუ მზადდებოდა გაციებული პიროვნებისათვის. აადუღებდნენ წყალს, ჩაყრიდნენ ფეტვს, ქონდარს და წიწაკას. კარგად რომ მოიხარშებოდა, თბილად ასმევდნენ ავადმყოფს. ტიბუ ორგანიზმს ახურებდა და იწვევდა ოფლის გამოყოფას. ტიბუ საკმაოდ მწარე იყო, ამიტომ არსებობს გამოთქმა: გაჩენდი, ვარა ქორჩა ტიბუს! - გაჩერდი, თორემ შეგასმევ (შეგაჭმევ) ტიბუს! (მუქარაა).

Next part


This text is part of the TITUS edition of Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.