TITUS
Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia
Part No. 476
Previous part

Lemma: alishkar-i 
Number: 476 
ალიშქარ-ი (ალიშქარს) 1. ალისქარი, წითელი ქარი (ავადმყოფობაა) (ქხს, 1, გვ. 87); ავი ქარი, რომელიც ადამიანს თუ ჩაუვარდა პირში, ხმას წაართმევს, დაამუნჯებს; 2. ხმის გაკმენდა. ჸოროფას უღალატასჷნი - თიში პიცჷ ალიშქარი: ქხს, 1, გვ. 87 -- სიყვარულს ვინც უღალატოს, ალისქარი მის პირს. თექჷ მიდგას აუოლას, დუჸვილუდას ალიშქარს: . ხუბ., გვ. 318 -- ეს ვისაც წამოსცდეს, მოკლას ალისქარმა? გადატ. სწრაფი, მიხვედრილი. ალიშქარი კოჩიე -- სწრაფი კაცია (საქმეში). იხ. ორნა. შდრ. იმერ. ალისქარის ჩავარდნა ხმის გაკმენდა (ვ. ბერ.).

Next part



This text is part of the TITUS edition of Megrelian-Georgian Dictionary Kajaia.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.