TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 104
Previous part

Text: 81/Ltx. 
სსა-სსა, ღეძია! -- ეცი, ეცი, ღეძია!


Page: 262  Verse: 01    არდა ეშხუ ზურალ, ხედვა̈ჲს ლელატ ხეყადდა. აშხვ ლეთ აშხუნდ (\ აშხუმდ)
      --   იყო ერთი ქალი, რომელსაც საყვარელი ჰყავდა. ერთ ღამეს ერთად იყვნენ
Verse: 02    არდახ. ეჩქა ღვაჟა̈რ დესა არდახ ა̈გის. ზურალ მერბა ლეთიშ (\ ლეთიშვ)
      --   მაშინ კაცები შინ არ იყვნენ. ქალი მეორე ღამეს არ ელოდა კაცებს შინ და
Verse: 03    დესა ანღელდა ღვაჟა̈რს აგხვო ი მერბა ლეთიში ა̈ნჲერ ლელატ, მარე ღვაჟა̈რ
      --   მეორე ღამესაც იხმო საყვარელი, მაგრამ კაცები მოვიდნენ შინ. შუაღამისას მოვიდა
Verse: 04    აგხვო ანჴადხ. ისკლეთი დრო̈ქა ლელატ ანჴად ი ჟეღდ ქახგიბე (\ ქახაგიბე). ეჩქას
      --   საყვარელი და ძაღლი მიეტევა. მაშინ ქალი მიხვდა საყვარლის მოსვლას
Verse: 05    ზურალ გუდ ანჴად ლელა̈ტი ლიჴედს. ალახ ქა დეშ ღჷრდა ქა̈მხო ღვაჟარე
      --   რაკი გარეთ ვერ გამოვიდოდა კაცების შიშით, ასეთი ლექსი უთხრა:
Verse: 06    მაყალშვ, ამჟი ლექს ხა̈ქვ:

Verse: 1    სსა̈-სსა̈, ღეძჲა!   ეცი, ეცი, ღეძია!

Verse: 2    ლეთი̄შ ლეთი ნომა ჯიხალ, -   წუხანდელი ღამე ნუ გგონია,

Verse: 3    ბაზი ღვაჟა̈რ ა̈გის ა̈რიხ.   ამღამ კაცები შინ არიან.

Verse: 4    ხვაჩჷრჩა̈ნი, ხვაფჷრფა̈ნი,   ვძახავ, ვგრეხ,

Verse: 5    თვეთვნე მა̈შკილდ ქა მიტყვეფი.   თეთრი ბარძაყი გამომიჩანს.


Verse: 07    ალ ლექს მიჩა ლელატს ქათასჷნდა, ჟ'ა̈ნმეჴრე ი ღოშდ ატახ მიჩა ა̈გხო.   ეს ლექსი მისმა საყვარელმა გაიგონა, მიხვდა და უკან გაბრუნდა შინ.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.