Verse: 4 | ალა სია̈ჲ ნოვ ლაჯსედა! | ეს შენ ნუმც შეგჩენია! |
Verse: 5 | მა̈გ ლჷთიში ბასჲანთარე, | ყველა რჩეული ბასიანთელები |
Verse: 6 | სგა ჯინჴერდახ აფხნეგ-მარე, | თან გახლდათ ამხანაგებად, |
Verse: 7 | ებწანხა̈ნქა ქა ხაგენად. | ებწანიდან გამოსულხართ.. |
Verse: 8 | "ბაზიშ გუშგვეჲ სადგომ ირა | "ამაღამ ჩვენი სადგომი იქნება |
Verse: 9 | ღუმურიშიშ ბაჩა̈რისგა." | ღუმურიშის ქვებში". |
Verse: 10 | მერმა ძინა̈რს ჟივ იგნალეხ, | მეორე დილას დგებიან, |
Verse: 11 | თვითჟი ისნავს მა̈გ ინჩჷლეხ: | სათითაოდ ყველა სიზმარს ამბობს ("ჩივიან") |
Verse: 12 | ეშხვი ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | ერთი ნიშანი ეს გვექნება, |
Verse: 13 | გზავრობ ხოჩა მამა გვერა! | მგზავრობა კარგი არ გვექნება! |
Verse: 14 | ოგვად თოფრეშ ლიკვჰურალვნე, | შეგვექნა თოფების გამოცდა("გასინჯვა"), |
Verse: 15 | ჩის ხოჩა̈ნდა თოყიშ თოფა. | ყველას სჯობდა თოყის თოფი. |
Verse: 16 | ჩუ გვაბეჭკვა თოყიშ თოფა: | გაგვსკდომია თოყის თოფი: |
Verse: 17 | მერმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | მეორე ნიშანი ეს გვექნება!. |
Verse: 18 | გზავრობ ხოჩა დეშ ღალ გვერა! | მგზავრობა კარგი ვერ გვექნება! |
Verse: 19 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 20 | შყაჟვმიშ ქარვან სგა ლოგხვიდდა: | მწყრის ქარავანი შემოგვხვდა: |
Verse: 21 | მესმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მესამე ნიშანი ეს გვექნება! ("ვართმევთ"), |
Verse: 22 | სგვებინ ლიზის ლიღეშგალედ, | წინ სვლაში (ერთმანეთს) ვეცილებით |
Verse: 23 | ჟივ გვაფეშა, ლიგნურჲალედ; | დავღლილვართ, (ალაგ-ალაგ) ვჩერდებით; |
Verse: 24 | სგვებინ ლიზის ლიმჭირვალედ: | წინ სვლას ვზარობთ: |
Verse: 25 | მეშთხვე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მეოთხე ნიშანი ეს გვექნება. |
Verse: 26 | თანაღ-ზაგარვ ა̈მჴედელიშ[დ], | მთის ქედზე ამოვსულვართ, |
Verse: 27 | კვიცრა ლოგ[ვ]ხვიდ მასა̈რდ ფედჲას, | შუნი შეგვხვდა ძალიან ახლოს, |
Verse: 28 | ოთცადუნედ თოფა̈რ გუშგვეჲ, | რიგ-რიგ ვესროლეთ ჩვენი თოფები, |
Verse: 29 | ფა̈თულდ ამნა̈რ დეშ გვიკიჩა. | ამით ბეწვიც ვერ გავაყრევინეთ ("აგვიგლეჯია"). |
Verse: 30 | ქა ხვაგენად შვანა̈შ კოჯა̈რს, | გავსდგომივართ (გზას) სვანეთის კლდებში, |
Verse: 31 | მურზაბეგსა ჰერ ხასჷმდა, | მურზაბეგს ხმა ესმოდა, |
Verse: 32 | გვიჲლდსი ხოძგა̈რ, ჰელ ესბჷდდა, | გულში მოხვდა, ელდა ეცა, |
Verse: 33 | ნაგა̈ნვჟი ლჷგ, შდიმილდ ხოხლა, | ნადგომზე დგას, ყური დაუგდია, |
Verse: 34 | ლუშვნუ გა̈რგლა ჭურ ხესმოლდა. | თითქოს სვანური ლაპარაკი ესმოდა. |
Verse: 35 | დეცეშ კამრა̈ჲს გარ ჭურ ლოსგდიდ, | ცის კამარასღა ვხედავთ, |
Verse: 36 | ლუშნუ ნინჟი გვიშელდა̈ლიხ: | სვანურ ენაზე გვთვლიან: |
Verse: 37 | "ეშხვი, ჲორი, სემი, [ვ]ოშთხვ, | "ერთი, ორი, სამი, ოთხი, |
Verse: 38 | [ვ]ოხვიშ[დ], უსგვა, იშგვიდ .." ისმი .. | ხუთი, ექვსი, შვიდი ..." ისმის ... |
Verse: 39 | იშგვიდ მარე ლიროლედ ნა̈ჲ. | შვიდი კაცი ვართ ("ვიქნებით") ჩვენ. |
Verse: 40 | ჟი ა̈გვშჷლდნეს ამხვარედ გუშგვეჲ, | დაგვთვალეს ჩვენმა მტრებმა. |
Verse: 42 | გუშგვეჲდ თეჲლდ ღალ ქა ჭურ ხორკახ: | ჩვენთვის თვალი მოუკრავთ: |
