| Strophe: 811 | ||
| Line: 31 Verse: a | აწ იქმნა საქმე ბოროტი, | უშვერი, მოუწონარი, |
| Line: 32 Verse: b | არ ღვთის-მოყვარეთ საქნელი, | მძიმეა, მოუწონარი. |
| Line: 33 Verse: c | ამის მოქმედსა ეკალი | თვალსა ჰკარ, მოუწო ნარი. |
| Line: 34 Verse: d და | აწცა თამარის ერთგულთა | შეუმკო, მოუწონ არი. |
| Strophe: 812 | ||
| Line: 35 Verse: a | გუზან განუდგა, პატრონი | შავშეთის, სულა კლარჯისა, |
| Line: 36 Verse: b | კვლავ სპასალარი სამცხისა | ბოცო, არ გიკვირს, რა რჯისა? |
| Page: 95 Line: 1 Verse: c | სხვა მათი მოკიდულობა | ყვარყვარე ციხისჯვარისა. |
| Line: 2 Verse: d და | მათ უაუგოთ, ორგულთა, | ჯვარი ცხოველი გარჯისა. |
| Strophe: 813 | ||
| Line: 3 Verse: a | წავიდეს გეგუთს, შეკრიბეს | ლიხთ იქით, ვინ არს მყოფარი, |
| Line: 4 Verse: b | აფხაზნი, სვან[ნ]ი, მრაჭველნი, | სხვათ მთის კაცთ არ გამყოფარი, |
| Line: 5 Verse: c | აფიცეს რუსის სამეფოთ, | რა ამის განაყოფარი. |
| Line: 6 Verse: d და | გაგზავნეს, რუსი მოიხმეს, | დააგდეს არ სამყოფარი. |
| Strophe: 814 | ||
| Line: 7 Verse: a | მოვიდა რუსი, გარდვიდეს, | გეგუთს შეჰყარეს ლაშქარი, |
| Line: 8 Verse: b | შემოიყარეს ყოველნი, | დადიანიცა, შაქარი, |
| Line: 9 Verse: c | იგინი იქით წამოდგეს, | თამარ ნათელი აქ არი. |
| Line: 10 Verse: d და | მალ წაუხდებათ რჩევისა | მინაქარ-მათ-მონაქარი. |
| Strophe: 815 | ||
| Line: 11 Verse: a | მათ გარდმოვლეს მთა ლიხისა, | ქართლი მოწვეს, მოარბიეს, |
| Line: 12 Verse: b | არვინ დახვდა მეომარი, | ყოვლგან ცხენი მოარბიეს, |
| Line: 13 Verse: c | გარდიარეს რკინისჯვარი, | დასადგურდეს ციხისჯვარეს, |
| Line: 14 Verse: d და | დაწვეს ქალაქი ოზურხე, | ურჩისა თქვეს: "დააბი ეს." |
| Strophe: 816 | ||
| Line: 15 Verse: a | დაასკვნეს პირველ აღება | ჯავახეთისა თმოგვისა, |
| Line: 16 Verse: b | თრიალეთს, ახალქალაქის, | სომხითის მიწას მოგვისა. |
| Line: 17 Verse: c | ავად მოუვათ ბოლო-ჟამს | წვა, ოხრობისა, დაგვისა. |
| Line: 18 Verse: d და | მათ არ მართებდათ ღვთის მცნობთა, | ეს საქნელია მოგვისა. |
| Strophe: 817 | ||
| Line: 19 Verse: a | მეფეა მშვიდი სიბრძნითა, | ძნელის საქმისა შემმართი, |
| Line: 20 Verse: b | ორგულთა რისხვით მპყრობელი | და დრკუთა წამ-ერთ დამმართი. |
| Line: 21 Verse: c | უბრძანა ერთგულთ ამერთა: | "მალ წარვლეთ აღმართ-დაღმართი, |
| Line: 22 Verse: d და | იქივ ჯავახეთს შეებით, | ბედი აქვთ მათ უკუღმართი." |
| Strophe: 818 | ||
| Line: 23 Verse: a | კვლავ უბრძანა გამრეკელსა, | მაშინ ამირ-სპასალარსა, |
| Line: 24 Verse: b | მისთ ერთგულსა ოთხთავ მხარგრძელთ, | საჭურჭლეთა მათა-ლარსა: |
