TITUS
Archil, Aleksandriani
Part No. 17
Previous part

Page of ed.: 79   Line of ed.: 1     შენისა სიტყვათათვის, ვითარმედ იტყვის მეიგავე: "მორ\ჩილთა
Line of ed.: 2     
თავი ვერა წარკვეთოს მახვილმან ლესულმან". და ძე შენი
Line of ed.: 3     
ჩემთანა იმყოფებოდეს და შენ სამეფოსა შენსა განისვენებდე
Line of ed.: 4     
მშვიდობით. და მე წარმომივლენდე წელიწადში თორმეტსა ათას\სა
Line of ed.: 5     
მხედარსა და სამას ტალანტსა ოქროსა და ეგრეთ გეპყრას სა\მეფო
Line of ed.: 6     
შენი მშვიდობით".

Line of ed.: 7        
ათინის ქალაქი დიდი, ყოველთა ქვეყნიერისა სამკაულითა
Line of ed.: 8     
შემკულ იყო. და ეპყრათ იგი ათორმეტთა რიტორთა და ყოველთა
Line of ed.: 9     
ელინის ქვეყანათა ზედა ხელმწიფობდენ და ფლობდენ სამართ\ლითა
Line of ed.: 10     
მართლითა. და ესმათ მათ ვითარმედ ალექსანდრესა ნებავს
Line of ed.: 11     
მოსლვა ათინას ქალაქად და ჰყვეს ზრახვა ურთიერთას, რათა
Line of ed.: 12     
არა მიუშვან ქალაქად ალექსანდრეს იგი.

Line of ed.: 13        
და ჰრქვა ფილოსოფოსმან, სახელით აფისოსიმ: "არა
Line of ed.: 14     
ჯერ არს ჩვენ მიერ ბრძოლა ალექსანდრესი [ Page of ms. A: 43  ] ამისთვის, რამე\თუ
Line of ed.: 15     
კუმანელნიცა წინა აღუდგნენ და ძალითა დაიპყრო. და პელა\ვოლიის
Line of ed.: 16     
მეფე მოკლა და დაიპყრა ქვეყანა მისი და სილურის მე\ფე
Line of ed.: 17     
მშვიდობით მისდა მივიდა და მან სამეფოსა მისსა და სჯულ\სა
Line of ed.: 18     
მისსა ზედა დაუტევა".

Line of ed.: 19        
და მეორემან ფილოსოფოსმან თქვა: "ვიდრეთგან დაწყებუ\ლა
Line of ed.: 20     
ათინის ქალაქი, არცა ერთისა ვისგანმე მეფისა აღებულა ესე.
Line of ed.: 21     
და ოდესმე უკვე დიდი ვინმე მეფე მოვიდა და მრავალსა წელსა
Line of ed.: 22     
ბრძოდა და ვერა რა უყო, არამედ უფროს ჩვენ ხმიერ იძლივნენ
Line of ed.: 23     
და ივლტოდენ. და არა ჯერ არის ჩვენ მიერ, ესეთთა ძლიერთა,
Line of ed.: 24     
ფილიპეს ძისა დამორჩილება".

Line of ed.: 25        
ხოლო დიოღენ თქვა: "მე ალექსანდრე უმაღლეს ყო\ველთა
Line of ed.: 26     
ვიხილე ალიმპიადეს სათამაშოთა შინა და ჭალაკთა, რა\მეთუ
Line of ed.: 27     
მოვიდა მუნ მხედრობათა თანა გამოცდად სარბიელსა ზე\და
Line of ed.: 28     
ცხენთასა. მას ჟამსა შინა იყო იგი ყრმა და ყოველნი კაცნი
Line of ed.: 29     
განკვირდენ სიმხნესა და ახოვნებასა მისსა ზედა".

Line of ed.: 30        
და კვალად ჰრქვა:

Line of ed.: 31        
"კაცნო ათინელნო, კეთილ არს ჩვენ მიერ ამისი პატივითა
Line of ed.: 32     
და ძღვნითა და სიხარულითა მიგებება [ Page of ms. A: 44  ] უშორეს ათინის სა\ზღვარისა,
Line of ed.: 33     
ვითარმედ კეთილის-მყოფელი ალექსანდრე კეთილსა
Line of ed.: 34     
გვიყოფს ჩვენ და რომსა ინებებს წარსლვასა".

Line of ed.: 35        
და სიტყვანი ესე არა-სათნო იჩინეს ათინელთა და ფილოსო\ფოსსა
Line of ed.: 36     
მას დიოღენს დიდად აყვედრეს. და იგი გამოვიდა ქალა\ქით
Line of ed.: 37     
გამო და მოვიდა ალექსანდრეს თანა და ყოველი თქმული
Line of ed.: 38     
ათინელთაგან აუწყა მას. ხოლო ალექსანდრე რისხვითა და გუ\ლისწყრომითა
Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Aleksandriani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.