TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 91
Previous part

Chapter: 91  
پاسخ دادن ويس رامين را


Strophe: 1  
Verse: a   دگر باره سمن بر ويس مهروى
Verse: b  
گشاد آواز مشك از عنبرين موى

Strophe: 2  
Verse: a  
> جوابش داد ويس ماه رخسار
Verse: b  
بت زنجير زلف نوش گفتار <

Strophe: 3  
Verse: a  
برو راما و دل خوش کن به دورى
Verse: b  
برين آتش فشان آب صبورى

Strophe: 4  
Verse: a  
سخن هر چند کم گويى ترا به
Verse: b  
ترا هر چند کم بينم مرا به

Strophe: 5  
Verse: a  
روان را رنج بيهوده نمايى
Verse: b  
هر آن گه کازموده آزمايى

Strophe: 6  
Verse: a  
نه من آشفته هوش و سست رايم
Verse: b  
که چندين آزموده آزمايم

Strophe: 7  
Verse: a  
بس است اين داغ کم بر دل نهادى
Verse: b  
بس است اين چشمه کز چشمم گشادى

Strophe: 8  
Verse: a  
اگر صد سال گبر آتش فروزد
Verse: b  
سرانجامش همان آتش بسوزد

Strophe: 9  
Verse: a  
چه ناکس پرور و چه گرگ پرور
Verse: b  
به کوشش به نگردد هيچ گوهر

Strophe: 10  
Verse: a  
ترا زين پيش بسيار آزمودم
Verse: b  
تو گويى کزدم و مار آزمودم

Strophe: 11  
Verse: a  
اگر تو رام بودى از نمايش
Verse: b  
نمودى گوهر اندر آزمايش

Page of edition: 459 
Strophe: 12  
Verse: a  
يکى نيمه ز من شد زندگانى
Verse: b  
ميان درد و ننگ جاودانى

Strophe: 13  
Verse: a  
به ديگر نيمه خواهم بود دلشاد
Verse: b  
نخواهم داد او را نيز بر باد

Strophe: 14  
Verse: a  
از آن پيشين وفا کشتن چه دارم
Verse: b  
که تا زين پس وفايت نيز کارم

Strophe: 15  
Verse: a  
نورزم مهر بى مهران ازين بيش
Verse: b  
که نه دشمن شد ستم با تن خويش

Strophe: 16  
Verse: a  
که نه مادر مرا از بهر تو زاد
Verse: b  
ويا ايزد مرا يکسر به داد

Strophe: 17  
Verse: a  
نه بس تيمار دهساله که بردم
Verse: b  
ويا اندوه بيهوده که خوردم

Strophe: 18  
Verse: a  
وفا زان بيش چون باشد که جستم
Verse: b  
چه دارم زان وفا جستن به دستم

Strophe: 19  
Verse: a  
وفا کردم ز پيش و به نکردم
Verse: b  
ازيرا با دلى پر داغ و دردم

Strophe: 20  
Verse: a  
همه کس از جفا گردد پشيمان
Verse: b  
من آنم کز وفا گشتم بدين سان

Strophe: 21  
Verse: a  
وفا آورد چندين رنج بر من
Verse: b  
که نوشم زهر گشت و دوست دشمن

Strophe: 22  
Verse: a  
دلى خود چند باشد تاش چندين
Verse: b  
رسد آسيب و رنج از مهر و از کين

Strophe: 23  
Verse: a  
اگر کوهى بدى از سنگ و آهن
Verse: b  
نماندستى کنون يك ذره در تن

Strophe: 24  
Verse: a  
اگر ژود راى دارم مهر جويى
Verse: b  
بدين دل مهر چون ورزم نگويى

Strophe: 25  
Verse: a  
دلى ر رسته ز بيم و جسته از دام
Verse: b  
دگر ره کى نهد در دام تو گام


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.