| Line: 25 Verse: c | "მამაცობა პატრონთანა | იცით, კაი მასალ არსა, |
| Line: 26 Verse: d და | პატრონისა ერთგულობა | ყმისთვის დიდი წამალ არსა." |
| Strophe: 819 | ||
| Line: 27 Verse: a | დადვეს თავი პატრონისთვის | თამამად და უშიშარად, |
| Line: 28 Verse: b | კარგსა კაცსა ერთგულობა | წინა უძეს უში[შ] შარად, |
| Line: 29 Verse: c | მეცა მათი თანმხლებელი | ვერ ამიგდო უშიშ არად. |
| Line: 30 Verse: d და | ადრე დავსთმე თავი ჩემი | პატრონისთვის მოსახმარად. |
| Strophe: 820 | ||
| Line: 31 Verse: a | აიღეს დროშა სვიანი, | მაღალი, გორგასლიანი, |
| Line: 32 Verse: b | მის სპათა ღმერთსა ვედრებ[დ]ა | თამარ ნათელი მზიანი: |
| Line: 33 Verse: c | "ზუფალმან ჩემმან მიჩვენოს, | ყმანო, ნუ თქვენი ზიანი." |
| Line: 34 Verse: d და | გავლეთ, მივედით ჯავახეთს, | თამარ თბილის[ს] დგა სვიანი. |
| Strophe: 821 | ||
| Line: 35 Verse: a | ჩვენ იმედი გვაქვს სიმხნითა, | მერმე თამარის სვისაგან. |
| Line: 36 Verse: b | შეიქნა ომი ფიცხელი | იმერთა ამერისაგან, |
| Line: 37 Verse: c | იყო სროლა და ყივილი | აფხაზთა, მეგრელისაგან. |
| Line: 38 Verse: d და | იმ დღეს სიღამემ გაგვყარნა, | ევნეს მათ ჩვენგანისაგან. |
| Strophe: 822 | ||
| Line: 1 Verse: a | ნახეს სიქველე ჩვენ-კერძი, | შეკრბეს იმ ღამეს, არჩიეს, |
| Line: 2 Verse: b | მუნ ომი ვეღარ გაბედეს, | მთას ასვლა გამოარჩიეს; |
| Line: 3 Verse: c | ტორნაძად სახელდებულსა | მიმართეს, ჯარი არიეს. |
| Line: 4 Verse: d და | ძლევის მომჭირნეთ თამარის | მონათა ხელი დარიეს. |
| Strophe: 823 | ||
| Line: 5 Verse: a | გავედით ხიდსა მტკვრისასა, | მივჰყევით, დევნა უყავით, |
| Line: 6 Verse: b | ლიანის ველსა ვეწიეთ, | მათ ხორცთა შუბნი უყავით; |
| Line: 7 Verse: c | სინგარის წყალზედ მივედით, | ჩვენ ჯარი არ გაუყავით. |
| Line: 8 Verse: d და | ერუშეთსა და თმოგვს შუა | ყრიალი იყო მუყა ვით. |
| Strophe: 824 | ||
| Line: 9 Verse: a | შეიქნა ომი კისკასი, | ვით მართებს იმერთ-ამერთას, |
| Line: 10 Verse: b | ქვეითნიც მწოვედ იბრძოდეს, | სამების მიმნდო ამ ერთას, |
| Line: 11 Verse: c | მეხეთქეობდა ჰოროლი, | ხრმალი ხორცთ სჭრიდა ამ ერთას. |
| Line: 12 Verse: d და | ძველთ გოლიათთგანც კმაროდა, | რაც ომი იქნა წამ-ერთას. |
| Strophe: 825 | ||
| Line: 13 Verse: a | ომთა სიგრძესა მიეცა | ძლევა ჩვენს ბუმბერაზებსა, |
| Line: 14 Verse: b | დახოცეს, დაიონრესცა, | ტყვე ჰყოფდეს გულით ბრაზებსა, |
| Line: 15 Verse: c | ჩვენს არვის ევნო მის მეტსა, | ივანე ცოტად ივნებსა. |
| Line: 16 Verse: d და | მოვედით გამარჯვებულნი | წინაშე, ვის მზე იმზებსა. |