Verse: 43 | თაზილ ლჷმა̈რ ივსელჲანი, | თაზილ ყოფილა იოსელიანი, |
Verse: 44 | ჯახულ ლჷმა̈რ, ოჲ, გიგანი. | ჯახულ ყოფილა, ოჲ, გიგანი. |
Verse: 45 | ლექვა ა̈მჴედხ მუჟალათე, | ქვევით წამოსულან მუჟალისკენ, |
Verse: 46 | ლაყვრან-ლაყვრან ა̈ბჟინა̈ლიხ; | მძინართ ("საწოლ-მაწოლა") ატყობინებენ: |
Verse: 47 | ნაკა̈რისგა ინზორალეხ, | ნაკარში იკრიბებიან, |
Verse: 48 | უფგოშ-უფგოშ ივზირალეხ. | ჩუმ-ჩუმად თათბირობენ. |
Verse: 49 | სგვებინ მუჟოღდ ბატუ ა̈ნთიშ[ხ], | წინამძღოლად ბატუ აირჩიეს, |
Verse: 50 | ბატუ ა̈ნთიშ[ხ] ნავერჲანი. | ბატუ აირჩიეს ნავერიანი. |
Verse: 51 | ბატუდ ხა̈ქვე აფხნეგ-მარა: | ბატუმ უთხრა ამხანაგებს: |
Verse: 52 | "მი ხვინჴრინე იშგვიდ მარა, | "მე ვიახლებ შვიდ კაცს, |
Verse: 53 | იშგვიდ მინ ლიხ, იშგვიდ ნა̈ჲ ლესვდ." | შვიდნი ისინი არიან, შვიდნი ჩვენ ვიყვნეთ" |
Verse: 54 | ქა ხაგენად მუჟალხა̈ნქა, | გზას გასდგომიხართ მუჟალიდან, |
Verse: 55 | უშხვარ ლახ[ხ]ვიდხ წანერისგა. | ერთმანეთს შეხვდნენ წანერეში. |
Verse: 56 | - იმავ ესღრი, მურზაბეგა? | - საით მიდიხარ, მურზაბეგ? |
Verse: 57 | - მჷლახ-მჷჟალდ ლა̈ჲმახვალთე. | - მულახ-მუჟალში სამტროდ. |
Verse: 58 | ს' იმავ ესღრი, მეშხე ბატუ? | შენ საით მიდიხარ, შავო ბატუ? |
Verse: 59 | - მი ებწა̈ნთე ლა̈ჲმახვალთე. | - მე ებწანში სამტროდ. [შევსცილდებით]. |
Verse: 60 | ამჟინ უშხვარ დეშ ლოქა̈ბიდ! | მაშ ერთმანეთს გვერდს ვერ ავუხვვთ ("ვერ |
Verse: 61 | დაშნილ ა̈ნცხვა̈პ მეშხა ბატუდ, | დაშნა იშიშვლა შავმა ბატუმ, |
Verse: 62 | მურზაბეგას ბარჯჷლდ ახქვიც, | მურზაბეგს მხარი მოჰკვეთა, |
Verse: 63 | მერმე ლახტიხ, შდიმილდ ახქვიც. | მეორედ მოუქნია ("შეუბრუნა"), ყური მოსჭრა. |
Verse: 64 | მურზაბეგას ჟივ ხოსიპა, | მურზაბეგს მოუქნევია, |
Verse: 65 | ჟივ ხოსიპა დაშნილ მიჩა, | მოუქნევია თავისი დაშნა. |
Verse: 66 | ბატუს ჰეშნავირ ხოჩიშა, | ბატუს ბეთქარი მოუფარებია, |
Verse: 67 | მურზაბეგს დაშნილ ხაყვეჩა, | მურზაბეგს დაშნა გასტეხია, |
Verse: 68 | ბჷღეთესგა სგა ღალ ხოსკინა, | ნაპრალში ჩამხტარა, |
Verse: 69 | ბჷღე ბაჩვან ხოგვაშილახ. | ნაპრალი ქვით ამოუვსიათ. |
Verse: 70 | - აჯაღ ანშიდდ, აჯაღ ანშიდდ, | - კიდევ ჩამოყარეთ, კიდევ ჩამოყარეთ, |
Verse: 71 | ქვინილდ მია̈ჲ მამა მიზი! | სული მე არ მძვრება! - |
Verse: 72 | ხატულინე მურზაბეგა. | ეძახის მურზაბეგი. |
Verse: 73 | მერმე სა̈ვჲა̈რ ჟი ჯიხვიტახ, | სხვა სავები ამოგიხოცავთ, |
Verse: 74 | ეშხვი მარე და̈რ ჯიცვირახ. | ერთი კაცი არავინ დაგიტოვებიათ |
Verse: 75 | ო, ბოყვარე მუჟალვარე, | ო, ხოკრებო მუჟალელებო, |
Verse: 76 | თოყიშ დაგრას დეშ ა̈ხჴიჩედ! | თოყის სიკვდილს ვერ მოინელებთ! |
Verse: 77 | ოდ, საბრელა მურზაბეგა, | ო, საბრალო მურზაბეგ, |
Verse: 78 | ჲორი ნაგზი ბღეისგა ჯად. | ორი კვირა ნაპრალში დაჰყავი. |
Verse: 80 | მუჟალითე ლექვა ა̈მჴედხი, | მუჟალში ჩამოსულხარ, |
Verse: 81 | ქერთბიშერთე სგა მეჩდელხი, | ქერთბიანთსას (გიგანებისას) შესულხარ, |
Verse: 82 | ალია̈რდ ბეფშ[ვ] ქავ ჯიქვითა, | ამათთვის ბავშვი მოგიტაცებია ("მოგიპარავს"). |
Verse: 83 | ამჟი ებწა̈ნდ სგა მეჩდელხი. | ასე ებწანში დაბრუნებულხარ ("შესულხარ"). |