TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 130
Previous part

Text: 102a/Qld. 
ქართულიდან გადაკეთებული სიმღერები

ავთა̈ნდილ -- ავთანდილი


Page: 320  Verse: 1    ავთა̈ნდილ როქ იმარა̄ლდა,   ავთანდილი ემზადებოდაო,

Verse: 2    იმარა̄ლდა ლა̈თხვიართე.   ემზადებოდა სანადიროდ.

Verse: 3    "ლაცლას მიშგვაჲ ქა ხვა̈წჰინე,   "ჩემს ტოლ-ამხანაგებს დავპატიჟებ,

Verse: 4    ქეიფს ხვა̈ჩო ამ მიშლადა̈ღ."   ვაქეიფებ ამ კვირა დღეს",

Verse: 5    "ლაცლა მიშგვი ქა როქ ხვა̈წიჰ,   "ჩემი ტოლები დავპატიჟეო,

Verse: 6    ჩინთიშ ტაბგილ სგვებინჩუ ესოგ,   ჩინთის(?) სუფრა წინ დავუდგი,

Verse: 7    გზავრობა̈შ როქ მამა თერა,   მგზავრობისა არა ჩანს რაო,

Verse: 8    ლაცლაცახა̈ნ ლირდე ლა̈მსედნი.   ტოლებთან ყოფნა შემრჩება:

Verse: 9    ვოქვრეშ კათხჷლდ სგვებინჩუ მი̄გ,   ოქროს კათხა წინ მიდგას,

Verse: 10    ვოქვრე ჩა̈ნგილდ ტოტჟი მუღვე,   ოქროს ჩანგი ხელთა მაქვს,

Verse: 11    ხვიშდრა̈ლ, ხვიღრა̈̄ლ ლაცლაცახა̈ნ.   ვთამაშობ, ვმღერი ტოლებთან.

Verse: 12    თინა̈თ, მიშგუ თელეღჷრა,   თინათინი, ჩემი რძალი,

Verse: 13    ლეზიზს მინყე ლა̈თხვიართე;   საგზალს მიცხობს სანადიროდ;

Verse: 14    ჟი ლამმარე, ჟი ლამხა̄ნზე,   მომამზადა, შემაიარაღა,

Verse: 15    წჷრნი საღრილ ჟი ლა̈მჰჷნგრე,   წითელი საღარი შემიკაზმა,

Verse: 16    ლეზიზ ხურჯნა̈ლ ჰჷნგირს ემრეკ,   საგზაო ხურჯინები უნაგირზე დამიკიდა,

Verse: 17    ვოქვრეშ მადრა̈ჴ ქა ლამბიშე.   ოქროს მათრახი მომაწოდა.

Verse: 18    ჟი ხვაკვეფხი ჩა̈ჟილდს მიშგვა,   ზედ მოვახტი ჩემს ცხენას,

Verse: 19    მად მიყჷრი ეშხვი მადრა̈ჴ,   ერთი მათრახი(ც) არ დამიკრავს,

Verse: 20    ეშხვი მინდვერს ქა მისკინა,   ერთ მინდორს გავმხტარვარ,

Verse: 21    [ეშ] ლამტულე თინათინად,   ისე მომაძახა თინათინმა,

Verse: 22    თინათინა თელეღჷრად:   თინათინმა, (ჩემმა) რძალმა;

Verse: 23    "ავთა̈ნდილე, ჟი ლა̈მღელა̈ვ,   "ავთანდილ, შემიცადე,

Verse: 24    გზავრობა̈შ როქვ მამა თერა,   მგზავრობისა არა ჩანს რაო,

Verse: 25    ეშხუ საუდ ჩუ ლამჴიდვინ!"   ერთი სურვილი შემასრულებინე!"

