Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն՝ն առ իս՝ եւ ասէ։
եւ դու որդի մարդոյ՝ ասա́ ցիշխանդ տիւրոսի։ Այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի հպարտացաւ սիրտ քո, եւ ասացեր՝ թէ ա(ստուա)ծ եմ ես, եւ զբնակու(թ)ի(ւն)Ի ա(ստուծո)յ բնակեցի ՛ի սիրտ ծովու. մա́րդ ես դու՝ եւ ո́չ ա(ստուա)ծ. եւ ետուր զսիրտ քո իբրեւ զսիրտն ա(ստուծո)յ։
Միթէ իմաստնագո՞յն իցես քան զդանիէլ, կամ իմաստունք խրատեցին զքեզ հանճարովն իւրեանց։
միթէ իմաստութ(եամ)բ քով կամ խորհրդով՝ արարեր դու քեզ զօրու(թ)ի(ւն), եւ ստացար ոսկի եւ արծաթ ՛ի գանձս քո։
կամ բազմութ(եամ)բ իմաստու(թ)ե(ան) քոյ եւ վաճառաց՝ յաճախեցեր զզօրու(թ)ի(ւն) քո, եւ բարձրացա́ւ սիրտ քո զօրու(թեամ)բն քով։
Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. վ(ա)ս(ն) զի ետուր զսիրտ քո իբրեւ զսիրտն ա(ստուծո)յ.
փոխանակ այնորիկ ահաւադիկ ես ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո օտարս ժանտագործս յազգաց, եւ թափեսցեն զսո́ւր իւրեանց ՛ի քեզ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) գեղո́յ իմաստութե(ան) քոյ, եւ տարածեսցեն զգեղ քո ՛ի կորտուստ.
եւ կործանեսցեն զքեզ՝ եւ մեռանիցիս մահու վիրաւորաց ՛ի սիրտ ծովու։
Միթէ ասելով ասիցես՝ ա(ստուա)ծ եմ ես՝ առաջի վիրագացն քոց. բայց դու մա́րդ ես՝ եւ ո́չ ա(ստուա)ծ. եւ ՛ի բազմու(թ)ե(ան) վիրաւորաց քոց
մեռելոց անթլփատից մեռանիցիս ՛ի ձեռաց օտարաց. զաի ես խօսեցայ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ. որդի մարդոյ՝ ո́ղբս առ ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանին տիւրոսի,
եւ ասասցես ցնա. Այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. դո́ւ ես կնիք նմանութե(ան) լի́ իմաստու(թեամ)բ՝ եւ պսակ գեղեցկութե(ան).
՛ի գրգանս դրախտին ա(ստուծո)յ եղեր, եւ զա(մենայ)ն ականս պատուականս ՛ի քե́զ կապեցեր. Զսոարդիոնն. եւ զտպազիոն. եւ զղմրուխտ. եւ զկարկեհան. եւ զշափիղայ. եւ զյասպիսն. զարծաթ եւ զոսկի. եւ զգդոճազմն. զակատն. զմելեսիկն. զոսկեքարն. զբիւրեղն. զեղեգնաքարն։ եւ ոսկւով լցուցեր զգանձս քո, եւ զշտեմարանս քո ՛ի քեզ. յօրէ յորմէ հաստատեցար եւ հանդերձեցար
ընդ օծելոյ քրոբէին, ետու զքեզ ՛ի լեառն սուրբ ա(ստուծո)յ, եւ եղեր ՛ի մէջ հրեղէն վիմացն։
Եղյ́եր անարա́տ յաւուրսն քո, յօրէ յորմէ հաստատեցար դու, մինչեւ գտան անիրաւութի(ւն)ք ՛ի քեզ։
՛ի բազմութ(են)է վաճառաց քոց լցեր զշտեմարանս քո անիրաւութ(եամ)բք. մեղա́ր՝ վիրաւորեցար։ ՛Ի լեռնէն ա(ստուծո)յ իջոյց զքեզ քերովբն վարսաւոր, ՛ի միջոյ հրրեղէն վիմաց։
եւ բարձրացաւ սիրտ քո ՛ի գեղեցկու(թ)ե(ան) քում, եւ ապականեցաւ հանճար քո հանդերձ գեղովն քո։ Վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) մեղաց քոց ընկեցի զքեզ յերկիր. յանդիման թագաւորաց ետու զքեզ ՛ի խայտառակու(թ)ի(ւն)։
վ(ա)ս(ն) բազմու(թ)ե(ան) մեղաց քոց, եւ խարդախու(թ)ե(ան) վաճառաց քոց՝ պղծեցեր զսրբու(թ)ի(ւն)ս քո։ հանից հուր ՛ի միջոյ քումմէ՝ եւ նոյն կերիցէ զքեզ. եւ տա́ց զքեզ ՛ի մոխիր յերկրին քում առաջի ա(մենայ)ն տեսողացն քոց։
եւ ամենեքին որ ճանաչիցեն զքեզ ՛ի մէջ ազգաց տրտմեսցին վ(ա)ս(ն) քո. զի եղեր ՛ի կորուստ, եւ ո́չ եւս իցես յաւիտեան։
՛Ի վերայ Սեդոնի։
որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) սեդովնի. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա),
եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո սիդոն, եւ փառաւորեցա́յց ես ՛ի քեզ։ եւ ծանիցես թէ ես եմ տ(է)ր յառնել ինձ ՛ի քեզ դատաստանս, եւ ս(ուր)բ եղէց ես ՛ի քեզ։
Եւ առաքեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո մահ, եւ արիւն ՛ի հրապարակս քո. եւ անկցին վիրաւորք ՛ի միջի քում, պատեսցին շուրջ զքեւ սրովք։ եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր։
Եւ ո́չ եւս եղիցիս տանն ի(սրայէ)լի խո́չ դառնու(թ)ե(ան), եւ փո́ւլշ ցաւոց յամենեցունց որ շուրջանակի անարգեցին զն(ո)ս(ա)։ եւ ծանիցես թէ ես եմ ադովնայի տ(է)ր։
Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ ժողովեցից զտունն ի(սրայէ)լի յազգաց ուր ցրուեցան անդր. եւ սուրբ եղէց ՛ի նոսա առաջի ազգաց եւ ժողովրդոց. եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ծառային իմում յակովբու,
եւ բնակեսցծեն ՛ի նմա յուսով. շինեսցեն տունս, եւ տնկեսցեն այգիս՝ եւ բնակեսցեն յուսով. յորժամ արարից դատաստան յամենեսին որ շուրջանակի անարգեցին զն(ո)ս(ա)։ Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ց(ա), եւ ա(ստուա)ծ հարց ն(ո)ց(ա)։
