Page: 120 Verse: 1 | ვოდ, საბრალე სოზარ-ცივოყ, | ო, საბრალო, სოზარ და ციოყ, |
Verse: 2 | ხილზიგალედ ქვიშა̈შ ლა̈ზგას, | სახლობთ ქვიშის სამოსახლოში, |
Verse: 3 | [ლა̈ლზიგალეს და̈რ ჯა̈ჩომდახ]. | [მაგრამ სახლობას არავინ გაცლიდათ]. |
Verse: 4 | მჷწჰილ ლა̈ჯჴა̈დხ ლექვა̈ნისგა, | მაწევარი (დამპატიჟებელი) მოგივიდათ ქვემოდან, |
Verse: 5 | ლექვა̈ნისგა ყუდუშერხა̈ნ, | ქვემოდან ყუდუანთგან (ჟორჟოლიანებისგან), |
Verse: 6 | ამ ბიბუარუ სუმა̈ჲლა. | ეგ ბრუციანი სუმაილა. |
Verse: 7 | "სოზარ-ცივოყ ლექვ' ა̄ნსგვეჯდად | "სოზარ და ციოყ, ჩამობრძანდით |
Verse: 8 | თაზილა̈შთე ლა̈ჲაქალთე: | თაზილასას სამოყვროდ: |
Verse: 9 | დაჩვირს ჯაჰვდიხ სოზარიშდა!" | დას გაძლევენ სოზარისთვის!" |
Verse: 10 | ჟი ლა̈ჲჰჷნგრეხ წჷრნი საღრა̈ლ, | შეკაზმეს წითელი საღარები, |
Verse: 11 | ჟი ლახსგურდახ სოზარ-ცივოყ, | შესხდნენ სოზარი და ციოყი, |
Verse: 12 | ხობინახ ლიზივ-ლიჩედი. | დაუწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 13 | გუგვა̈შის ლექვავ ესღჷრიხ, | გუგვაშის ქვემოთ მიდიან, |
Verse: 14 | მჷსა̈ვთ ლახხვი̄დხ ნავერჲანა. | მუსავთი შეხვდათ ნავერიანი. |
Verse: 15 | - ხოჩა ლადეღ ხოჩა̄მ ლახვბას! | - გამარჯობა კარგ ძმებს! |
Verse: 16 | იმთე ესღრიდ, ხოჩა ლახვბა? | საით მიდიხართ, კარგო ძმებო? |
Verse: 17 | - თაზი̄ლა̈შთე ლა̈ჲა̄ქა̄ლთე. | - თაზილასას დასამოყვრებლად. |
Verse: 18 | - ლახვბოშ ლი̄ზი მამა ჯაწჷხხ, | - ორივ ძმის წასვლა არაა საჭირო, |
Verse: 19 | ქვერწლიშ ნა̈̄თის ეშხუჲ ქა̈̄ხკედდ! | ქორწილის წილს ერთიც მიიღებთ! |
Verse: 20 | ცივოყს ათხე ვეშგდ ხოჭო̄ნა, | ციოყი ახლა უკან დაბრუნებულა, |
Verse: 21 | სოზარ ლექვა ჭურ ესღჷრი: | სოზარი თურმე ქვემოთ მიდის: |
Verse: 22 | "ცივოყ, ვოდე მიშგუ ლა̈ნშა̈ნ | "ციოყ, ვიდრე ჩემი ნიშანი |
Verse: 23 | [ვეშგდ] დო ა̈ჯჴეს [ა̈გითე̄სგა], | არ მოგივიდეს [შინ], |
Verse: 24 | ეჩქად ლექვა ნოსა ანჴე". | მანამ ქვემოთ არ მოხვიდე". |
Verse: 25 | სოზარ ლექვა ა̈მჩედე̄ლი, | სოზარი ქვემოთ წასულა, |
Verse: 26 | სგა ლოხვსიპეხ მა̈ჟი̄ბთე̄სგა, | შეუხვიეს მაჟიბში (ზედა სართულში), |
Verse: 27 | მა̈ჩვი̄ბ მოღლა̈ტინ გვეში ხა̄რხ. | მაჩუბი (ქვედა სართული) მოღალატეებით სავსეა. |
Verse: 28 | სუფრა ლუგვრა̈ნ ალას ესვგეხ | გაშლილი სუფრა ამას დაუდგეს, |
Verse: 29 | ჩუ ლაჲშდჷმეხ, ჩუ ლაჲბანგვეხ, | დაათვრეს, დაბანგეს, |
Verse: 30 | სგა ლაჲგურნეხ ლაყვრათე̄სგა, | შეაგორეს ლოგინში, |
Verse: 31 | ფირწამა̈ლ ალას ჟი ლოხვკიდხ, | ამას საპირწამლე ამოაცალეს, |
Page: 122 Verse: 32 | ფა̈თვა̈ ნა̈ქვიც (სოზარიშ) ალას ლახბეხ, | (სოზარის) თმის ბეწვიც ამას მიაბეს, |
Verse: 33 | ალა ცივოყს ლა̈ნშა̈ნდ ოხზჷზეხ. | ეს ციოყს გაუგზავნეს ნიშნად. |
Verse: 34 | ცივოყ ლექვა ა̈მჩედე̄ლი, | ციოყი ქვემოთ წამოსულა, |
Verse: 35 | სუფრა ლუგვრა̈ნ ალასჷდ ესვგეხ; | გაშლილი სუფრა ამას კიდევ დაუდგეს; |
Verse: 36 | სოზარიში ლა̈ჲჭვედჲე̄ლე, - | (ციოყმა) იკითხა სოზარისა, - |