Verse: 26    ჟი ლა̈ჲღელვე ავთა̈ნდილად,   შეიცადა ავთანდილმა,

Verse: 27    ჟი ლა̈ჲღელვე მინდვერისგა,   შეიცადა მინდორში,

Verse: 28    ძმა̈-ჲ თელღჷრა ჩუ ლა̈ჲნა̈ჩდა̈ნხ,   მაზლ-რძალი შეირივნენ,

Verse: 29    ესღირალეხ მინდვერისგა.   იმღერეს მინდორში.

Verse: 30    თინა̈თს ვეშგმავ როქვ ხოჭონა,   თინათინი უკან გაბრუნებულაო,

Verse: 31    ავთა̈ნდდ ლიზი̄ლ მა̄დ ლა̈ჲჟომე.   ავთანდილმა წასვლა არ დაიშალა.

Page: 322  Verse: 32     ხობინავ ლიზი-ლიჩედი,   გასდგომია გზას,

Verse: 33    სგა მეჩდელი უხვა̈ნთესგა,   შესულა ჭიუხში,

Verse: 34    უხვა̈ნ ღვაშარინ გოშია.   ჭიუხი ჯიხვებით სავსეა.

Verse: 35    "ეშხუ ღვაშჷლდ ჩუ მიდგარა,   "ერთი ჯიხვი მომიკლავს,

Verse: 36    ალი ჩა̈ჟილდს ჟი როქ ლო̄ხვაცვ.   ეს ცხენს დავკიდე.

Verse: 37    მიბინა ლიზი-ლიჩედი,   გავსდგომივარ გზას,

Verse: 38    ესღვრი, ესღვრი ცხეკს ი მინდვერს,   მივდივარ, მივდივარ ტყესა და მინდორში,

Verse: 39    ჟი ლოქ ა̈ხფა̈შ ჩა̈ჟილდს მიშგვა.   დაიღალა ჩემი ცხენაო.

Verse: 40    ჩა̈ჟილდს ღვაშჷლდ ჩუ როქ ოხოკ,   ცხენას ჯიხვა ჩამოვხსენი,

Verse: 41    ჩა̈ჟილდს ჰჷნგრი̄ლ ჩუ როქ ოხოკ,   ცხენას უნაგირა მოვხადეო,

Verse: 42    ჩა̈ჟილდ ლაჩა̈ხვთე მიფი̄შვდა."   ცხენა საძოვარზე გამიშვია".

Verse: 43    ავთა̈ნდდ ლემსგილ ჟი ლოქ ლაიშვ,   ავთანდილმა ცეცხლა დააგზოო,

Verse: 44    ხოშა წვა̈დილდ ლატყბას ლახდე.   დიდი მწვადი მიუფიცხა ("შესაწვავად მიადო").

Verse: 45    ვოდ როქვ წვა̈დილდ ჟი იტყბო̄ლდა,   სანამ მწვადი შეიწოდაო,

Verse: 46    ჩა̈ჟილდდ ლა̈ჲკიდ ხოშა ჭჷრხჷნ.   ცხენმა დიდად დაიჭიხვინა.

Verse: 47    "ქა ლოხვსინჯა̈ვ ლეჟა-ლექვა,   "გავიხედე ზემოთ (და) ქვემოთ,

Verse: 48    მინდვერიში ლეჟა̈შ პილჷლდს   მინდვრის ზემო მხარეს

Verse: 49    ანღრი, ანღრი აშირ მარე,   მოდის, მოდის ასი კაცი,

Verse: 50    აშირ მარე, მეშხე მარე.   ასი კაცი, შავი კაცი.

Verse: 51    ო, საბრელა ავთა̈ნდილე!   ო, საბრალო ავთანდილ!

Verse: 52    ალი მა̈გ მიშგუ მოღლა̈ტ ლი.   ჩემი მოღალატეა ყველა ეს.

