Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի՝ եւ ասէ։ Խօսեա́ց ընդ որդիսդ ահարոնի ը(նդ) քահանայս՝ եւ ասասցես ցդոսա. զի մի́ պղծիցին յոգիս ազգի իւրեանց.
կամ յընտանի́ կամ ՛ի դրացի իւրեանց։ այլ կամ ՛ի հայր, կամ ՛ի մայր, կամ յուստերս, կամ ՛ի դստերս, կամ յեղբայր,
կամ ՛ի քոյր, կամ ՛ի դուստր մերձաւոր իւր՝ զոր առն չիցէ տուեալ՝ նոքօք պղծիցին։
եւ մի́ պղծեսցին վայրապար ՛ի ժողովրդեան իւրում ՛ի պղծութի(ւն) իւրեանց։
Եւ մի́ գերծուցուն զգլուխս իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) մեռելոյ ՛ի կնտութի(ւն)։ եւ զտեսիլ մօրուաց մի́ գերծուցուն. եւ ՛ի մարմինս իւրեանց վէտս մի́ հատանիցեն։
Զի սո́ւրբ լինիցին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց։ եւ մի́ գարշեցուսցեն զանուն ա(ստուծո)յ իւրեանց. զի զոհսն տ(եառ)ն պատարագ ա(ստուծո)յ իւրեանց նոքա́ մատուցանեն։ եւ եղիցին սո́ւրբք։
Կին պոռնիկ եւ պղծեալ՝ մի́ առնուցուն. եւ զկին հանեալ յառնէ իւրմէ մի́ առնուցուն. զի սո́ւրբ է տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրում,
եւ սրբեսցէ́ զանձն. զի զպատարագն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ նա́ մատուցանէ. սո́ւրբ եղիցի. զի ս(ուր)բ եմ ես տ(է)ր՝ որ սրբեմ զն(ո)ս(ա)։
Եւ դուստր ա́ռն քահանայի՝ եթէ ՛ի պոռնկու(թ)ե(ան) պղծիցի, զանուն հօ́ր իւրոյ բամբասեա́ց՝ հրով այրեսցի։
Եւ քահանայն մեծ՝ յեղբարց իւրոց,. յորոյ վերայ գլխոյն արկեալ իցէ զեւղ օծու(թ)ե(ան). եւ կատարեալ զձեռս ն(ո)ր(ա) զգենո́ւլ զպատմուճանն, զգլուխ իւր մի́ ապախուրեսցէ, եւ զհանդերձս իւր մի́ պատառեսցէ.
եւ յանձն վախճանեալ մի́ մտցէ։ ՛ի հայր իւր կամ ՛ի մայր իւր մի́ պղծիցի։
Եւ ՛ի սրբութե(ան)ց անտի մի́ ելանիցէ. եւ մի́ պղծեսցէ զսրբու(թ)ի(ւն) ա(ստուծո)յ իւրոյ. զի ս(ուր)բ եւղն օծու(թ)ե(ան) որ յա(ստուծո)յ՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) է. զի ե́ս եմ տ(է)ր։
Նա՝ կին կո́յս յազգէ իւրմէ առնուցու։
զայրի եւ զհանեալ, եւ զպոռնիկ, մի́ առնուցու. այլ կոյս յազգէ́ իւրմէ առնուցու կին։ եւ մի́ պղծեսցէ զանուն իմ։
եւ մի́ պղծեսցէ զսերմն իւր ՛ի ժողովրդեան իւրում. զի ե́ս եմ տ(է)ր՝ որ սրբեմ զնա։
Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի՝ եւ ասէ։
խօսեաց ընդ ահարոնի՝ եւ ասասցես. Ա́յր ոք՝ յազգէ քումմէ՝ յա(մենայ)ն ազգս ձեր յորում իցէ́ արատ, մի́ մատիցէ մատուցանել պատարագ ա(ստուծո)յ իւրոյ։
զի ա(մենայ)ն այր՝ յորում իցէ արատ՝ մի́ մատիցէ։ Այր կաղ, կամ կոյր, կամ կարճունչ, կամ ակընջատ.
կամ այր ձեռնբեկ, կամ ոտնբեկ,
կամ սապատողն, կամ շիլ, կամ պտղակն. կամ այր յորում իցէ քոս, կամ քաղցկեղ, կամ միորձի։
Ա(մենայ)ն այր յորում իցէ արատ, ՛ի զաւակէ ահարոնի քահանայի, մի́ մերձեսցի մատուցանել զոհս ա(ստուծո)յ քում. զի արատ գոյ ՛ի նմա։ եւ զպատարագսն ա(ստուծո)յ մի́ մատչիցի մատուցանել. զի պատարագքն ա(ստուծո)յ՝ սրբու(թ)ի(ւն)ք սրբու(թ)ե(ան)ց են։
՛Ի սրբու(թ)ե(ան)ց անտի կերիցէ́.
բայց ՛ի վարագոյրն մի́ մերձեսցի, եւ առ սեղանն մի́ մատիցէ, զի արատաւո́ր է։ եւ մի́ պղծեսցէ զսրբու(թ)ի(ւն) ա(ստուծո)յ իւրոյ, զի ե́ս եմ տ(է)ր որ սրբեմ զնոսա։
Եւ խօսեցաւ մովսէս ընդ ահարոնի եւ ընդ որդիս ն(ո)ր(ա), եւ ընդ ա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի։