Verse: 37 | "ეჯა მახე ლუყვნილ ლ' ათხე". | "ის ახალდაწოლილია ახლა". |
Verse: 38 | ცივოყ აჯაღ ჩუ̄დ ადბანგვეხ, | ციოყიც კიდევ დაბანგეს, |
Verse: 39 | სგა ლოხვყვინეხ მუხვბა მიჩა, | მიუწვინეს თავის ძმას, |
Verse: 40 | დაშნა̈ჲ თხურმა̈̄შ ჟიჲ ოხკიდხ, | ხმალი სასთუმლიდან ააცალეს, |
Verse: 41 | ლანგვა̈რ მჷქაფდ თხურმა̈̄შ ესვდეხ, | (მის) ნაცვლად ცოცხები სასთუმალთან დაუდვეს, |
Verse: 42 | ჟი ლოხღალბეხ ლაყვრათე̄სგა, - | თავს დაესხნენ ლოგინში, - |
Verse: 43 | ცივოყდ დაგრა დეშ იბა̈ჟი. | ციოყმა სიკვდილი ვერ გაიგო. |
Verse: 44 | სოზარ ჟივ როქ ლა̈მპერელი, | სოზარი წამომხტარაო, |
Verse: 45 | სოზარ ლანგავშ იყა̈რჲე̄ლე: | სოზარი ცოცხით იცემება: |
Verse: 46 | "ო, ბედნიერ დაშნილ მიშგვი, | "ო, ნეტავ (მომცა) ცემი ხმალი, |
Verse: 47 | ლიყა̈რჲე̄ლეს მი ლაჯთვე̄ნი! | ცემას მე გასწავლიდით! |
Verse: 48 | ამ ბიბუარუ სუმა̈ჲლა, | შე ბრუციანო სუმაილა, |
Verse: 49 | მჷწჰი მიშგვი სი ხიროლე!" | ჩემი მაწევარი შენ ხარ ("იქნები")!" |
Verse: 50 | ლანგავშ თხვიმი ჩუ ხოხიპა, | ცოცხით თავი გაუპია, |
Verse: 51 | თხვიმიშ თველილდ გა̈ნთე ლა̈ხთხა̈კ: | თავის ტვინი იქით შეესხა: |
Verse: 52 | "ნიშგვეჲ ნა̈წჰვი̄რ ალა ჯა̈̄ცეს!" | "ჩვენი დაპატიჟებისთვის ეს გქონდეს!" |
Verse: 53 | ჩუ ლაჯღალტეხ, საბლუ ლახვბა, | დაგაღალატიანეს, საბრალო ძმებო, |
Verse: 54 | სგა ლაჯგურნეხ სა̈ვჩა̈ვთე̄სგა, | ჩაგაგორეს მარხილში, |
Verse: 55 | ჴანა̈რ ლა̈ჯბეხ, ლეჟა ახღვახ. | ხარები შეგიბეს, ზემოთ მოაქვთ. |
Verse: 56 | დედე მინეშ მურყვამს ლჷმა̈რდ, | მათი დედა ციხეში ყოფილა, |
Verse: 57 | თვეფილდ ლახდე მურყვმა̈ შდურქა, | თოფი დაუმიზნა ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 58 | მურყვმა̈შ შდურქა ქა ლახსგურდა, | ციხის სათოფურს მიუჯდა, |
Verse: 59 | ჴანრეშ მუჟვეღ ჟი ლაჲგურნე. | ხარების გამძღოლი გააგორა. |
Verse: 60 | - ორ დიაშუ, ოჲ, დედეშუ, | - ო, დედისავ, ო, შვილო, |
Verse: 61 | ოჲ, დედეშუ სოზარ-ცივოყ, | ო, შვილებო სოზარ ციოყ. |
Verse: 62 | ეშხუ ლუწვერ ჭურ მეროლედ! | ერთი ნასისხლევი მეყოლებით! |
Verse: 63 | მა̈დილ ჯერიხ მეზვბელარეს, | მადლისათვის ("მადლი გექნებათ"), მეზობლებო, |
Verse: 64 | თვეფიშ ლისყი ქა მათო̄ნედ! | თოფის გატენა მასწავლეთ! |
Verse: 65 | - თვეფიშ ლისყი ამჟი ხაკუ: | - თოფის გატენა ასე უნდა: |
Verse: 66 | ფინდიხ ჩუქვან ი ჟა̈გ ჟიქა̄ნ. | ტყვია ქვევით და წამალი ზევით. |
Verse: 67 | - ცოდვა მიშგვი ნოვ ჯაშდეხახ, | - ცოდვა ჩემი ნუმც დაგლევიათ, |
Verse: 68 | თვეფიშ ლისყი მა̄დ მათო̄ნედ! | თოფის გატენა (რომ) არ მასწავლეთ! |
Page: 124 Verse: 69 | ქა ჯისკინა მურყვამხა̈ნქა, | გადმომხტარხან ციხიდან, |
Verse: 70 | პერდ ხაგენა მურყვმა̈შ ხუნჟი; | ქაფად ქცეულხარ ციხის ძირას; |
Verse: 71 | ჟი ხობიდნა ბამბიშ ივკად, | (ცეცხლი) წაუკიდია ბამბის კაბისთვის, |
Verse: 72 | გრა̈მდ ხოგენა ლა̈ზგა მინეშ. | ფერფლად უქცევია თავიანთი სამოსახლო. |