Verse: 53    ენასო̄ლდ როქვ ჩა̈̄ჟ ჟი [ლ]ა̈ხვჰჷნგირ,   უცბად ცხენა შევიკაზმეო,

Verse: 54    ჟი ხვაკვეფხი ჩა̈ჟილდს მიშგვა,   მოვახტი ჩემ ცხენას,

Verse: 55    ღვაშჷლდ მინდვერისგაჲ ა̈მსა̈დ,   ჯიხვა მინდორში დამრჩა,

Verse: 56    წვა̈დილდი უტყბადუ მასედა.   მწვადიც უწვავი დამრჩენია.

Verse: 57    ესღვრი, ესღვრი მაშრი შუკულდს,   მივდივარ, მივდივარ ფართო გზაზე,

Verse: 58    მაშრი შუკულდს ენასდ ესღვრი,   ფართო გზაზე სწრაფად მივდივარ"

Verse: 59    ნახვწი შუკულდს წყჷნა̈̄რდ ესღვრი,   ვიწრო გზაზე ნელა მივდივარ,

Verse: 60    ქა ლოხვსინჯა̈ვ ბარჯ ჟიქა̄ნქა,   უკან გავიხედე,

Verse: 61    ფედჲას ამჭიმ აშირ მა̄რე.   ახლოს მომდევს ასი კაცი.

Verse: 62    ო, საბრელა ავთა̈ნდილე,   ო, საბრალო ავთანდილ,

Verse: 63    დეშ ხოჩდენი ამშელდ ამახვს!   ვერ გაექცევი ამდენ მტერს!

Verse: 64    ჟი როქვ ოთსკინ შუკუნ ჟიბოვ,   ავხტი გზის ზემოთო,

Verse: 65    სგა ლა̈ხვლაფრა̈ნ თვეთნა̄მ ბა̈ჩჷლდს.   შევეფარე თეთრ ქვას.

Verse: 66    ანღრი, ანღრი აშირ მა̄რე,   მოდის, მოდის ასი კაცი,

Verse: 67    აშირ თვეფილდ ქავ მიკვარა,   ასი თოფა გამისროლია,

Verse: 68    აშირ მა̄რე ჩუვ მიდგარა,   ასი კაცი მომიკლავს,

Verse: 69    ეშხუ მეშხე მარილ ა̈მსა̈დ.   ერთი შავი კაცი დამრჩა.

Page: 324  Verse: 70    ეჯგვა̈რ ამფიშდვ მეშხა მარად,   ისე მესროლა შავმა კაცმა,

Verse: 71    თვეთნე გვა̈მილდ ჟი ლა̈მწჷრნე.   (რომ) თეთრი მკერდი ამიწითლა.

Verse: 72    ო, საბრელა ავთა̈ნდილე!   ო, საბრალო ავთანდილ!

Verse: 73    აფხნეგ-მა̄რე მი და̈̄რ მინჴრი,   ამხანაგი მე არავინ მახლავს,

Verse: 74    ეშხუ თვეთნე მუგულდ მინჴრი,   ერთი თეთრი მტრედა მახლავს,

Verse: 75    ლა̈̄ირს ხოზზი დედეს მიშგვა:   წერილს გავუგზავნი დედაჩემს:

Verse: 76    თვეთნე ლერქვილა̈რ ხალტჷნდა,   თეთრი ტანსაცმელი უყვარდა,

Verse: 77    მეშხად აღფის ავთა̈ნდიშღა;   შავად შეღებოს ავთანდილისთვის;

Verse: 78    ეშხვი დინაგეზალ ა̈მსა̈დ,   ერთი ქალიშეილი დამრჩა,

Verse: 79    ეჯ' ეჯგვა̈რ მარა ლახომეს,   ის იმგვარ კაცს მისცეს,

Verse: 80    მი მაჯონდედს თვალდ ი ტანდ[ა],   (რომ) მე მგავდეს თვალად და ტანად,

Verse: 81    მიშგუ ხოჩა ლარდა-ლა̈ზგა   ჩემი კარგი სახლ-კარი

Verse: 82    ეჩას ზითევდ ქა ლახომეს!"   მას მისცეს მზითვად!"




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.